Έφθασαν πρόσφατα στην Ελλάδα, τα περίπου 6.500 βλήματα αρμάτων 120 χλστ., που προορίζονται για τον εξοπλισμό των υπερσύγχρονων αρμάτων μάχης Leopard 2HEL του Ελληνικού Στρατού. Το αίσιο τέλος της συγκεκριμένης υπόθεσης, δόθηκε ουσιαστικά τη Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012, όταν η τότε υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό το Πάνο Πικραμένο, πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, έλυσε κατόπιν πρωτοβουλίας του υπηρεσιακού υπουργού άμυνας και πρώην Αρχηγού ΓΕΣ, Φραγκούλη Φράγκου, το γόρδιο δεσμό της προμήθειας πυρομαχικών αρμάτων 120 χλστ.

Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)

Συγκεκριμένα, το τελευταίο και αποχαιρετιστήριο υπουργικό συμβούλιο λειτούργησε και ως Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) και ενέκρινε το σχέδιο διακρατικής συμφωνίας με την Ολλανδική κυβέρνηση, για τη προμήθεια βλημάτων αρμάτων 120 χλστ. προερχομένων από τα αποθέματα του Ολλανδικού Στρατού, ύψους 14,085 εκατ. ευρώ.

Με αυτή τη συμφωνία, ο Ελληνικός Στρατός προμηθεύτηκε 6.500 βλήματα αρμάτων 120 χλστ. Από αυτά τα 4.500 είναι διατρητικά APFSDS-T (Armor Piercing Fin Stabilized Discarding Sabot – Tracer: Διατρητικά Θώρακος Σταθεροποιούμενα με Πτερύγια, Απορριπτόμενου Κελύφους – με Τροχιοδείκτη), τύπου DM53A1 και τα 2.000 είναι του τύπου M865C1 TPCSDS-T (Target Practice, Cone Stabilized, Discarding Sabot – Tracer: Εκπαιδεύσεως, Σταθεροποιούμενου Κώνου, Απορριπτόμενου Κελύφους – με Τροχιοδείκτη).

Η προμήθεια των συγκεκριμένων βλημάτων ανακούφισε σημαντικότατα τους Έλληνες αρματιστές, οι οποίοι αφενός διαθέτουν ικανές ποσότητες πυρομαχικών για να αντιμετωπίσουν τους εξ ανατολών αντιπάλους τους και αφετέρου απέκτησαν (και αυτοί) ένα εξίσου ικανό βλήμα με το DΜ63 που διαθέτουν οι Τούρκοι, από το 2007. Η σημασία της συγκεκριμένης προμήθειας αλλά και η αλληλουχία των εξοπλιστικών προγραμμάτων αρμάτων μάχης με πυροβόλο 120 χλστ. και των αντίστοιχων πυρομαχικών τους παρουσιάζονται στη συνέχεια.

Τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα αρμάτων με πυροβόλο 120 χλστ.

Στις 20 Μαρτίου 2003 υπογράφηκε η κολοσσιαία σύμβαση προμήθειας 170 αρμάτων μάχης Leopard 2HEL, ύψους 1,73 δις ευρώ, μη συμπεριλαμβανομένου του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που καταβλήθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο. Οι παραδόσεις των αρμάτων ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 2007 και ολοκληρώθηκαν το 2009.

Στις 30 Αυγούστου 2005, υπογράφηκε μια μεγάλη διακρατική συμφωνία, ύψους 281 εκατ. ευρώ, μεταξύ ελληνικής και γερμανικής κυβέρνησης που μεταξύ των άλλων περιλάμβανε τη προμήθεια ως«ενδιάμεσης λύσης» 183 μεταχειρισμένων αρμάτων Leopard 2A4, 150 Leopard 1A5 και 5.000 διατρητικών βλημάτων DM33A2. Τα άρματα και τα βλήματα προέρχονταν από τα αποθέματα του Γερμανικού Στρατού.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να αποτελέσει την επιχειρησιακά ενδιάμεση λύση, δηλαδή την ταχεία απόκτηση αρμάτων με πυροβόλο 120 χλστ., μέχρι την κατασκευή – παραλαβή και την πλήρη επιχειρησιακή αξιοποίηση των νέων Leopard 2 HEL. Η εργοστασιακή αξιοποίηση των 130 Leopard 2A4 πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία και των υπολοίπων 53 Leopard 2Α4 στην Ελλάδα, στο 304 ΠΕΒ (Προκεχωρήμενο Εργοστάσιο Βάσης), στο Βελεστίνο Μαγνησίας.

Δυστυχώς οι σχετικοί σχεδιασμοί «έπεσαν έξω». Τα πρώτα 130 Leopard 2A4 παραδόθηκαν σχετικά σύντομα, εντός τριών ετών (2005-2007) αλλά τα 53 Leopard 2A4 καθυστέρησαν σημαντικότατα, με αποτέλεσμα τα τελευταία να εξέλθουν από τις γραμμές του 304 ΠΕΒ, με μεγάλες καθυστερήσεις. Οι παραδόσεις τους στις μονάδες τεθωρακισμένων ολοκληρώθηκαν μόλις τον Ιούνιο του 2012. Με άλλα λόγια, τα 53 Leopard 2A4 παραδόθηκαν μετά την ολοκλήρωση των παραδόσεων των Leopard 2HEL, το επιχειρησιακό κενό των οποίων, υποτίθεται ότι κάλυπταν. Τα 5000 βλήματα παραδόθηκαν στα τέλη του 2005 και έμελε δυστυχώς να αποτελέσουν τα μοναδικά του ελληνικού οπλοστασίου για αρκετά χρόνια.

Στις 27 Δεκεμβρίου 2011, υπογράφηκε διακρατική συμφωνία (LOA) μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, για τη δωρεάν παραχώρηση 3.000 πυρομαχικών αρμάτων 120 χλστ. τύπου Μ830, από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ. Ο Ελληνικός Στρατός κατέβαλλε μόνο τα κόστη συσκευασίας («παλετοποίησης») και μεταφοράς που ανήλθαν σε 635.000 δολάρια περίπου. Τα Μ830 είναι βλήματα τύπου ΗΕΑΤ–Τ (High Explosive Antitank – Tracer: Υψηλής Εκρηκτικότητας Αντιαρματικά με Τροχιοδείκτη). Τα εκρηκτικά βλήματα αποτελούν το δεύτερο τύπο βλημάτων, μετά τα διατρητικά, που φέρουν τα ελληνικά άρματα με πυροβόλο 120 χλστ. Η παραλαβή των βλημάτων και η άμεση προώθηση στις μονάδες αρμάτων, πραγματοποιήθηκε στα τέλη Απριλίου του 2012 καισηματοδότησε την άρση της στασιμότητας των προμηθειών πυρομαχικών 120 χλστ. αρμάτων που διαρκούσε για 6,5 χρόνια!

Τα τουρκικά εξοπλιστικά προγράμματα αρμάτων μάχης και πυρομαχικών 120 χλστ.

Στις 29 Μαρτίου 2002, υπογράφηκε σύμβαση με την ισραηλινή εταιρεία ΙΜΙ και αφορούσε τον εκσυγχρονισμό 170 αρμάτων μάχης Μ60 στο επίπεδο Μ60 SABRA ΙΙΙ με πυροβόλο 120 χλστ. Οι παραδόσεις των εκσυγχρονισμένων αρμάτων ολοκληρώθηκαν το 2009. Το ύψος του προγράμματος ανήλθε σε 687,5 εκατ. δολάρια δηλαδή περί τα 790 εκατ. ευρώ με βάση τις ισοτιμίες της εποχής.

