Ο "κομφερασιέ" - κατά την Le Monde - Γιώργος Παπανδρέου, συνεχείζει τις ανά τον κόσμο επισκέψεις του, αλλά αυτή την φορά προκαλεί για άλλη μία φορά τους Έλληνες πολίτες: Δίνει παράσταση στην Τουρκία απόψε το βράδυ, αλλά το ενδιαφέρουν βρίσκεται αλλού, στην συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν!

Ενώ η Τουρκία απειλεί ευθέως την Ελλάδα και τα δικαιώματά της στην Α.Μεσόγειο εξαγγέλλοντας έρευνες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ο Γ. Α. Παπανδρέου επί μία ώρα και ένα τέταρτο μιλούσε με τον Τούρκο πρωθυπουργό  για την ... "την προετοιμασία της συνεδρίασης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, που θα γίνει στην Τουρκία αυτή τη φορά -η πρώτη συνεδρίαση είχε πραγματοποιηθεί τον Μάϊο του 2010, στην Αθήνα"!

Μήπως ο εν λόγω κύριος είναι ακόμα πρωθυπουργός και δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει; Μήπως είναι απεσταλμένος της ελληνικής κυβέρνησης; Θα μπορούσε κάποιος απ΄πο την κυβέρνηση να μας εξηγήσει το περιεχόμενο της άτυπης ανακοίνωσης που έγινε από την πλευρά του; Όσο για την ομιλία του στο GLOBAL RELATIONS FORUM - για την οποία πληρώθηκε δεκάδες χιλιάδες δολάρια - θαυμάστε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Όταν έγινα Υπουργός Εξωτερικών, η συμβατική αφήγηση ήταν ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ότι ήταν η μοίρα μας να είμαστε εχθροί και υπήρχαν και πολύ σοβαροί λόγοι για αυτό. Αλλά αποφάσισα να μην ακολουθήσω το συμβατικό δρόμο - γιατί πίστευα βαθειά ότι υπήρχε άλλος δρόμος. Γιατί πίστευα ότι όταν σου δίνεται η ευκαιρία να ηγηθείς από μία θέση ευθύνης, δεν πρέπει να την χαραμίσεις. Δεν πρέπει να κρυφτείς πίσω από το πρόβλημα – αλλά να το λύσεις. Και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν το πρόβλημα.  Πίστευα ότι έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος, κοινά συμφέροντα. Πίστευα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μία κατάσταση επωφελή και για τους δύο, αντί για ένα παιχνίδι «μηδενικού αθροίσματος» με νικητές και ηττημένους. Πήρα το ρίσκο. Και ήμουνα τυχερός που βρήκα ένα χέρι βοηθείας και κατανόησης από την άλλη πλευρά, τον Ισμαέλ Τζεμ, με τον οποίο γίναμε πραγματικοί φίλοι». 

Ε, βέβαια, άμα γίνεις ο "πάρτα όλα" υπουργός Εξωτερικών και υπογράψεις συμφωνίες με αυτόν που διεκδικεί έδαφος και δικαιώματα από την χώρα του (συμφωνία Ελσίνδι),  φυσικά θα "πετύχεις".

Στο Ελσίνκι, στην Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 10-11 Δεκέμβρη 1999 αξίζει να δούμε σε ποια κείμενα και ποιες αποφάσεις έβαλε την υπογραφή του ο Γ.Παπανδρέου και θεωρεί εαυτόν "επιτυχημένο.

Με «αντάλλαγμα» μια σειρά "ευχών" για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, στο Ελσίνκι από πλευράς Τουρκίας, η Ελλάδα ήρε τις αντιρρήσεις της για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση  Ταυτόχρονα, η ελληνική πλευρά, αναγνώρισε για πρώτη φορά «συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία.

Το κείμενο της συμφωνίας:

Στα συμπεράσματα της Συνόδου που συνυπογράφει η ελληνική κυβέρνηση, στο κεφάλαιο Προετοιμασία για τη διεύρυνση και ειδικότερα στις παραγράφους που αφορούν τη Διαδικασία διεύρυνσης, περιλαμβάνονται και οι επίμαχες αναφορές σχετικά με την επίλυση των ελληνοτουρκικών «συνοριακών διαφορών».

Στην παράγραφο 4 σημειώνεται:

«Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων.

Αλλιώς, θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ενταξιακή διαδικασία, προκειμένου να προαγάγει την επίλυσή τους μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου».

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα συμφώνησε με ένα κείμενο το οποίο χωρίς περιστροφές αναγνώριζε «συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία, πέραν του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας που υπήρχε έως τότε.

Αυτές είναι μερικές από τις "επιτυχίες" του ΓΑΠ στα ελληνοτουρκικά...

