Μαζικές αποσύρσεις μαχητικών αεροσκαφών αλλά και αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού προγραμματίζει η αμερικανική Αεροπορία οι οποίες αποσύρσεις παρουσιάζουν έντονο ελληνικό ενδιαφέρον.

Η ΠΑ χρειάζεται μέχρι το 2020 τουλάχιστον 100 νέα μαχητικά για να κλείσει την "μαύρη τρύπα" των A-7E, F-4E Peace Icarus και Μirage 2000EGM/BGM που δεν θα εκσυγχρονιστούν, όπως επίσης και των εναπομείναντων F-16 της πρώτης παραγγελίας του Block 30 που επίσης δεν θα εκσυγχρονιστεί.

Και ο αριθμός των 100 αεροσκαφών δεν αφορά οροφή 300 μαχητικών που υφίσταται - εντελώς θεωρητικά - στην Δομή Δυνάμεων, αλλά μόλις 250 μαχητικά στα οποία αθόρυβα, αλλά de facto έχει προχωρήσει η ΠΑ.

Να υπάρξει μαζική αγορά 100 νέων μαχητικών αεροσκαφών αποκλείεται. Ευχής έργο είναι να αγοραστούν δύο Μοίρες (40) με νέα μαχητικά τα οποία και πάλι βάσει των σημερινών τιμών δεν πρόκειται να κοστίσουν λιγότερο από 4 δισ. ευρώ, ακόμα και "χαμηλού" κόστους μαχητικά να προμηθευτούμε όπως π.χ. το Gripen NG. Όχι ότι υπάρχει περίπτωση να υπάρξει προμήθεια του σουηδικού μαχητικού, αλλά απλώς για να καταδειχθεί η το υψηλό κόστος.

Μόνο τα ρωσικά μαχητικά 4++ γενιάς όπως το Su-35 θα μπορούσε να συμπιέσει το κόστος στο 1,5 δισ ευρώ αλλά και πάλι θα χρειαζόντουσαν επιπλέον κονδύλια για όπλα και υποστήριξη κλπ.

Εν πάση περιπτώσει ο δρόμος των μεταχειρισμένων αεροσκαφών για την ΠΑ είναι ... μονόδρομος για έναν αριθμό από 40-60 μαχητικά.

Δεδομένης της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ  η αμερικανική Αεροπορία θα προχωρήσει αυτή τη φορά σε μαζική απόσυρση του συνόλου των επιθετικών αεροσκαφών A-10C Thunderbolt II, του συνόλου των αεροσκαφών KC-135 και μεγάλου αριθμού (48-100 μονάδων) F-15C.

Πιο συγκεκριμένα οι περικοπές αφορούν στην απόσυρση των 343 A-10C, 417 KC-135 Stratotanker και σημαντικού αριθμού –ο οποίος δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη- από τα 254 F-15C/D  (222 “-C”/32 “-D”) που διαθέτει η Αεροπορία των ΗΠΑ.

Αυτό γιατί οι υπολογιζόμενες  περικοπές  στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ στο  πλαίσιο των προσπαθειών του Λευκού Οίκου να περιορίσει το τεράστιο έλλειμμα των 900 δισ.$ το 2013 (1,3  τρισ. Το 2012) είναι μεγάλες –στην συνεισφορά τους για τον περιορισμό του ελλείμματος- και χωρίς την περικοπή προγραμμάτων και απόσυρση συστημάτων αυτές δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.

Όπως είχε δηλώσει  ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας τον Αύγουστο  το  υπουργείο Άμυνας της χώρας του  θα προχωρήσει σε περικοπές στα επόμενα 10 χρόνια στον προϋπολογισμό του ύψους 1 τρισ. $  σημαντικά αυξημένες από τα 487 δισ. $ για τα επόμενα 10 έτη που υπολογιζόταν το 2012.

Μάλιστα ο βοηθός υφυπουργού Αμύνης των ΗΠΑ Ashton Carter έδωσε εντολή στο Πεντάγωνο για την σύνταξη μελέτης στην οποία θα γίνεται οριζόντια περικοπή κατά 10% στον αμυντικό προϋπολογισμό για το 2014.

Ο Έλληνας υπουργός Εθνικής; Αμύνης Δημήτρης Αβραμόπουλος από την συνάντησή που είχε στις 30 Ιουλίου στην Ουάσινγκτον με τον Αμερικανό ομόλογό του Chuck Hagel ενημερώθηκε για τις διαθεσιμότητες μεταχειρισμένων F-15, αλλά και άλλων τύπων μαχητικών.