Στις 8 Νοεμβρίου 2005, υπογράφηκε διακρατική συμφωνία, ύψους 365 εκατ. ευρώ, μεταξύ Τουρκίας και Γερμανίας για τη προμήθεια 298 μεταχειρισμένων Leopard 2A4 συμπεριλαμβανομένης και της εργοστασιακής της αξιοποίησης. Το κόστος των αρμάτων και μόνον ανήλθε σε 74 εκατ. ευρώ. Οι παραδόσεις ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2006 και ολοκληρώθηκαν με καθυστερήσεις το 2009.

Τον Δεκέμβριο 2005 υπογράφηκε σύμβαση, ύψους 46 εκατ. ευρώ, για τη προμήθεια 15.000 διατρητικών βλημάτων 120 χιλ., τύπου DM 63, γερμανικής προέλευσης. Οι παραδόσεις ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2007. Αποκτήθηκαν επίσης 1.200 εκπαιδευτικά βλήματα DM38 APFSDS-T-TP (Armour – Piercing Fin – Stabilised Discarding – Sabot Tracer Target – Practice) από τα γερμανικά αποθέματα.

Το 2007 υλοποιήθηκε προμήθεια 10.000 βλημάτων 120 χλστ. αμερικανικής προέλευσης, τύπου M830A1 ΗΕΑΤ – ΜP – T (High Explosive AntiTank – Multi Purpose – Tracer: Υψηλής Εκρηκτικότητας Αντιαρματικά – Πολλαπλού Ρόλου με Τροχειοδείκτη). Το ίδιο έτος αγοράστηκανμέσω NAMSA (NATO Agency) 10.000 βλήματα κατασκευής της ισραηλινής ΙΜΙ, δύο τύπων:διατρητικά APFSDS-T, τύπου CL-4313 και εκρηκτικά ΗΕΑΤ-Τ τύπου CL-3105. Η τουρκική μεθοδικότητα στον συγχρονισμό των παραλαβών των αρμάτων και των προμηθειών των πυρομαχικών τους θα πρέπει επίσης να επισημανθεί.

Για παράδειγμα καθώς τα Leopard 2A4 από τα γερμανικά αποθέματα θα άρχιζαν να παραδίδονται εντός οκταμήνου από την υπογραφή της τουρκο-γερμανικής διακρατικής σύμβασης, η γειτονική χώρα προχώρησε μόλις ένα μήνα μετά την υπογραφή της σύμβασης των αρμάτων στην προμήθεια πυρομαχικών τους (DM63).

Άλλο ένα παράδειγμα είναι το πρόγραμμα των εκσυγχρονισμένων από το Ισραήλ αρμάτων μάχης Sabra. Οι παραδόσεις των εκσυγχρονισμένων αρμάτων ολοκληρώθηκαν το 2009, αλλά δύο χρόνια νωρίτερα είχε γίνει η παραγγελία των επίσης ισραηλινής παραγωγής πυρομαχικών τους, διατρητικών APFSDS-T τύπου CL-4313 και εκρηκτικών ΗΕΑΤ-Τ τύπου CL-3105. Και στις δύο περιπτώσεις η ένταξη του υλικού σε υπηρεσία συγχρονίστηκε αξιοθαύμαστα με τις παραλαβές των πυρομαχικών ώστε τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα να είναι πλήρως ετοιμοπόλεμα. Δυστυχώς η αντίστοιχη επίδοση της ελληνικής πλευράς στο συγκεκριμένο ζήτημαείναι καταθλιπτική σε σχέση με τα τουρκικά πεπραγμένα.

Το 2009, υπογράφηκε νέα διακρατική συμφωνία, αγνώστου συνολικού ύψους, μεταξύ Τουρκίας και Γερμανίας για τη προμήθεια 56 επιπλέον μεταχειρισμένων Leopard 2A4. Απ’ αυτά τα 41 αξιοποιήθηκαν επιχειρησιακά με τη συγκρότηση μιας ακόμη μονάδας αρμάτων (επιλαρχίας) και τα 15 χρησιμοποιούνται για προσπορισμό ανταλλακτικών για την υποστήριξη των υπολοίπων 339 ενεργών Leopard 2A4.

Οι τουρκικοί μελλοντικοί σχεδιασμοί

Οι Τούρκοι, μετά την υπογραφή της σύμβασης προμήθειας των Leopard 2HEL, το 2003, αναζητούν εναγωνίως το επιχειρησιακό αντίδοτο του συγκεκριμένου ελληνικού εξοπλιστικού προγράμματος. Η άμεση και βραχυπρόθεσμη γι’ αυτούς λύση ήταν οι προμήθειες μεγάλου αριθμού μεταχειρισμένων Leopard 2A4 που συνδυάστηκαν με τη απόκτηση των καλύτερων συμβατικών διατρητικών βλημάτων της αγοράς, των DM63.

Εδώ βέβαια δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την ελληνική «αφασία».

Η χώρα από τη μία πλευρά υλοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα αρμάτων μάχης παγκοσμίως και ταυτόχρονα συντηρεί τη γερμανική βιομηχανία τεθωρακισμένων η οποία μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου απώλεσε (για ευνόητους λόγους) τον πιο σταθερό και σημαντικό πελάτη της, το ελληνικό δημόσιο. Και όχι μόνο αυτό αλλά, το κυριότερο, εξασφαλίζει  μέσω του ελληνικού προγράμματος τη χρηματοδότηση των επόμενων εκδόσεων του Leopard 2. Εξάλλου είναι γνωστό ότι το πρόσφατα πωληθέν στο Κατάρ Leopard 2A7+ αποτελεί εξέλιξη του ελληνικού Leopard 2HEL.

Από την άλλη πλευρά όμως, και εδώ βρίσκεται η «αφασία» δεν φροντίζει κατά την υπογραφή της σύμβασης να «σκουπίσει» σε όσο το δυνατόν χαμηλότερες τιμές τα γερμανικά αποθέματα Leopard 2A4 και «περιορίζεται» στην προμήθεια μόνο 183 Leopard 2A4. Ούτε όμως φροντίζει να διασφαλίσει ότι γερμανικά άρματα Leopard 2A4 δεν θα πωληθούν στην Τουρκία προτού, τουλάχιστον, πρώτα προταθούν στην Ελλάδα.

Για να επιστρέψουμε στην Τουρκία, η μακροπρόθεσμη γι’ αυτή λύση κινείται σε δύο διαφορετικές κατευθύνσεις.

Με αυτή επιδιώκουν αφενός την εξάλειψη του ελληνικού πλεονεκτήματος και αφετέρου την απόκτηση αριθμητικής και τεχνολογικής υπεροχής στο κρίσιμο τομέα του αρματικού δυναμικού.

Η πρώτη κατεύθυνση αφορά την ανάπτυξη ενός νέου υπερσύγχρονου άρματος με την ονομασία ALTAY.

Η σχετική σύμβαση ανάπτυξης ανατέθηκε, το 2008, από τη SSM δηλ. τη Διεύθυνση Εξοπλισμών και Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM: Savunma Sanayii Mustesarligi) στην τουρκική εταιρεία OTOKAR. Το ύψος της σύμβασης ανέρχεται σε 500 εκατ. δολάρια ΗΠΑ, τα 400 εκατ. από τα οποία, καλύπτουν το κόστος μεταφοράς τεχνολογίας από το νέο κορεάτικο άρμα Κ2 με πυροβόλο 120 χλστ. μήκους 55 διαμετρημάτων. Ο συνολικός χρόνος ανάπτυξης προσδιορίστηκε σε 78,5 μήνες.

Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών και της αποδοχής του πρωτοτύπου θα ακολουθήσει η παραγωγή της πρώτης παρτίδας 250 αρμάτων, ενώ ο συνολικός σχεδιασμός περιλαμβάνει πρόβλεψη για επιπλέον παρτίδες συνολικού αριθμού 1000 ALTAY.

Το πρόπλασμα του άρματος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε φυσικό μέγεθος, το Μάιο του 2011, στη έκθεση αμυντικής βιομηχανίας IDEF 2011, στη Κωνσταντινούπολη. Το 2012 δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες και βίντεο το πρώτου πρωτότυπου, σε πρώιμο στάδιο τεχνολογικής εξέλιξης, κατά την εκτέλεση δοκιμών. Στην έκθεση του Μαΐου του 2011, παρουσιάστηκε επίσης και το πρωτότυπο αναβαθμισμένου τουρκικού άρματος Leopard 2A4 της έκδοσης Leopard 2NG (New Generation: Νέας Γενιάς). Το Leopard 2NG συνιστά μια πολύ μεγάλη αναβάθμιση του Leopard 2A4, με δύο μέρη του άρματος να αναβαθμίζονται ριζικά.

Η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση αφορά κυρίως τη θωράκιση. Το αναβαθμισμένο άρμα «φοράει» πάνω από τη θωράκιση του Leopard 2A4, ένα «κοστούμι» της γερμανικής, εξειδικευμένης σε θωρακίσεις, εταιρείας IBD που παρέχει μεγιστοποιημένη προστασία κυρίως κατά εκρηκτικών – αντιαρματικών βλημάτων.

Η δεύτερη μεγάλη αναβάθμιση αφορά τη τοποθέτηση νέου συστήματος ελέγχου πυρός, νέου περισκοπίου θερμικού περισκοπίου πυροβολητή και νέου ανεξάρτητου θερμικού περισκοπίου αρχηγού. Το τελευταίο θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο ανεξάρτητο περισκόπιο του Leopard 2A4 που διαθέτει μόνο κανάλι ημέρας. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει είναι ότι τόσο το νέο σύστημα ελέγχου πυρός του πύργου όσο και τα νέα θερμικά περισκόπια (πυροβολητή και αρχηγού) θα είναι κοινά με αυτά του υπό ανάπτυξη άρματος ALTAY και συνεπώς τα δύο άρματα θα αποκτήσουν μεγάλο βαθμό ομοιοτυπίας.

Τα βλήματα DM53A1

Παράγονται από τη γερμανική εταιρία Rheinmetall και αποτελούν βελτίωση του προγενέστερου τύπου DM53. Τα τελευταία εμφανίστηκαν στην αγορά το 2000 και διέθεταν τη μεγαλύτερη διατρητική ικανότητα από κάθε άλλο τύπο διατρητικού βλήματος αρμάτων, με συμβατικό διατρητήκράματος βολφραμίου (tungsten).

Με βάση τα όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι επιδόσεις τους υπολείπονταν μόνο των αμερικανικών Μ829A3 «Silver Bullet» που όμως διαθέτουν διατρητικό πυρήνα κατασκευασμένο από εξασθενημένο ουράνιο (DU: Depleted Uranium) και τα οποία δεν εξάγονται.

Εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι Γερμανοί, εμμένοντες στη μη χρήση βλημάτων εξασθενημένου ουρανίου, κινήθηκαν συνδυαστικά προς δύο κατευθύνσεις για να επιτύχουν τη ικανότητα καταστροφής κάθε σύγχρονου άρματος του δυτικού ή του ανατολικού οπλοστασίου.

Η πρώτη κατεύθυνση αφορούσε την ανάπτυξη διατρητικών βλημάτων 120 χλστ. πέμπτης γενιάς και η δεύτερη αφορούσε τη ανάπτυξη μακρύτερου σωλήνα πυροβόλου 120 χλστ. L55 (55 διαμετρημάτων) έναντι του L44 (44 διαμετρημάτων) που ήταν μέχρι τότε ευρέως διαδεδομένος. Ο μακρύτερος σωλήνας προσδίδει στο βλήμα μεγαλύτερη αρχική ταχύτητα από τον προγενέστερο L44 συνεπώς ένα καλύτερο βλήμα (DM53) βαλλόμενο από μακρύτερο πυροβόλο L55 επετύγχανε κορυφαίες επιδόσεις.

Το L55 προσδίδει κατά μέσο όρο 15% επιπλέον κινητική ενέργεια στα βαλλόμενα βλήματα σε σύγκριση με το βραχύτερο L44. Η ανάπτυξη και η προσφορά, αυτού του διπλού συνδυασμού,αποτέλεσε έναν από τους βασικούς λόγους επιλογής του Leopard 2HEL από τον Ελληνικό Στρατό.

Ο έτερος μεγάλος ανταγωνιστής, το άρμα Μ1Α2, προσφερόταν με πυροβόλο L44 και διατρητικά βλήματα με πυρήνα βολφραμίου τύπου ΚΕW 2 (τέταρτης γενιάς) που σαφώς υστερούσε σε διάτρηση από το γερμανικό συνδυασμό.

Κρίσιμο μειονέκτημα του DM53 αποτελούσε η σημαντικά μεγαλύτερη προκαλούμενη φθορά του σωλήνα του πυροβόλου που περιόριζε τη συνολική δυνατότητα βολής σε μόλις 120 βλήματα πριν αυτός καταστεί άχρηστος. Για αυτό τον λόγο οι Γερμανοί έσπευσαν γρήγορα να εξαλείψουν αυτό το μειονέκτημα.

Στα τέλη του 2004, πιστοποίησαν το νέο βλήμα, το DM63 που ουσιαστικά συνίσταται από ένα DM53 με νέο προωθητικό γέμισμα και με διαφορετικής σύνθεσης ολοκαιόμενο κάλυκα. Οι διατρητικές ικανότητες των δύο βλημάτων παρέμειναν ίσες. Η ανάπτυξη του DM63 επέτρεψε και την αναβάθμιση των ήδη υφισταμένων DM53, με αντικατάσταση του προωθητικού γεμίσματος και του κάλυκά τους. Τα αναβαθμισμένα βλήματα κωδικοποιήθηκαν ως DM53A1 και ουσιαστικά είναι πανομοιότυπα με τα DM63.

Η σύγκριση των δύο οπλοστασίων

Η Τουρκία διαθέτει σήμερα ενεργά 509 άρματα με πυροβόλο 120 χλστ.: 339 Leopard 2A4 και 170 M60 SABRA.

Η Ελλάδα διαθέτει 353 άρματα με πυροβόλο 120 χλστ.: 170 Leopard 2HEL και 183 Leopard 2A4.

Και οι δύο χώρες έχουν αναπτύξει το αρματικό τους δυναμικό με πυροβόλο των 120 χλστ. εκατέρωθεν του Έβρου.

Η αριθμητική σύγκριση δίδει σαφές αλλά όχι καταλυτικό πλεονέκτημα στην τουρκική πλευρά. Όμως η ποιοτική σύγκριση, εξαιτίας των 170 Leopard 2HEL είναι καταλυτική υπέρ της ελληνικής πλευράς.

Οι παραπάνω συγκρίσεις επηρεάζονται τα μέγιστα από τα διατιθέμενα πυρομαχικά 120 χλστ., αφού η αποτελεσματικότητα των αρμάτων στο πεδίο της μάχης, αποτελεί συνδυασμό του άρματος και του βαλλόμενου βλήματος. Ο Στρατός μας, μέχρι πρόσφατα υστερούσε δραματικά τόσο ποσοτικά όσο κυρίως ποιοτικά, στο τομέα των πυρομαχικών 120 χλστ.

