Η απόκτηση, έστω με leasing των 2 φρεγατών FREMM από το ΠΝ βάζει την Ελλάδα με καθυστέρηση στην εποχή των σύγχρονων ναυπηγήσεων σκαφών επιφανείας ικανών να κυριαρχήσουν σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο.

Βέβαια το θέα της απόκτησης δύο καταρχήν φρεγατών FREMM με τη διαδικασία της χρονομίσθωσης το είχαμε ήδη αναφέρει  κατ΄ αποκλειστικότητα πριν τουλάχιστον 1 και πλέον μήνα με συνεχείς και λεπτομερείς αναφορές τόσο για τη γαλλική προσφορά όσο και για τη διαμόρφωση των σκαφών. Αυτό όμως που ίσως είναι λιγότερο γνωστό είναι πως οδηγηθήκαμε στην απόφαση για την απόκτηση των FREMM.

Ξεκινώντας από το καθεστώς της χρονομίσθωσης (leasing) να αναφέρουμε ότι για το Πολεμικό Ναυτικό έννοια του «leasing» δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Το 1980 υπογράφεται συμφωνία για την απόκτηση 2 φρεγατών τύπου “Standard” (ΕΛΛΗ, ΛΗΜΝΟΣ) με το ολλανδικό Ναυτικό, με καθεστώς δανεισμού των σκαφών, και οι οποίες αγοράσθηκαν από την Ελλάδα σε δεύτερη φάση, όταν διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους ότι ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του ΠΝ για το ρόλο που τις ήθελε.

Επειδή οι φρεγάτες αυτές μαζί με τις υπόλοιπες 8 που αποκτήθηκαν στη συνέχεια το 2000 συμπλήρωναν 20 έτη ζωής, το 1998 το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο αποφασίζει τον «Εκσυγχρονισμό 6 Φρεγατών κλάσης ΕΛΛΗ» και το Μάιο του 2001 ο τότε υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος εγκρίνει πρόγραμμα ύψους 382 εκατ. ευρώ, και μάλιστα με κατεπείγουσες διαδικασίες, προκειμένου να τους δωθεί παράταση ζωής μέχρι το 2020 δίνοντας παράλληλα  ναυπηγοεπισκευαστικό έργο στα Ναυπηγεία Σκαραμανγκά.

Ενάμισι χρόνο αργότερα, τον Νοέμβριο 2002, προκειμένου να αρχίσει η ανανέωση του Στόλου των Κύριων Σκαφών Επιφανείας του ΠΝ αποφασίζεται να ξεκινήσει πρόγραμμα ναυπήγησης μιας ... φρεγατοκορβέτας (!) μήκους 100 μέτρων σε σχέδιο της βρετανικής Vosper. Πλοίο όμοιό του δεν υπήρχε στον πλανήτη και οι κακές γλώσσες λένε ότι επρόκειτο για άλλη μια παραχώρηση του τότε υπουργού Άμυνας Γ.Παπαντωνίου στον όμιλο της ΑΧΟΝ που αντιπροσώπευε τηην βρετανική Vosper η οποία ήδη είχε πουλήσει τις πυραυλακάτους κλάσης Ρουσέν στο ΠΝ.

Το 2004 η απόφαση ακυρώνεται, καθώς υπολογίστηκε ότι η ναυπήγηση του πρώτου σκάφους θα κόστιζε περί τι 1 δισ. ευρώ της εποχής.

Στις 17 Μαίου 2004, επί υπουργίας Σπήλιου Σπηλιοτόπουλου στο Άμυνας, η γαλλο-ιταλική κοινοπραξία ARMARIS στέλνει επίσημη επιστολή όπου καλεί την ελληνική πλευρά να συμμετάσχει στο κοινό πρόγραμμα ναυπήγησης της νέας ευρωπαικής φρεγάτας πολλαπλών αποστολών FREMM. Εκείνη την εποχή η Γαλλία σχεδίαζε την απόκτηση 17 τέτοιων φρεγατών και η Ιταλία 10 τέτοιων, άρα ο συνολικός αριθμός αφορούσε το μεγαλύτερο ναυπηγικό πρόγραμμα εκτός ΗΠΑ, για 27 πλοία συνολικά.

Τα σκάφη  αυτά θα είχαν αυξημένες δυνατότητες Αντι-αεροπορικής Άμυνας Περιοχής με βλήματα ASTER 30/15 καθώς και δυνατότητες στρατηγικού πλήγματος με βλήματα SCALP NAVAL. Στην περίπτωση που θα μετείχε της συμπαραγωγής και το ελληνικό κράτος οι συνέργειες θα ήταν τέτοιες όπου η τιμή κόστους κάθε πλοίου υπολογιζόταν στα 300 εκατ. Ευρώ ανά πλοίο, χωρίς το οπλικό σύστημα που ανέρχεται στο 60% της αξίας του πλοίου.

Στο ΕΜΠΑΕ που εκπονείται το 2006, το πρόγραμμα ναυπήγησης νέων φρεγατών του ΠΝ λαμβάνει περίοπτη θέση υψηλής προτεραιότητας με τίτλο «Πρόσκτηση 6 νέων φρεγατών» αρχής γενομένης από το 2009 και εκτεινόμενο μέχρι το 2015, προϋπολογισμού ύψους  2,2 δισ. ευρώ.