Όλες οι εκτιμήσεις – και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές- συγκλίνουν ότι σε περίπτωση ελληνικού αιτήματος –αν και το θέμα έχει ήδη συζητηθεί ανεπίσημα- το αμερικανικό Πεντάγωνο πρόκειται να δώσει τη συγκατάθεσή του για την παραχώρηση αριθμού F-15C/D τα οποία η ΠΑ και ελλείψη άλλης προμήθειας θέλει ως προσωρινή τουλάχιστον λύση προκειμένου να μην βρεθεί σε πλήρη αδυναμία εμπρός σε μια συνεχώς εξοπλιζόμενη τουρκική Αεροπορία.

Οι λόγοι που ειδικά οι επιτελείς της ΠΑ επιθυμούν το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι λίγο έως πολύ γνωστοί: Η μεγάλη  του εμβέλεια, το εξίσου μεγάλο οπλικό φορτίο, η ικανότητά του να παραμένει σε περιπολία μάχης (CAP) για πολύ ώρα,  το πολύ καλό ραντάρ αλλά και η δυνατότητα άμεσης αναβάθμισης του με ραντάρ AESA.

Παράλληλα πολλοί είναι που βλέπουν με καλό μάτι και το παράθυρο ευκαιρίας των A-10C ως αντικαταστάτη των A-7E/TA-7C στο ρόλο της εγγύς υποστήριξης. Μπορεί το A-10 πλέον να μην αντιπροσωπεύει κορυφαία τεχνολογική αναβάθμιση, είναι όμως ένα αεροσκάφος δοκιμασμένο σε συγκρούσεις, αξιόπιστο και με λίγες ανάγκες συντήρησης και σε αντιαρματικό αγώνα μπορεί με το πυροβόλο των 30 χλστ. που διαθέτει να θέσει εκτός μάχης από ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ μέχρι και άρματα, αλλά και αποβατικά.

Μεγάλο του μειονέκτημα η χαμηλή ταχύτητα. Πολλοί στην ΠΑ το κρίνουν "μη επιβιώσιμο" λόγω αυτού του μειονεκτήματος..

Σε ότι αφορά τα ιπτάμενα τάνκερ που αποσύρει  επίσης η αμερικανική Αεροπορία δεν υπάρχει κάποιο άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς η ΠΑ δυστυχώς δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον εναέριο ανεφοδιασμό δείγμα και η διαχρονική έλλειψη ενδιαφέροντος για τέτοια αεροσκάφη. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουν αυτές οι αντιλήψεις...

Νέα γιγαντιαία αεροπορική βάση στον Αρκτικό κύκλο δημιουργούν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις με στόχο τον έλεγχο ολόκληρου του "νέου" ωκεανού που δημιουργείται από τον λιώσιμο των πάγων βόρεια της Σιβηρίας, αλλά και τον εις βάθος έλεγχο της Αρκτικής.

Η στρατιωτική βάση βρίσκεται στις νήσους Νοβοσιμπίρσκ και είχε εγκαταλειφθεί το 1993.

Την δήλωση επαναλειτουργίας της βάσης την έκανε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η ναυτική βάση διαθέτει και διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης αεροσκαφών, οπότε θα αξιοποιηθεί για να ενισχυθεί ο έλεγχος του ρωσικού τμήματος της Αρκτικής, σε μια εποχή που αυξάνεται διαρκώς το ενδιαφέρον για την περιοχή, εξαιτίας του λιωσίματος των πάγων, που δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης των πλούσιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή.

Αρχικά, στην αεροπορική βάση θα προσγειωθούν μεταφορικά αεροσκάφη An-72 και An-74, ενώ θα γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις επέκτασης, ώστε να μπορούν να προσγειώνονται αεροσκάφη στρατηγικών μεταφορών Il-76 και An-22, αλλά και βομβαρδιστικά της Ναυτικής Αεροπορίας Tu-95 και Τu-22 ενώ θα σταθμεύσουν και μαχητικά Su-/27/30 για την προστασία των αεροσκαφών επιτήρησης. .

Όπως έγινε γνωστό από τον διοικητή του Βόρειου Στόλου, ναύαρχος Βλαντιμίρ Ιβανόφ, η βάση προγραμματίζεται να λειτουργήσει ξανά την 1η Οκτωβρίου. Στις 14 Σεπτεμβρίου, στη βάση κατέπλευσαν δέκα πολεμικά πλοία και πλοία λογιστικής υποστήριξης. Επικεφαλής του στολίσκου ήταν το καταδρομικό «Πέτρος ο Μέγας», η ναυαρχίδα του Βόρειου Στόλου, συνοδευόμενο από τέσσερα πυρηνοκίνητα παγοθραυστικά.

