Παγωμάρα και προφανές μούδιασμα επικρατούν στην Τουρκία μετά την ανατροπή του Αιγύπτιου ισλαμιστή προέδρου, Μοχάμεντ Μόρσι, από τις ένοπλες δυνάμεις. Οι δηλώσεις που «βγαίνουν» από το ισλαμικό στρατόπεδο του κυβερνώντος AKP προδίδουν έντονη νευρικότητα και ανησυχία και είναι ενδιαφέρον να προβεί κανείς σε κάποιες λογικές σκέψεις και εικασίες περί της γενεσιουργού αιτίας…

Οι δηλώσεις από την Τουρκία «αποθεώνουν» τον Μόρσι που αντιστάθηκε σθεναρά και δεν υπέκυψε στις πιέσεις του στρατού, ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η ενέργεια των ενόπλων δυνάμεων δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή και να νομιμοποιηθεί από τουρκικής πλευράς, προδιαγράφοντας ενδεχομένως τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στη νέα ηγεσία στο Κάιρο.

Άλλοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους και ακολουθώντας την… ισλαμιστική πεπατημένη, διακρίνουν «ξένο δάκτυλο» πίσω από το πραξικόπημα, ενώ ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ενδεχομένως, ότι φωνές ανησυχίας ακούγονται και από το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος…

Ας πάρουμε όμως τους ισλαμιστές, αφού υπάρχουν κάποιες ομοιότητες οι οποίες δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Το βασικότερο όλων είναι ότι όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Μόρσι στην Αίγυπτο, έτσι και το AKP του Ερντογάν κυβερνά τη χώρα έχοντας εξασφαλίσει περίπου την υποστήριξη του μισού πληθυσμού.

Επίσης, και στις δυο περιπτώσεις γνωρίζουμε ότι το στράτευμα δεν είναι και ενθουσιασμένο με το στιλ διακυβέρνησης και τον επιθετικό ρυθμό προώθησης μεταρρυθμίσεων με εμφανή στόχο την περιθωριοποίησή του και την υποταγή του στην πολιτική εξουσία κατά το πρότυπο των Δυτικών Δημοκρατιών. Αμφότερες οι πλευρές επιχείρησαν με διάφορους τρόπους να περιορίσουν την εξουσία του στρατεύματος παρεμβαίνοντας σε αυτό και προωθώντας θεωρούμενος ως φιλικά προσκείμενους στρατιωτικούς στις θέσεις-κλειδιά.

Όπως όμως δείχνουν οι εξελίξεις στην Αίγυπτο, όσο μεγάλη και να είναι η παρέμβαση των ισλαμιστών στην ιεραρχία, οι ένοπλες δυνάμεις αποτελούν κάτι εντελώς διαφορετικό στην εξέλιξη της Ιστορίας των χωρών της Μέσης Ανατολής εν συγκρίσει με τη Δύση και όχι μόνο. Έχουν τον ρόλο του εγγυητή της ηρεμίας και της κίνησης σε προκαθορισμένα πλαίσια του πολιτικού παιχνιδιού, με απώτερο στόχο να μην απειληθεί η κομβική θέση των στρατιωτικών στην κοινωνική ιεραρχία.

Στην Τουρκία, ο Ερντογάν έχει σφίξει πολύ περισσότερο «τα λουριά» στους στρατιωτικούς, με βραχίονα τις δικαστικές διώξεις για τα σχέδια πραξικοπήματος που πρόσφατου παρελθόντος.Έχοντας όμως ταυτόχρονα αντιληφθεί ότι το ηθικό του στρατεύματος έχει καταρρεύσει, κάτι που επηρεάζει τη μεγαλοϊδεατική νεοθωμανική εξωτερική πολιτική, έκανε κάποια βήματα προσέγγισης του στρατεύματος παρεμβαίνοντας έμμεσα ακόμα και στη Δικαιοσύνη, ζητώντας επίσπευση των διαδικασιών έκδοσης τελικών αποφάσεων.