Οι Τούρκοι διαθέτουν από το 2007, 15.000 από τα κορυφαία διατρητικά βλήματα DM63 (πέμπτης γενιάς) που αξιοποιούν κατά το καλύτερο τρόπο το πυροβόλο L44 των 353 Leopard 2A4. Οι Έλληνες διέθεταν μέχρι πρόσφατα, μόλις 5.000 DM33A2 (τρίτης γενιάς). Ευτυχώς που το μακρύ πυροβόλο L55 των Leopard 2HEL προσέδιδε τεχνολογικό πλεονέκτημα και μπορούσε να βάλει τα βλήματα με μεγαλύτερη αρχική ταχύτητα και συνεπώς αποτελούσε φονικό συνδυασμό για τα τουρκικά άρματα ακόμα και από μεγάλες αποστάσεις. Η παρουσία των DM53A1 που είναι ισοδύναμα των DM63, προσδίδει ένα ακόμη πλεονέκτημα στην ελληνική πλευρά, έστω και αν αυτά αποκτήθηκαν σε περιορισμένους και πάλι αριθμούς.

Ο συνδυασμός Leopard 2HEL και DM53A1 θα συνεχίσει να είναι αποτελεσματικός και τα προσεχή χρόνια, μετά την είσοδο σε χρήση των ALTAY και των Leopard 2NG. Όμως τα πράγματα θα «σκουρύνουν» για τα ελληνικά Leopard 2A4. Ο συνδυασμός Leopard 2A4 και DM33A2 δεν θα είναι αποτελεσματικός κατά της μετωπικής θωράκισης τόσο των ALTAY όσο και των Leopard 2NG.

Συνεπώς, η Ελλάδα χρειάζεται να παραγγείλει άμεσα νέες και επαρκείς, αυτή τη φορά, ποσότητες διατρητικών βλημάτων πέμπτης γενιάς. Μόνο έτσι θα μπορεί να αντιμετωπίζει σ’ ένα βαθμό, το τεχνολογικά προηγμένο και αριθμητικά υπερδιπλάσιο τουρκικό αρματικό δυναμικό που θα αποτελείται από τα 250 ALTAΥ, τα 339 Leopard 2NG και τα 170 M60 SABRA.

Υπόψη ότι μια νέα προμήθεια βλημάτων χρειάζεται περίπου δύο χρόνια για να ολοκληρωθούν οι παραδόσεις της, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα γραφειοκρατικά, χρηματοδοτικά και άλλα προβλήματα που είναι ιδιαίτερα συχνά για τα ελληνικά δεδομένα.

Ολόκληρος ο κατάλογος με τα ελληνικά νησιά που διεκδικεί η Τουρκία και τα οποία περιλαμβάνονται στην απάντηση που έδωσε σε σχετικό ερώτημα στην τουρκική Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Αχμέτ Νταβούτογλου είναι τα 25 νησιά (συν τις τέσσερις βραχονησίδες στην περιοχή Οινουσσών, Πασά, Βάτος, Μανδράκι, Γαβάθι) του χάρτη εκ των οποίων τα μισά είναι γνωστά και τα άλλα μισά είναι ... νέες διεκδικήσεις.

Η διεκδίκηση προέκυψε κατά έναν πρωτοφανή τρόπο ότι χαρακτηρίστηκαν "Mη έγκυρες" οι Συνθήκες της Λοζάνης και των Παρισίων με τα οποία τα νησιά του Αιγαίου, πλην Ίμβρου  Τενέδου και ορισμένων βραχονησίδων περιήλθαν οριστικά στην Ελλάδα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή από το Κοτσάελι, Lütfü Türkkan.

Η ερώτηση αφροούσε για το καθεστώς το οποίο ισχύει στα νησιά του Αιγαίου και αν αυτό διέπεται από τις συνθήκες της Λοζάνης του 1923  και των Παρισίων του 1947 (παραχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα), τόνισε ότι "το ζήτημα είναι θέμα ερμηνείας των σχετικών συνθηκών".

Είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε τέτοια συνολική αμφισβήτηση των συνθηκών που διέπουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και σίγουρα είναι προεόρτιο αυτών που θα ακολουθήσουν με τις έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Όσον αφορά τα νησιά (λόγω παραδρομής) εκτιμάται ότι εκεί που λέει Koyun δεν πρέπει να είναι το Koyun adasi (δηλαδή 1 νησί), αλλά τα νησιά που είναι ΒΑ της Χίου, δηλαδή τα Koyun adalari, ενώ όσον αφορά τη νησίδα Keci η αναφορά πρέπει να είναι για την Ψέριμο (εκτιμώντας ότι ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας ηθελημένα αναφέρθηκε σε νησιά που θα μπορέσουν σύγχιση οι σχετικές του δηλώσεις)

α. Koyun (βρίσκεται μέσα στη θάλασσα του Μαρμαρά απέναντι από το Balιkesir =Παλιόπολη και ασφαλώς τουρκική εξ ολοκληρου)

β. Hurşit (νησίδα δίπλα στους Φούρνους)

γ. Fornoz (Φούρνοι)

δ. Eşek (Γαϊδουρονήσι κατά τη μετάφραση, δηλαδή Αγαθονήσι)

ε. Nergizçik (Αρκοί)

στ. Bulamaç (νησίδα ΝΑ Αγαθονησίου)

ζ. Kololimnoz (το όνομα αυτό μπορεί να αναναφέρεται σε 2 νησιά - στο imralι στη θάλασσα του Μαρμαρά και στη νησία Καλόλιμνος βορειως της Καλύμνου)

η. Keçi (=Γίδα, Κατσίκα - πρόκειται για μη αμφισβητούμενο τουρκικό νησάκι που βρίσκεται μέσα στον Κόλπο της Μαρμαρίδας σε πολύ μικρή απόσταση από την ακτή - ακόμη κι εγώ που είμαι χοντρούλης το φτάνω κολυμπώντας)

θ. Sakarcılar (Νησίδα Γυαλί)

ι. Koçbaba (Νησίδα Λέβιθα)

ια. Ardacık (Νησίδα Σύρνα)

Η Χαμηλή, τα Διβούνια και η Αστακίδα είναι αυτά που δεν φαίνονται ονομαστικά στον κατάλογο, αλλά είναι διακριτά στο χάρτη.

Ο Νταβούτογλου δήλωσε συγκεκριμένα ότι "τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο με την Ελλάδα, δεν καθορίζονται από μια έγκυρη συμφωνία, ώστε να επιλύονται τα προβλήματα που δημιουργούνται μεταξύ των δύο πλευρών".

Πρακτικά ο Α.Νταβούτογλου λέει ότι "Δεν υπάρχει καμία συμφωνία που να προσδιορίζει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Αιγαίου" κι αυτό το λέει για πρώτη φορά.

Φυσικά αν οι συνθήκες της Λοζάνης και των Παρισίων είναι μη έγκυρες, σημαίνει ότι ξεκινάμε και μια μεγάλη συζήτηση για την δυτική Τουρκία, το καθεστώς των Στενών, την Ανατολική Θράκη, το καθεστώς της Κωνσταντινούπολης κλπ κλπ...

Μόνο που αυτά δεν έπρεπε να τα λέμε εμείς, αλλά το υπουργείο Εξωτερικών που εποίησε τη νήσσαν για ακόμα μία φορά...