Τον Μάιο του 2008 έρχεται στην Αθήνα για επίσημη επίσκεψη ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ όπου μιλάει στο ελληνικό κοινοβούλιο καταχειροκροτούμενος από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, ενδυναμώνοντας περαιτέρω τις Ελληνο-Γαλλικές Σχέσεις.

Τον Αύγουστο του 2008 συνέρχεται το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο και αποφασίζει την έκδοση των «Επιχειρησιακών Απαιτήσεων και Τεχνικών Προδιαγραφών» για το πρόγραμμα πρόσκτησης των 6 νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου. Η κατάσταση του ελληνικού Στόλου στα μεγάλα πλοία επιφανείας εκείνη την εποχή ήταν 14 Φ/Γ «Πολλαπλού Ρόλου», με δυνατότητες «Α/Α Άμυνας Σημείου» (Point Defense) με ημιενεργητικά Κ/Β SEA SPARROW και ταυτόχρονης εμπλοκής με 2 στόχους αέρος, ενώ οι δυνατότητες προβολής ισχύος στην ξηρά ήταν εξαιρετικά περιορισμένες.

Στις 21 Ιανουαρίου 2009 συνέρχεται το ΚΥΣΕΑ (με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή) και αποφασίζει την «Πρόσκτηση 6 Νέων Φρεγατών Πολλαπλών Αποστολών, με διακρατική συμφωνία Ελλάδος-Γαλλίας».Την απόφαση ΚΥΣΕΑ ακολουθεί στις 27 Μαρτίου 2009 νέα απόφαση του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου, η οποία επικαιροποιεί τις επιχειρησιακές απαιτήσεις των νέων φρεγατών, ενώ τον Ιούνιο του 2009 ακολουθεί η έκδοση του απαιτούμενου RFQ από την ΓΔΑΕΕ προς την Γαλλική DGA, για έναρξη διαπραγματεύσεων προκειμένου να καθορισθούν οι όροι και οι συνθήκες της διακρατικής συμφωνίας.

Οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν τον Ιούλιο του 2009 και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, άνευ ουσιαστικού και χειροπιαστού αποτελέσματος, καθόσον τον Απρίλιο του 2010 επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Α. Παπανδρέου η Ελλάδα μπαίνει τον αστερισμό των μνημονίων και κάτω από την επίβλεψη της Τρόικα, μέχρι και τις 18 Φεβρουαρίου όπου επαναεπιβεβαιώνεται η πρόθεση της Ελλάδας να μείνει σταθερή στο πρόγραμμα της FREMM με αλλαγή μόνο του καθεστώτος αποπληρωμής του προγράμματος το οποίο θα γίνει με τη μορφή καταβολής δόσεων κατ΄ αντιστοιχία με το συνολικό ποσό εκμίσθωσης των Φρεγατών.

Σε ότι αφορά τα επιχειρησιακά έργα που θα πρέπει να αναλαμβάνουν οι νέες Φρεγάτες του ΠΝ αυτά θα μπορούσαν να αναφερθούν επιγραμματικά  ως εξής:

 Απόκτηση και διατήρηση «Θαλάσσιου Ελέγχου» σε όλη την ελληνική ΑΟΖ.

Οι νέες φρεγάτες είναι απαραίτητο να έχουν συμβολή στην από θαλάσσης Άμυνα των Νήσων, των ακτών και του συνόλου του θαλασσίου χώρου Εθνικού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης απαραιτήτως και της ελληνικής ΑΟΖ.

Οι FREMM κρίνονται ως απόλυτα απαραίτητες για την προβολή ισχύος στην ξηρά με Κατευθυνόμενα Βλήματα τεχνολογίας «Cruise» στρατηγικού σε γεωγραφικό βάθος πλήγματος, καθώς και με αμφίβιες δυνάμεις.

Εκτέλεση και Διεύθυνση Ναυτικών Επιχειρήσεων, σε περιβάλλον πολλαπλής απειλής, με Α/Α ΆμυναPoint Defense, Local Area Defense και Α/Α Άμυνας Περιοχής (Area Defense), στο πλαίσιο αυτοπροστασίας, προστασίας Ναυτικής / Αμφίβιας Δύναμης.

Συνοδεία και Παροχή Μακράς υποστήριξης σε φίλια δύναμη εν πλω.

Και τέλος υποστήριξη των ενεργειών Διοικητού εν πλω, με σύγχρονα Συστήματα Διοίκησης και Ελέγχου, κατά την εκτέλεση Ειδικών Σχεδίων Επιχειρήσεων.

Προϋπόθεση για την εκτέλεση των ανωτέρω επιχειρήσεων, πέραν των πάσης φύσεως αισθητήρων, αποτελούν τα αντίστοιχα βλήματα Επιφανείας-Αέρος για την επίτευξη δυνατότητας άμυνας σε βάθος, καθώς και τα συστήματα εγγύς προστασίας για την επίτευξη υψηλής επιβιωσιμότητας.