Οι Τούρκοι ισλαμιστές όμως έχουν κι άλλους λόγους να ανησυχούν, αφού φαίνεται να παρουσιάζεται μετατόπιση των συμμαχιών που είχαν διαμορφωθεί στο θέμα της Συρίας, όπου είχαν επενδύσει σημαντικό (γεω)πολιτικό κεφάλαιο. Η εξίσωση δεν λύνεται με τον τρόπο που φαντάζονταν ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου και δεν είναι λίγες οι ενδείξεις ότι αργά και βασανιστικά βαίνουμε προς συνεννόηση των ΗΠΑ με τη Ρωσία με στόχο να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο.

Διότι για πόσο καιρό θα μπορεί η πλευρά των ΗΠΑ να αρνείται τη συμμετοχή του Άσαντ σε ελεύθερες εκλογές διεθνή επιτήρηση ώστε να αποδειχθεί εάν διαθέτει επιρροή στους Σύρους και πόση… Αποτελεί αναμφισβήτητα ανακολουθία να χρησιμοποιούμε το «δημοκρατικό επιχείρημα» για να διαμαρτυρόμαστε για την ανατροπή του Μόρσι (εκλεγμένος στις εκλογές) και να αρνούμαστε στους Σύρους να δείξουν στην κάλπη τη βούλησή τους; Στην ίδια παγίδα έχει πέσει και η τουρκική ηγεσία…

Επίσης, η επιδρομή στο Αλ Τζαζίρα που αποτελεί ευθεία επίθεση στα συμφέροντα και την πολιτική παρέμβασης που προωθούσε το Κατάρ στην περιοχή και η διαφαινόμενη αντικατάστασή του στον ρόλο του χρηματοδότη της Αιγύπτου από τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), αποτελεί ισχυρή ένδειξη της σταδιακής αλλαγής των ισορροπιών ως αποτέλεσμα του συριακού αδιεξόδου και της επιχειρησιακής πραγματικότητας στο έδαφος.

Εν ολίγοις, οι τουρκικές επιλογές – στοχεύσεις βρίσκονται όλες «στον αέρα» και οι ομοιότητες που παρουσιάζει το σκηνικό στην Αίγυπτο με αυτό στην Τουρκία δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Ενδιαφέρον θα έχει να διαπιστωθεί εάν ο Ερντογάν θα επιλέξει τον δρόμο της σύγκρουσης που τόσο δείχνει να προτιμά, πραγματοποιώντας το ταξίδι στη Λωρίδα της Γάζας και τη Χαμάς, η οποία μετά την ανατροπή του Μόρσι θεωρείται από αναλυτές της Μέσης Ανατολής ως εκ των μεγάλων χαμένων, με πολλούς να μιλούν για συντριπτικό πλήγμα…

Να θυμίσουμε οτι ο Μόρσι και κατ επέκταση η Αίγυπτος με τις πλάτες της Τουρκίας δεν αναγνωρίζει την Ελληνικη ΑΟΖ επομένως την ανατροπή του πρόεδρου Μόρσι η Αθήνα την βλέπει με καλό μάτι.

Τα αριθμητικά δεδομένα στην Κύπρο όσον αφορά τους συσχετισμούς στρατιωτικών δυνάμεων το 2013 είναι αισθητά διαφοροποιημένα προς μεγαλύτερο ακόμη όφελος της τουρκικής πλευράς, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, σύμφωνα με ανακοίνωση, η Έκθεση του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών (ΚΥΚΕΣΜΕ) για τις στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο το 2013. Όπως αναφέρεται, σε αντίθεση με την περίοδο 2001 – 2012 που οι δυνάμεις ήταν σχεδόν αμετάβλητες, τα στοιχεία για το 2013 παρουσιάζουν τις κατοχικές δυνάμεις σε ακόμη πιο πλεονεκτική θέση και πολύ πιο ενισχυμένες σε στρατιωτικό ανθρώπινο δυναμικό, αφού από 36.000 που πιστεύεται ότι ήταν έως τελευταίως, νεώτερα στοιχεία τις ανεβάζουν στις 43.000, δηλαδή αυξημένες κατά 7.000.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΥΚΕΣΜΕ, τα οποία επεξεργάζεται και αναλύει ο Διευθυντής του Κέντρου, Άριστος Αριστοτέλους και τα οποία, όπως αναφέρεται, προέρχονται από ανοικτές και έγκυρες πηγές, εάν ληφθούν υπόψη οι δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων και οι εφεδρείες που διαθέτουν, το σύνολο του στρατιωτικού ανθρώπινου δυναμικού στα κατεχόμενα ανέρχεται στις 74.000, ενώ ο αριθμός των αρμάτων της έχει μειωθεί κατά 100.