Με το επιχείρημα της αναζήτησης όπλων μαζικής καταστροφής ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών,  Σεργκέι Λαβρόφ, προειδοποίησε για το ενδεχόμενο επανάληψης του ιρακινού σεναρίου στη Συρία, με στόχο την ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Μιλώντας σε κοινή συνέντευξη Τύπου με την πρόεδρο της Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης Ενκοσαζάνα Ντλαμίνι-Ζούμα, ο κ.  Λαβρόφ εμφανίστηκε επικριτικός απέναντι στην έκκληση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι - μουν προς τη συριακή κυβέρνηση να επιτρέψει σε ομάδα του ΟΗΕ να διενεργήσει έρευνα σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς τον Δεκέμβριο.

«Το αίτημα αυτό του γενικού γραμματέα αναφορικά με ένα γεγονός το οποίο ξεχάστηκε στη συνέχεια μάς θυμίζει προσπάθειες να επαναληφθεί στη Συρία μια ανάλογη πρακτική με εκείνη στο Ιράκ, όταν διεξάγονταν έρευνες για όπλα μαζικής καταστροφής», τόνισε ο Λαβρόφ, προσθέτοντας πως «δεν υπάρχει πάντα βάση στις κατηγορίες για χρήση χημικών όπλων».

Τέλος υποστήριξε πως «υπάρχουν μάλλον κυβερνήσεις και κάποιοι εξωτερικοί παίκτες που πιστεύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιούν οποιοδήποτε μέσο για να ανατρέψουν το συριακό καθεστώς. Αλλά η κατηγορία της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής είναι υπερβολικά σοβαρή και δεν μπορούμε να αστειευόμαστε σχετικά με αυτήν. Το να την εκμεταλλευόμαστε για να προωθούμε γεωπολιτικούς στόχους δεν είναι αποδεκτό».

Το βρετανικό Ινστιτούτο «Royal United Services Institute» σε Έκθεσή του,που πρόκειται να δημοσιοποιήσει σήμερα όπως γράφει η Telegraph, θα αναφέρει ότι η αποχώρηση όλων των βρετανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν το επόμενο έτος θα δημιουργήσει μία μοναδική ευκαιρία για τη μεταστροφή του δόγματος «Ανατολικά του Suez», το οποίο αποτέλεσε μία αναδίπλωση-ορόσημο της Μ.
Βρετανίας από αυτοκρατορική δύναμη.

Η Κυβέρνηση του HAROLD WILSON αποφάσισε το 1968 να κλείσει μία σειρά στρατιωτικών Βάσεων στον Κόλπο, οι οποίες λειτουργούσαν ως συνδετικός κρίκος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός αιώνα. Η βρετανική αποχώρηση ολοκληρώθηκε το 1971, επιτρέποντας στις χώρες του Κόλπου να καταστούν ανεξάρτητες.

Το εν λόγω Ινστιτούτο Μελετών θα αναφέρει ότι οι βρετανικές ΕΔ εξετάζουν μία μερική ανατροπή του δόγματος «Ανατολικά του Suez». Ο καθηγητής MICHAEL CLARKE, ο οποίος είναι διευθυντής του βρετανικού Ινστιτούτου, αναφέρει: «Ο Στρατός σκοπεύει να οικοδομήσει μία ισχυρή σκιώδη
παρουσία πέριξ του Κόλπου, όχι με μία εμφανή αυτοκρατορικού τύπου παρουσία, αλλά διακριτικά. Η εξέλιξη αυτή ίσως να μην δηλωθεί επίσημα ως κυβερνητική πολιτική. Όμως η Μ. Βρετανία φαίνεται να οδηγείται σε μία απόφαση, σύμφωνα με την οποία ένας σημαντικός επαναπροσδιορισμός της στρατηγικής της σε θέματα άμυνας και ασφάλειας είναι εύλογος».

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, οποιαδήποτε νέα βρετανική παρουσία θα εστιάζεται στα ΗΑΕ, όπου η «Βρετανική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία» (RAF) σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει την αεροπορική Βάση Al Minhad. Το «Βρετανικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό» πάντοτε διατηρούσε στον Κόλπο τρία ναρκαλιευτικά
και τουλάχιστον μία φρεγάτα ή ένα αντιτορπιλικό, τα οποία υποστηρίζονταν από ολιγάριθμο μόνιμο προσωπικό στο Μπαχρέιν. Η Έκθεση αφήνει να εννοηθεί ότι ο εν λόγω στολίσκος ενδέχεται να ενισχυθεί.

Ο βρετανικός Στρατός σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τις επαφές που έχει με τις ΕΔ του Ομάν προκειμένου να σταθμεύσει Δυνάμεις του στη χώρα. Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει τη χρήση χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων εδάφους, το οποίο είναι ιδανικό για εκπαίδευση στρατιωτικών μονάδων για πόλεμο στην έρημο.

Η Έκθεση προσθέτει ότι η μετακίνηση εξοπλισμού και προσωπικού από το Αφγανιστάν προς τον Κόλπο θα έχει μικρότερο οικονομικό κόστος από το να πραγματοποιηθεί επιστροφή του στη Μ. Βρετανία. Επιπρόσθετα, οι εμπορικοί δεσμοί της Μ. Βρετανίας με τον Κόλπο καθίστανται όλο και περισσότερο
σημαντικοί. Περίπου 100.000 Βρετανοί πολίτες διαβιούν στα ΗΑΕ, ενώ το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών ανήλθε πέρυσι σε 14 δις £.

Το Κατάρ αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή υγροποιημένου φυσικού αερίου για τη Μ. Βρετανία.

Το δόγμα «Ανατολικά του Suez» βασίστηκε σε δύο υποθέσεις: ότι η τιμή του πετρελαίου, που τότε ήταν 4 $ το βαρέλι, θα παρέμενε στο ίδιο επίπεδο και ότι το Ιράν, που τότε βρισκόταν υπό την ηγεσία του Σάχη, θα παρέμενε αξιόπιστος σύμμαχος.

Η κατάρρευση και των δύο προϋποθέσεων και ο αυξανόμενος πλούτος της περιοχής του Κόλπου βοηθά να εξηγηθεί γιατί η Έκθεση του ινστιτούτου είναι σωστή ως προς το ότι επανεξετάζεται σιωπηρά το δόγμα «Ανατολικά του Suez.

Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη αναφέρθηκαν ότι πετάνε πάνω από την Δαμασκό τις τελευταίες ώρες από  ξένες πηγές. Το Ιράν πιέζει τον Μπασάρ Άσαντ να επιτρέψει στην Χεζμπολάχ την απόκτηση εξελιγμένου  οπλισμού (για μια παραστρατιωτική οργάνωση), συμπεριλαμβανομένου των αντιαεροπορικών πυραύλων  SA-17.

Η Τεχεράνη υπενθυμίζει στον Άσαντ σύμφωνα με τον ισραηλινό ιστότοπο Debka, ότι χρωστάει μεγάλη  χάρη στον ηγέτη της λιβανέζικης Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, ο οποίος διέθεσε 5000 μαχητές της  οργάνωσης από σύνολο 8000, στα συριακά μέτωπα, ώστε να κρατηθεί στην εξουσία ο Σύρος πρόεδρος.  Για αυτό το λόγο θεωρείται σίγουρο ότι ο Άσαντ δεν θα είναι σε θέση να απορρίψει το αίτημα.

Έτσι, σύμφωνα με τους Ισραηλινούς έχουν ξεκινήσει στις συριακές βάσεις κατά μήκος των συνόρων με  το Λίβανο ετοιμασίες για την αποστολή των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων, τις τελευταίες  ημέρες.