Ακολούθησε ανακοίνωση αυτή από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας έρχεται λίγο μετά την ολοκλήρωση της αποστολής στην περιοχή ρωσικών πολεμικών σκαφών με επικεφαλής το πυρηνοκίνητο υπέρ-καταδρομικό «Μέγας Πέτρος» (Pyotr Velikiy ) την περασμένη εβδομάδα όπου και πραγματοποίησαν τον διάπλου του Αρκτικού Ωκεανού .

«Ήρθαμε και πρόκειται να μείνουμε εκεί για πάντα. Αυτή είναι το ξεκίνημα ενός μεγάλου ταξιδιού», είπε ο Ρώσος υφυπουργός Άμυνας Arkady Bakhin.

Αν και η ακριβής τοποθεσία της νέας αυτής  ρωσικής αεροπορικής βάσης δεν έχει γίνει γνωστή, αυτή πρόκειται να είναι μεταξύ της Θάλασσας του Λάπτεφ και της Ανατολική Θάλασσας της Σιβηρίας και οιο συγκεκριμένα στο νησιωτικό σύμπλεγμα Νοβοσιμπίρσκ που υπάρχει στον ενδιάμεσο χώρο.

Μάλιστα οι εργασίες ανακατασκευής της βάσης και των αποθηκών πυρομαχικών και ανταλλακτικών έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο η βάση θα είναι επιχειρησιακή μέσα στο Νοέμβριο.

Ουσιαστικά πρόκειται για ανακατασκευή μιας παλαιότερης βάσης που υπήρχε εκεί από την εποχή του «ψυχρού πολέμου» και σταμάτησε τη λειτουργία της το 1991 ενώ τώρα θα επιχειρούν –σε πρώτη φάση- κυρίως αεροσκάφη επιτήρησης οικονομικής ζώνης και μεταφορικά όπως An-72, An-74 και ΙΛ-76.

«Όλοι γνωρίσετε για τα σχέδιά και τους στόχους που έχουμε θέσει για τον επόμενο χρόνο και τα οποία έχουν εγκριθεί από τον ανώτατο αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων» είπε ο Shoigu αναφερόμενος στον Putin.

Ο Ρώσος πρόεδρος από το 2011 είχε δηλώσει πως ο βόρειος θαλάσσιος διάδρομος μπορεί να αποβεί πιο χρήσιμος για τη ναυσιπλοΐα  ακόμη και από το κανάλι του Σουέζ για τα ρωσικά συμφέροντα. Ρώσοι κυβερ4νητικοί αξιωματούχοι δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στις θαλάσσιες εμπορικές οδούς στον Αρκτικό λέγοντας πως η ετήσια; Κίνηση έχει δυναμική αύξησης 50 εκατ. τόνων εμπορευμάτων το χρόνο.

Εκτός όμως από τη δημιουργία της αεροπορικής βάσης το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε και την έναρξη περιπολιών στην περιοχή ρωσικών πολεμικών σκαφών σε σταθερή βάση. Η άφιξη των σκαφών πίσω στις βάσεις τους μετά το διάπλου του Ωκεανού έτυχε μεγάλης προβολής από τα ΜΜΕ της Ρωσίας και όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά η περιπολίες έχουν ως στόχο την προστασία της εμπορικής κίνησης κατά μήκος των ακτών της Σιβηρίας που χρησιμοποιούνται πλέον από τη διεθνή ναυσιπλοΐα  εξαιτίας και του φαινομένου του λιωσίματος των πάγων.

Ο James Collins πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Ρωσία δήλωσε σχετικά  με τις ρωσικές εξαγγελίες ότι οι περιπολίες είναι ένα λογικό βήμα της Μόσχας: «Είναι μια ρωσική ακτογραμμή εκτός των άλλων. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να μπορεί να προστατεύσει τη ναυσιπλοΐα σε εκείνες τις    περιοχές», είπε ποιο συγκεκριμένα.

Το 2007 μια ρωσική ερευνητική αποστολή και χρησιμοποιώντας ένα πυρηνοκίνητο παγοθραυστικό και ένα καταδυτικό σκάφος τοποθέτησε μια πλάκα από τιτάνιο με την σημαία της Ρωσίας στο βυθό που βρίσκεται κάτω από το Βόρειο Πόλο.

Η  συμφωνία για το ποιος έχει δικαιώματα και που στον Αρκτικό κύκλο θα πάρει πολλά χρόνια να επιτευχθεί –εάν επιτευχθεί τελικά- και θα στηριχθεί κατά μέρος σε επιστημονικά ευρήματα αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα του κάθε κράτους στην περιοχή αλλά και από τους γεοπολιτικούς και γεωστρατηγικούς συσχετισμούς και πιέσεις…

Η σταδιακή αλλαγή του κλίματος με την άνοδο των θερμοκρασιών σε παγκόσμια κλίμακα  έχουν ήδη δημιουργήσει σημαντικές ανακατατάξεις στην ναυσιπλοΐα. Μόλις τρια χρόνια μετά τον πρώτο διάπλου του Αρκτικού από εμπορικό σκάφος το 2009 46 εμπορικά σκάφη χρησιμοποίησαν την ίδια διαδρομή το 2012 ενώ για το 2013 ο αριθμός αυτός αναμένεται να φθάσει τα 400.