Αμετάβλητα ωστόσο παραμένουν, σύμφωνα με το ΚΥΚΕΣΜΕ, τα αριθμητικά δεδομένα στο στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς, τόσο σε ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό, όσο και σε εξοπλισμούς. Η Έκθεση επισημαίνει ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει τον προγραμματισμό στην άμυνα και ασκεί αφόρητες πιέσεις στα επίπεδα συντήρησης και αποτελεσματικότητας της δύναμης, ενώ την ίδια ώρα νέες προκλήσεις που προκύπτουν σχετικά με την προστασία και ασφάλεια πλουτοπαραγωγικών πόρων και εγκαταστάσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας απαιτείται να απαντηθούν.

Η Έκθεση του ΚΥΚΕΣΜΕ επισημαίνει, σε ό,τι αφορά το συσχετισμό δυνάμεων στον αέρα και στη θάλασσα, ότι η τουρκική υπεροχή παραμένει αδιαμφισβήτητη και εμφανής – χωρίς κανένα αντίστοιχο στρατιωτικό μέσο σύγκρισης της Εθνικής Φρουράς με τις αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις που διαθέτει η Τουρκία για την Κύπρο και την περιοχή.

Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με το ΚΥΚΕΣΜΕ, η στρατιωτική σύγκριση των δυνάμεων έχει ως ακολούθως: Το σύνολο του ανθρώπινου στρατιωτικού δυναμικού υπό τα όπλα στην πλευρά της Κυπριακής Δημοκρατίας, περιλαμβανομένης και της ΕΛΔΥΚ, υπολογίζεται ότι ανέρχεται γύρω στις 62.950, έναντι των 74.000 που αριθμεί η δύναμη των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, περιλαμβανομένων των 5.000 Τουρκοκύπριων ενόπλων και των 26.000 Τουρκοκύπριων εφέδρων.

Επίσης, μετά την απόσυρση των απηρχαιωμένων και επιχειρησιακά ακατάλληλων ΑΜΧ-30, η ΕΦδιαθέτει σήμερα 160 άρματα μάχης σε σύγκριση με 179 το 2011. Το αντίστοιχο τουρκικό δυναμικό σε άρματα μάχης έχει μειωθεί κατά 100 και ο συνολικός αριθμός αρμάτων του ανέρχεται σε 349, σε σύγκριση με 449 που ήταν κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Εάν ληφθούν υπόψη τα 61 άρματα της ΕΛΔΥΚ η αναλογία μειώνεται ελαφρώς σε ένα άρμα της ΕΦ για κάθε 1,6 τουρκικά άρματα.

Σύμφωνα με την Έκθεση, η ΕΦ διαθέτει συνολικά 402 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ), ενώ οι κατοχικές δυνάμεις διαθέτουν 627 από τα οποία τα 361 είναι τουρκικής κατασκευής, τύπου ΑΑΡC, και τα 266 αμερικανικού τύπου Μ-133. Αναφέρεται, τέλος, ότι οι δυνάμεις των Βρετανών στο νησί, καθώς και της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, που διαθέτουν στρατιωτικό προσωπικό το οποίο ανέρχεται σε 1678 και 855 άτομα αντίστοιχα, παραμένουν στα ίδια επίπεδα.