Η ισραηλινή Αεροπορία παρακολουθεί από ψηλά τις κινήσεις αυτές, ενώ το Ισραήλ έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει ότι οποιαδήποτε απόπειρα μεταφοράς τέτοιου οπλισμού, θα προκαλέσει την (βίαιη  φυσικά) αντίδρασή του.

Στις 30 Ιανουαρίου το Ισραήλ είχε βομβαρδίσει φάλαγγα οχημάτων που διέρχονταν από την Jamraya  κοντά στην Δαμασκό στο δρόμο προς τον Λίβανο με φορτίο προηγμένων οπλικών συστημάτων για την  Χεζμπολάχ.

Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος που εκτοξεύτηκε στις 25 Απριλίου από τον Λίβανο, και το οποίο τα  ισραηλινά μαχητικά κατέρριψαν απέναντι από την ισραηλινή πόλη της Χάιφα, αξιολογείται τώρα σαν  μια προειδοποίηση - απειλή από την Τεχεράνη ότι εάν το Ισραήλ χτυπήσει ξανά αλλή αποστολή  οπλισμού στο δρόμο προς τον Λίβανο, τα επόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα είναι οπλισμένα, σε  μεγάλους αριθμούς και θα πετούν πάνω από το Ισραήλ.

Για αυτό το λόγο οι Αμερικανοί ξεκίνησαν να μεταφέρουν επειγόντως πυραύλους Patriot από τον Κόλπο  στην Ιορδανία με τον  προφανή σκοπό να επιβάλλουν κάποιου είδους απαγόρευσης πτήσεων στα σύνορα  με την Συρία όπως ήδη σας έχουμε ενημερώσει.

Η δε μεταφορά των Patriot θα πραγματοποιηθεί από την δυτική Σαουδική Αραβία, και το Κουβέιτ, από χώρες δηλαδή που χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν, αλλά και επανδρώνουν τους ισλαμιστές αντάρτες. Η  μεταφορά των πυραύλων δείχνει ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την Συρία σημαντικότερη απειλή πλέον και από το
Ιράν.

Τον ίδιο ρόλο παίζουν και οι Νατοϊκοί Patriot που βρίσκονται στην Τουρκία αποκαλύπτοντας ένα κατά  πολύ ευρύτερο σχεδιασμό για τη δημιουργία τουλάχιστον δύο ζωνών απαγόρευσης πτήσεων με τις οποίες  το ΝΑΤΟ θα επιχειρήσει να «στραγγαλίσει»  κάθε προσπάθεια της Αεροπορίας της Συρίας να προσβάλλει
τις άτακτες ομάδες ανταρτών και μισθοφόρων.

Ταυτόχρονα Τουρκία και Ισραήλ συμφώνησαν οι μυστικές τους υπηρεσίες της ΜΙΤ και της Μοσάντ, να  κάνουν ανταλλαγή πληροφοριών σε οτιδήποτε αφορά το συριακό ζήτημα, και μάλιστα στο υψηλότερο  δυνατό επίπεδο δηλαδή μεταξύ των δύο αρχηγών Tamir Pardo (για την Μοσάντ) και Hakan Fidan (για  την ΜΙΤ).

Οι μάσκες έπεσαν, τα προσχήματα δεν κρατιούνται πλέον, και οι ευγένειες καθίστανται περιττές. Η Δύση με μπροστάρη τις ΗΠΑ, βλέπουν τους αγαπημένους τους ισλαμιστές αντάρτες να συντρίβονται κάθε μέρα, και επιδιώκουν να βρουν αφορμές να επέμβουν. Μετά τα τελευταία γεγονότα στη Βοστόνη αλλά και την απαγωγή των Μητροπολιτών, η προπαγάνδα της Δύσης έχει υποστεί ανεπανόρθωτα πλήγματα αφού μεγάλο μέρος της δυτικής κοινής γνώμης συνειδητοποίησε ότι στην Συρία δεν υπάρχουν εξεγερμένοι αλλά εισβολή φανατικών ισλαμιστών, τους οποίους στηρίζουν απροκάλυπτα, και χωρίς ίχνος ντροπής οι κυβερνήσεις τους.

Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι ο χρόνος τρέχει εναντίον τους και θέλουν να δράσουν τάχιστα πριν την οριστική συντριβή των ισλαμιστών, αλλά και πριν υπάρξουν αντιδράσεις από ολοένα αυξανόμενες μάζες αφυπνισμένων πολιτών.

Το συριακό δράμα φαίνεται να πλησιάζει προς το τέλος του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, οι δυτικές κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν πειστικές εξηγήσεις, του γιατί υποστήριξαν παρακλάδια της Αλ Κάιντα στη Συρία, αλλά και στη Λιβύη, που υποτίθεται ότι είναι ο μεγαλύτερος σύγχρονος εχθρός τους. Για όποιον ξέρει να "διαβάζει" τη ροή των γεγονότων, θα καταλάβει ότι πίσω από το "βιτρινάτο" μίσος Δυτικών και Αλ Κάιντα εμφανίζονται συχνά περίεργες "συμπτωματικές" συνεργασίες.

Ρωγμές και στον Γαλλογερμανικό άξονα προκαλεί η εμμονή του Βερολίνου στην πολιτική λιτότητας για την Ευρώπη χωρίς ίχνος αναπτυξιακών μέτρων. Μετά από τρία χρόνια ισοπεδωτικής πολιτικής, έχοντας κάνει την Ελλάδα πειραματόζωο, επιβάλλοντας δήμευση των καταθέσεων στην Κύπρο και διαλύοντας οικονομίες ισχυρών χωρών του Νότου, όπως της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πώς η πολιτική αυτή μόνο στην καταστροφή της Ευρωπαικής Ένωσης και της Ευρωζώνης μπορεί να οδηγήσει. Όλοι, πλην των Γερμανών.

Ο Γάλλος υπουργός Προστασίας του Καταναλωτή, σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα «The Observer» πώς «θα πρέπει να τελειώνουμε με τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη», σημειώνοντας ότι, «ένας από τους λίγους που πιστεύουν ακόμη ότι οι πολιτικές αυτές λειτουργούν είναι η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, υποστηριζόμενη από ορισμένες χώρες του βορρά».  

«Η ενοχοποίηση της πολιτικής της λιτότητας θα προκαλέσει εντάσεις και πολιτικές διαφωνίες με τους Γερμανούς», είπε επίσης ο Γάλλος υπουργός στις δηλώσεις του στην βρετανική εφημερίδα και πρόσθεσε ότι «την απόρριψη της λιτότητας από την κοινή γνώμη την συμμερίζεται εφεξής η πλειονότητα των ηγετών και των οικονομολόγων. Η Γερμανία είναι η μόνη οικονομία που συνεχίζει να αντιστέκεται, να είναι αντίθετη, να ασκεί το βέτο της», κατέληξε.

Ο Μπενουά Αμόν αποτελεί μία ακόμη φωνή σε αυτές που λένε τους τελευταίους μήνες πώς η πολιτική λιτότητας δεν βγαίνει στην Ευρώπη. Μάλιστα αρκετοί Γάλλοι πολιτικοί και όχι μόνο ζητούν από τον Φρανσουά Ολάντ να ηγηθεί της πολιτικής της ανάπτυξης κόντρα στη λιτότητα που θέλουν και υποστηρίζουν οι Γερμανοί εν’ όψει και των εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Είναι φανερό πλέον δηλαδή πώς σπάει ο Γαλλογερμανικός άξονας, καθώς όπως είπε και ο υπουργός Προστασίας του Καταναλωτή όλη η Ευρώπη απορρίπτει τη λιτότητα. Ίσως οι Γάλλοι βλέπουν τη στασιμότητα στην οικονομία τους και ανησυχούν, όπως και την καταβαράθρωση των ποσοστών της κυβέρνησης Ολάντ.