Για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής θα διατεθούν από την Ρωσία 60 δισ. δολάρια μέχρι το 2030!

Η διαδρομή συντομεύει το ταξίδι ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη κατά αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα και πολλές ημέρες, από ότι γίνεται με το νότιο δρομολόγιο μέσω του Σουέζ, αλλά αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί τους λίγους μήνες του Αρκτικού καλοκαιριού καθώς τους υπόλοιπους μήνες είναι κλειστή.

Η οικονομική σημασία όλου του βόρειου Ακριτικού είναι πολύ σημαντική. Εκτός των νέων θαλασσίων οδών που διανοίγονται από το λιώσιμο των πάγων, το αμερικανικό γεωφυσικό ινστιτούτο έχει εκτιμήσει πως το 25% των παγκοσμίων αποθεμάτων σε υδρογονάνθρακες κρύβεται κάτω από το βυθό του Ωκεανού.

Έτσι και όπως είπε ο Ρώσος υφυπουργός άμυνας, «το ταξίδι θα είναι μεγάλο» όπως και η «μάχη» για τα κοιτάσματα και για την επικυριαρχία.

Το καταδρομικό του ρωσικού Ναυτικού "Moskva" μετά από ένα μακρύ ταξίδι από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό εισήλθε αργά τη νύχτα στην ζώνη επιχειρησιακής ευθύνης του στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και αυτή την στιγμή πλέει νότια-νοτιοανατολικά της Κρήτης, εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ και εντός της νοητής θαλάσσιας περιοχής που καθορίζει το FIR Αθηνών.

Το πλοίο πλέει προς την θαλάσσια περιοχή της Βόρειας Συρίας, στο ύψος της χθεσινής τουρκικής πρόκλησης όταν τουρκικό μαχητικό F-16 κατέρριψε ένα ελικόπτερο ρωσικής κατασκευής Mil Mi-8.

Η αποστολή γίνεται "διά παν ενδεχόμενο" και για να υπενθυμίσει στην Τουρκία ότι υπάρχει μια ειρηνευτική διαδικασία σε εξέλιξη και ότι δεν χωράνε τέτοιου είδους τραμπουκισμοί.

To πλοίο μεταφέρει και πυρηνικά όπλα (κεφαλές των P-500 Bazalt ή SS-N-12 Sandbox κατά το ΝΑΤΟ).

Πέρα από το εκτόπισμα των 14.000 τ., ο οπλισμός του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός:

Βλήματα επιφανείας-επιφανείας:

• 16 (8 x 2) P-500 Bazalt (SS-N-12 Sandbox) anti-ship missiles

Αντιαεροπορικά βλήματα:

• 64 (8 x 8) S-300PMU Fort (SA-N-6 Grumble) long-range surface-to-air missiles
• 2 x 2 OSA-M (SA-N-4 Gecko) SR SAM

Πυροβόλα:

• 1 twin AK-130 130mm/L70
• 6 x 6 AK-630 αντιπυραυλικά

Τορπίλες και ανθυποβρυχιακά όπλα:

• 2 x 12 RBU-6000 ανθυποβρυχιακούς εκτοξευτές
• 10 (2 x 5) τορπίλες των 533mm

Ελικόπτερα:

1 Kamov Ka-25 ή Kamov Ka-27 Helicopter

Με 64 βλήματα της θαλάσσιας έκδοσης των S-300PMU1 δημιουργεί μια κινητή αντιαεροπορική "ομπρέλα" ακτίνας δράσης 150 χλμ. στην Α.Μεσόγειο! Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Οι SS-N-12 Sandbox, μεταφέρουν και πυρηνικές κεφαλές, 16 από τις οποίες είναι αποθηκευμένες στο πλοίο είτε για χρήση από τους Sandbox είτε από τα άλλα πυραυλικά συστήματα του πλοίου....

Η κλάση ναυπηγήθηκε στην δεκαετία του 1980, αλλά το σκάφος (ένα από τα τρία της κλάσης που υπηρετούν) έχει υποστεί δύο μείζονα προγράμματα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των συστημάτων του, ένα στην δεκαετία του 1990 που κράτησε περίπου οκτώ χρόνια και ένα πρόσφατα.