Τα αριθμητικά δεδομένα στην Κύπρο όσον αφορά τους συσχετισμούς στρατιωτικών δυνάμεων το 2013 είναι αισθητά διαφοροποιημένα προς μεγαλύτερο ακόμη όφελος της τουρκικής πλευράς, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, σύμφωνα με ανακοίνωση, η Έκθεση του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών (ΚΥΚΕΣΜΕ) για τις στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο το 2013. Όπως αναφέρεται, σε αντίθεση με την περίοδο 2001 – 2012 που οι δυνάμεις ήταν σχεδόν αμετάβλητες, τα στοιχεία για το 2013 παρουσιάζουν τις κατοχικές δυνάμεις σε ακόμη πιο πλεονεκτική θέση και πολύ πιο ενισχυμένες σε στρατιωτικό ανθρώπινο δυναμικό, αφού από 36.000 που πιστεύεται ότι ήταν έως τελευταίως, νεώτερα στοιχεία τις ανεβάζουν στις 43.000, δηλαδή αυξημένες κατά 7.000.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΥΚΕΣΜΕ, τα οποία επεξεργάζεται και αναλύει ο Διευθυντής του Κέντρου, Άριστος Αριστοτέλους και τα οποία, όπως αναφέρεται, προέρχονται από ανοικτές και έγκυρες πηγές, εάν ληφθούν υπόψη οι δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων και οι εφεδρείες που διαθέτουν, το σύνολο του στρατιωτικού ανθρώπινου δυναμικού στα κατεχόμενα ανέρχεται στις 74.000, ενώ ο αριθμός των αρμάτων της έχει μειωθεί κατά 100.

Αμετάβλητα ωστόσο παραμένουν, σύμφωνα με το ΚΥΚΕΣΜΕ, τα αριθμητικά δεδομένα στο στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς, τόσο σε ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό, όσο και σε εξοπλισμούς. Η Έκθεση επισημαίνει ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει τον προγραμματισμό στην άμυνα και ασκεί αφόρητες πιέσεις στα επίπεδα συντήρησης και αποτελεσματικότητας της δύναμης, ενώ την ίδια ώρα νέες προκλήσεις που προκύπτουν σχετικά με την προστασία και ασφάλεια πλουτοπαραγωγικών πόρων και εγκαταστάσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας απαιτείται να απαντηθούν.

Η Έκθεση του ΚΥΚΕΣΜΕ επισημαίνει, σε ό,τι αφορά το συσχετισμό δυνάμεων στον αέρα και στη θάλασσα, ότι η τουρκική υπεροχή παραμένει αδιαμφισβήτητη και εμφανής – χωρίς κανένα αντίστοιχο στρατιωτικό μέσο σύγκρισης της Εθνικής Φρουράς με τις αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις που διαθέτει η Τουρκία για την Κύπρο και την περιοχή.

Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με το ΚΥΚΕΣΜΕ, η στρατιωτική σύγκριση των δυνάμεων έχει ως ακολούθως: Το σύνολο του ανθρώπινου στρατιωτικού δυναμικού υπό τα όπλα στην πλευρά της Κυπριακής Δημοκρατίας, περιλαμβανομένης και της ΕΛΔΥΚ, υπολογίζεται ότι ανέρχεται γύρω στις 62.950, έναντι των 74.000 που αριθμεί η δύναμη των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, περιλαμβανομένων των 5.000 Τουρκοκύπριων ενόπλων και των 26.000 Τουρκοκύπριων εφέδρων.

Επίσης, μετά την απόσυρση των απηρχαιωμένων και επιχειρησιακά ακατάλληλων ΑΜΧ-30, η ΕΦδιαθέτει σήμερα 160 άρματα μάχης σε σύγκριση με 179 το 2011. Το αντίστοιχο τουρκικό δυναμικό σε άρματα μάχης έχει μειωθεί κατά 100 και ο συνολικός αριθμός αρμάτων του ανέρχεται σε 349, σε σύγκριση με 449 που ήταν κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Εάν ληφθούν υπόψη τα 61 άρματα της ΕΛΔΥΚ η αναλογία μειώνεται ελαφρώς σε ένα άρμα της ΕΦ για κάθε 1,6 τουρκικά άρματα.