Σημειώνεται πώς πολλοί αξιωματούχοι, Ευρωπαίοι και του ΔΝΤ, ενεπλάκησαν τις τελευταίες ημέρες σε έναν πόλεμο δηλώσεων γύρω από το κατά πόσον θα πρέπει να συνεχιστεί στην Ευρωζώνη η πολιτική της λιτότητας. Ακόμα και το σκληρό ΔΝΤ βλέπει τώρα ότι η Ευρώπη χρειάζεται μεταρρυθμίσεις για να ανακάμψει η ανάπτυξή της και για να αποφύγει τη στασιμότητα, όπως είπε ο 2ος στην ιεραρχία του Ταμείου, Ντέιβιντ Λίπτον.

Στην καρδιά της Ευρώπης, στις Βρυξέλλες, ο επίτροπος Οικονομίας, Ολι Ρεν, αναγνώρισε ότι μπορεί να συνεχιστεί η δημοσιονομική προσαρμογή με ηπιότερους ρυθμούς.

Στη Γερμανία, όμως, οι φωνές αυτές δεν είναι αρκετά ισχυρές. Μόνον ο αντίπαλος της Μέρκελ στις εκλογές του φθινοπώρου, Πέερ Στάινμπρουκ, συμφώνησε με την άποψη του προέδρου της Κομισιόν, Μπαρόζο, ότι η λιτότητα στην Ευρώπη έφτασε στα όριά της, ότι παγιδεύει χώρες όπως η Ελλάδα σε έναν φαύλο κύκλο και ότι χωρίς ανάπτυξη οι χώρες αυτές δεν θα γλιτώσουν από τα οικονομικά τους ελλείμματα.

Οι ασκούντες την εξουσία στη Γερμανία, Μέρκελ, Σόιμπλε και Ρέσλερ, συνεπικουρούμενοι από τον αντιπρόεδρο της ΕΚΤ, Βίτορ Κοντσάντσιο, επιμένουν στην πολιτική λιτότητας και θεωρούν λάθος την αλλαγή πολιτικής σε Ευρωζώνη και Γερμανία.

Το Βερολίνο πλησιάζει στις εκλογές, με την ύφεση όμως να «της χτυπάει την πόρτα».

«Στο δίλημμα Ελλάδα ή ευρώ εμείς απαντάμε: ναι, αν χρειαστεί, ακόμη και επιστροφή στη δραχμή για να σταματήσει η υποταγή», είναι η φράση με την οποία έκλεισε την ομιλία του ο ΓΓ της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή.

Νωρίτερα ο κ. Μιχαλολιάκος προέβλεψε ότι αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές έρχεται θύελλα με σύγκρουση ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ, σύγκρουση που δεν αποκλείεται να καταλήξει στην κατάρρευση του ευρώ αλλά η κυβέρνηση θα έχει στο μεταξύ προκαλέσει ήδη το ξεπούλημα της πατρίδας, όπως υποστήριξε.

«Είπε ο κ. Στουρνάρας ότι αν δεν προχωρήσουμε θα επιστρέψουμε στη δραχμή και θα πάμε δεκαετίες πίσω. Μα έχουμε πάει δεκαετίες πίσω κύριε υπουργέ των Οικονομικών και εσείς μάλλον δεν το αντιλαμβάνεστε», είπε απευθυνόμενος στον κ. Στουρνάρα, κάνοντας παράλληλα λόγο για εκβιαστική τακτική της κυβέρνησης έναντι των βουλευτών ότι αν δεν ψηφίσουν τα μέτρα, δεν θα πάρουμε τη δόση.

Ο κ. Μιχαλολιάκος ανέφερε ότι «η Χρυσή Αυγή είναι η μόνη αξιόπιστη δύναμη η οποία αν και την υβρίζουν οι νταβατζήδες που κατευθύνουν κανάλια και φυλλάδες, παραμένει σταθερά στην τρίτη θέση».

Ταυτόχρονα κατήγγειλε «ωμό εκβιασμό» και για το θέμα των απολύσεων από το δημόσιο λέγοντας ότι ξέρει υπαλλήλους με προσόντα που μπήκαν στο δημόσιο με τα κριτήρια του ΑΣΕΠ αλλά κινδυνεύουν να φύγουν και την ίδια ώρα «θα μείνουν στο δημόσιο τα κομματόσκυλα που μπήκανε από το παράθυρο».

Κάνοντας αναφορά στα πρόσφατα γεγονότα της Μανωλάδας, ο ΓΓ της Χρυσής Αυγής, ότι Μανωλάδες υπάρχουν πολλές, υπάρχουν και στη σκάλα Λακωνίας που και εκεί εργάζονται μένοντας σε παραπήγματα ενώ εμβολιάζεται κόσμος ομαδικά.

Αναφερόμενος στην Αριστερά, άφησε σαφέστατες αιχμές κατά του ΣΥΡΙΖΑ, διερωτώμενος αν θα κάνουν την επανάσταση εκείνοι που επισκέπτονται τον Σόϊμπλε, ενώ για όσους μιλάνε για το συνταγματικό τόξο από το οποίο πρέπει να απουσιάσει η Χρυσή Αυγή, ο κ. Μιχαλολιάκος σημείωσε ότι γνωρίζει «ένα δηλητηριώδες βέλος του συνταγματικού τόξου που είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και έγινε από τα κόμματα που το συγκροτούν».

"Zωντανό" προσπαθούν να κρατήσουν ορισμένα στελέχη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τόσο σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, όσο και στρατιωτικής το θέμα της αποδοχής της αμερικανικής δωρεάς των αρμάτων μάχης Μ1Α1 Abrams, έστω και σε μικρότερο αριθμό από τα 400 άρματα που προσφέρονται.

Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Καράμπελας δηλώνει ότι "Κάνει ότι μπορεί για να έρθουν στην Ελλάδα δύο Επιλαρχίες τουλάχιστον" (περίπου 140 άρματα), αφού οι πάντες αναγνωρίζουν ότι σε πέντε χρόνια από σήμερα τα μόνα άρματα τα οποία θα μπορούν να αντιπαρατεθούν στις μάζες των ALTAY, LEO2NG και Μ60 Sabra, όλα με πυροβόλο των 120 χλστ. είναι τα περίπου 355 LEO2HEL/A4, από τα οποία μόνο τα "2HEL" επί ίσοις όροις στα ΑLTAY και LEO2NG.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος ανήκει σε αυτούς που θέλει να γίνει αποδεκτή η αμερικανική προσφορά, αλλά έχει εγκλωβιστεί σε μία οικονομική μελέτη η οποία είναι άκρως συζητήσιμη: Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής μίλησε για"Λειτουργικό κόστος σε δεκαετή βάση των 400 αρμάτων 1,8 δισ. δολ. ή 1,5 δισ. ευρώ"!

Ποσό, μάλλον υπερβολικό: Αν θέλει  400.000 ευρώ λειτουργικά έξοδα (υποθέτουμε ότι δεν βάζουν μέσα το πετρέλαιο γιατί π.χ. το Μ60 ή το Μ48 καίνε ελάχιστα λιγότερα παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα) το ένα άρμα, πόσα θέλει ένα Mirage 2000-5 ή ένα F-16.