Σύμφωνα με την Έκθεση, η ΕΦ διαθέτει συνολικά 402 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ), ενώ οι κατοχικές δυνάμεις διαθέτουν 627 από τα οποία τα 361 είναι τουρκικής κατασκευής, τύπου ΑΑΡC, και τα 266 αμερικανικού τύπου Μ-133. Αναφέρεται, τέλος, ότι οι δυνάμεις των Βρετανών στο νησί, καθώς και της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, που διαθέτουν στρατιωτικό προσωπικό το οποίο ανέρχεται σε 1678 και 855 άτομα αντίστοιχα, παραμένουν στα ίδια επίπεδα.

 

«Πωλητήριο» μπαίνει από σήμερα στα πρώτα πακέτα σεισμικών δεδομένων, που διεξήγαγε η νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo Services (PGS) στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, αλλά το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον υπάρχει διάθεση ταχείας αξιοποίησης των κοιτασμάτων, ειδικά αυτών του φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης

 

Δεδομένου ότι καταγράφεται μια διάθεση από κάποιες πλευρές για καθυστέρηση στην έναρξη των ερευνών, ειδικά προς την κατεύθυνση της Κρήτης. Ο λόγος: Υπάρχουν φόβοι ότι τρεις ομάδες κοιτασμάτων (Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ) αν ρίξουν ποσότητες σχεδόν ταυτοχρόνως μεταξύ 2018-2023, θα πιέσουν σε μεγάλο βαθμό τις τιμές φυσικού αερίου.

 

Κάτι που το έχει σημειώσει και ο υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι "δεν πρέπει να δοθεί στη Κύπρο τρίτη άδεια ερευνών, καθώς οι τιμές φυσικού αερίου θα συμπιεστούν και αυτό δεν κάνει καλό ούτε για την ίδια την Κύπρο".

 

Φαντασθείτε λοιπόν τι πίεση θα επέφερε στις τιμές φυσικού αερίου η έναρξη εξορύξεων στα τεράστια πεδία που έχουν εντοπιστεί νοτίως της Κρήτης και τα οποία αναμένουν την έναρξη των πρώτων γεωτρήσεων.

 

Γενικά και από την κυβέρνηση όλοι σήμερα μιλούν για το Ιόνιο όπου τέσσερις περιοχές καταδεικνύουν «μεγάλες δυνατότητες και σημαντική δυναμική» σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων (φυσικού αερίου και πετρελαίου).

 

Η πρώτη περιοχή ξεκινά από τα βορειοδυτικά της Κέρκυρας, στα όρια με την Αλβανία, και εκτείνεται προς τα κάτω, στους Παξούς και στους Αντίπαξους, μέχρι και τη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου απέναντι από τον Αμβρακικό Κόλπο. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε το γιατί οι Αλβανοί προσπαθούν να αποκηρύξουν τη συμφωνία που είχαν υπογράψει με την κυβέρνηση Καραμανλή, για την ΑΟΖ κοντά στα Διαπόντια νησιά, λίγο πάνω από την Κέρκυρα. Μια συμφωνία που την ακύρωσε στη συνέχεια το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας. 

 

Η δεύτερη περιοχή είναι δυτικά της Κεφαλονιάς και φτάνει μέχρι την τρίτη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Κατάκολου. 

 

Ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και Ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Καναδικής Κυβερνήσεως Αντώνιος Φώσκολος υποστηρίζει σε δηλώσεις του ότι είχε υποστηρίξει ότι  "Κάναμε ένα έγκλημα το 1997 όταν σταματήσαμε τις έρευνες. Δεν πρέπει να το επαναλάβουμε".