Ο υπουργός αναφέρθηκε επίσης σε ανάγκη αντικατάστασης των θωράκων απενεργοποιημένου ουρανίου (;) κάτι εντελώς περίεργο αφού υπάρχουν δημόσιες ανακοινώσεις του ΓΕΣ ότι κανένα από τα προεπιλεγμένα άρματα από τον συνολικό αριθμό των 1000 που διατέθηκαν προς έλεγχο δεν έχει θώρακα DU (χωρίς αυτό να είναι, φυσικά αρνητικό, το αντίθετο θα ήταν...), ενώ τέθηκε και θέμα αντικατάστασης των πεδίλων των ερπυστριών  με κατάλληλες για το ελληνικό έδαφος.

Από αυτά που είπε ο υπουργός συνάγεται ότι έχει στηθεί ολόκληρη "μηχανή" αποκλεισμού ενός συστήματος-δώρου από αυτά που σπάνια κάνουν οι ΗΠΑ.

Το ότι υπάρχει το γερμανικό λόμπι των Krauss Maffei και Rheinmetall που πολεμούν την αποδοχή της δωρεάς ή ότι ακόμα και αμερικανικές εταιρείες με επίσης ισχυρά λόμπι στις ΕΔ, δεν θέλουν τα Μ1Α1 γιατί θα μειωθεί η "πίτα" των FMS, είναι γνωστό. Αυτά πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να βρεθούν αυτοί που θα ξεπεράσουν τα λόμπι και τα ναρκοπέδια και να πάρουν τις καλύτερες αποφάσεις προς την κατεύθυνση αναβάθμισης της ισχύος των ΕΔ...

Σε κρίσιμη κατάσταση βρίσκονται πλέον οι αντάρτες οι μισθοφόροι και οι οργανώσεις της al-Qaeda που μάχονται τη κυβέρνηση της Συρίας.

Έτσι και μετά την τελευταία νίκη των δυνάμεων τουBashar Al Assad στην Otaiba το σημαντικότερο κέντρο ανεφοδιασμού των ισλαμιστών ανταρτών στην Δαμασκό, οι τελευταίοι περιήλθαν σε τόσο δύσκολη θέση όχι μόνο για τη διατήρηση των θέσεών τους στην ευρύτερη περιοχή πέριξ της Δαμασκού, αλλά πρακτικά την δυνατότητα τους να συνεχίσουν περαιτέρω τον αγώνα τους.

Οι νίκες του καθεστώτος Assad οδηγούν μοιραία στην ανατροπή των όποιων σχεδίων των δυτικών πατρόνων των  ισλαμιστών ανταρτών, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να μεταφέρουν επειγόντως πυραύλους Patriot από τον Κόλπο στην Ιορδανία με τον προφανή σκοπό να επιβάλλουν κάποιου είδους απαγόρευσης πτήσεων στα σύνορα με την Συρία όπως αναφέρει το ισραηλινό Debka.

Η δε μεταφορά των Patriot θα πραγματοποιηθεί από την δυτική Σαουδική Αραβία, και το Κουβέιτ. Η μεταφορά των πυραύλων δείχνει ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την Συρία σημαντικότερη απειλή πλέον και από το Ιράν.

Τον ίδιο ρόλο παίζουν και οι Νατοϊκοί Patriot που βρίσκονται στην Τουρκία αποκαλύπτοντας ένα κατά πολύ ευρύτερο σχεδιασμό για τη δημιουργία τουλάχιστον δύο ζωνών απαγόρευσης πτήσεων με τις οποίες το ΝΑΤΟ θα επιχειρήσει να «στραγγαλίσει»  κάθε προσπάθεια της Αεροπορίας της Συρίας να προσβάλλει τις άτακτες ομάδες ανταρτών και μισθοφόρων.

Ταυτόχρονα Τουρκία και Ισραήλ συμφώνησαν οι μυστικές τους υπηρεσίες της ΜΙΤ και της Μοσάντ, να κάνουν ανταλλαγή πληροφοριών σε οτιδήποτε αφορά το συριακό ζήτημα, και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο δηλαδή μεταξύ των δύο αρχηγών Tamir Pardo (για την Μοσάντ) και Hakan Fidan (για την ΜΙΤ).

Όπως εκτιμούν αναλυτές η ήττα που υπέστησαν οι αντάρτες στην Otaiba θα τους κοστίσει την παραμονή τους στα προάστια της Δαμασκού αν όχι την πλήρη ανατροπή των θέσεων που κατέχουν. Η ίδια η αντιπολίτευση παραδέχεται ότι επρόκειτο για ένα στρατηγικής φύσεως πλήγμα.

Η ήττα αυτή θα προκαλέσει την οριστική συντριβή των ανταρτών στην περιοχή της Δαμασκού, οι οποίοι ήδη αντιμετώπιζαν ελλείψεις σε όπλα και άνδρες.

"Εάν η Otaiba πέσει όλη η ανατολική Ghouta (γύρω από την Δαμασκό) θα πέσει" έλεγε μήνυμα προς τους ισλαμιστές αντάρτες."Ελάτε προς βοήθεια".

«Είναι μια τεράστια καταστροφή για τους εξεγερμένους καθώς η Otaiba ήταν το μέρος όπου συγκεντρώνονταν ο οπλισμός που έρχονταν από την Ιορδανία» δήλωσε πηγή προερχόμενη από την αντιπολίτευση στην αμερικανική εφημερίδα World Tribune.

Η κατάληψη της Otaiba έλαβε χώρα μετά από μάχες 40 ημερών στην μεγαλύτερη επίθεση εδώ και ένα χρόνο των δυνάμεων του Assad μετά αεροπορικής υποστηρίξεως.

Νέο σκηνικό πολέμου απλώνεται πάνω από τη Λωρίδα της Γάζας καθώς σήμερα η ισραηλινή Αεροπορία προχώρησε σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε αντίποινα για επιθέσεις της Χαμάς με ρουκέτες εναντίον ισραηλινών στόχων.

Όπως αναφέρει ο ισραηλινός Τύπος το Σάββατο βράδυ ρουκέτες έπληξαν την  περιοχή Sdot Negev με αποτέλεσμα η ισραηλινή Αεροπορία να προχωρήσει –για δεύτερη φορά μέσα στο μήνα- σε βομβαρδισμούς εναντίον δύο στόχων στο νότιο τμήμα της Γάζας.

Από τους δύο στόχους, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ο ένας ήταν αποθήκες πυρομαχικών και ο άλλος «τρομοκρατική εγκατάσταση» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος εκπρόσωπος ανέφερε επιτυχή πλήγματα εναντίον και των δύο στόχων συμπληρώνοντας πως τα ισραηλινά αεροσκάφη επέστρεψαν με ασφάλεια στις βάσεις τους.

Παράλληλα προειδοποίησε πως το Ισραήλ δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλες απόπειρες όπου θα τίθεται σε κίνδυνο η ζωή Ισραηλινών πολιτών και πως το Τελ Αβίβ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσει την κατάσταση να ξεφύγει υπό τον έλεγχό του και να επανέλθει σε αυτή που υπήρχε πριν από την επιχείρηση Pillar of Defense τον περασμένο Νοέμβριο.

«Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις παίρνουν πολύ σοβαρά την κάθε προσπάθεια που γίνεται με εκτοξεύσεις και πυρά εναντίον ισραηλινών στόχων» λέγοντας ταυτόχρονα πως το Ισραήλ θεωρεί υπεύθυνη για αυτές τις επιθέσεις την παλαιστινιακή οργάνωση της  Χαμάς.