Η επιτροπή του ΓΕΣ που εξέτασε αριθμό αρμάτων μάχης M1A1 ABRAMS στις ΗΠΑ το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2012 ανέφερε ό, τι είναι διαθέσιμα άρματα του τύπου που δεν απαιτούνται να υποστούν πρόγραμμα εργασιών του επιπέδου "zero miles, zero hours".

H είδηση έρχεται ως ευχάριστη συνέχεια της αρχικής απαίτησης των Αμερικανών να εκτελεστούν οι εργασίες. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να φθάσει τα 3 εκατομμύρια δολάρια ανά άρμα. Υπενθυμίζεται ό, τι η ελληνική πλευρά την απέρριψε.

Τα προς επιθεώρηση M1A1 έχουν περάσει τις εργασίες "zero miles, zero hours" έως το 2008. Την προηγούμενη φορά η επιτροπή είχε επιθεωρήσει άρματα παρτίδων κατασκευής από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. 

Ας ελπίσουμε οτι το θέμα θα εχει θετική κατάληξη καθώς η παραλαβή των αμερικανικών αρμάτων μάχης M1A1 Abrams θα σήμαινε τυποποίηση των Μονάδων Τεθωρακισμένων της ηπειρωτικής Ελλάδας στο διαμέτρημα πυροβόλου των 120mm (με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επιχειρησιακό επίπεδο), την ομαλή απόσυρση των 398 αρμάτων μάχης M48A5 MOLF από τα νησιά του ανατολικού αιγαίου και την αντικατάστασή τους από τα 503 Leopard-1A5, ενώ θα διατηρούσε την ποιοτική υπεροχή του ελληνικού αρματικού δυναμικού τόσο στον Έβρο όσο και στα νησιά του ανατολικού αιγαίου.

Θα εκτοπίσει τους Τούρκους επιχειρηματίες;

Τις εγκαταστάσεις της ΣΕΚΑΠ, στην Ξάνθη, επισκέφθηκαν χθες εκπρόσωποι του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, ενώ όλα έδειχναν ότι η ελληνική συνεταιριστική καπνοβιομηχανία βρισκόταν μια ανάσα πριν την εξαγορά της από την τουρκική SEBA.

Μάλιστα, η τουρκική εταιρεία ανακοίνωσε χθες τη σύναψη Μνημόνιου αλληλοκατανόησης με την ελληνική εισηγμένη ΕΛΓΕΚΑ, για τη σύσταση συμμετοχικής εταιρείας, με αντικείμενο την απόκτηση του 50,36% ΣΕΚΑΠ, του ποσοστού δηλαδή που κατέχει η υπό εκκαθάριση Αγροτική Τράπεζα. Να σημειωθεί ότι η τουρκική εταιρεία είναι η μοναδική που έχει υποβάλει μέχρι σήμερα δεσμευτική προσφορά για την εξαγορά της θρακιώτικης καπνοβιομηχανίας, στο πλαίσιο του διεθνούς διαγωνισμού που έχει προκηρύξει η ΑΤΕ.

Έτσι, το ενδιαφέρον του Ιβάν Σαββίδη στο και... πέντε του διαγωνισμού προκαλεί αίσθηση και πιθανώς θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα, διότι, ως γνωστόν, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ θεωρείται δυνατός παίχτης στον κλάδο, καθώς είναι ιδιοκτήτης της Donskoy Tabak, μίας από τις μεγαλύτερες καπνοβιομηχανίες της Ρωσίας.

Δεν είναι λίγοι, πάντως, εκείνοι που συνδέουν την επίσκεψη εκπροσώπων του Ιβάν Σαββίδη στο εργοστάσιο της ΣΕΚΑΠ, με τη συνάντηση που είχε την προηγούμενη εβδομάδα ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε η ρύθμιση των χρεών του ΠΑΟΚ, ωστόσο, η επαφή των δύο πλευρών και μόνο ήταν αρκετή για να πυροδοτήσει πλήθος σεναρίων όχι μόνο για τα επιχειρηματικά σχέδια του Ιβάν Σαββίδη στην Ελλάδα αλλά και για τη γενικότερη εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας, κυρίως στον τομέα της ενέργειας.

Βέβαια, προς το παρόν τουλάχιστον, πέραν των χρεών του ΠΑΟΚ, δεν έχει καταστεί δυνατόν να διασταυρωθούν οι συγκεχυμένες πληροφορίες που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία για το τι πραγματικά διημείφθη μεταξύ του ποντιακής καταγωγής επιχειρηματία και του πρωθυπουργού.

Η επίσκεψη, όμως, στη ΣΕΚΑΠ, η οποία έγινε κατόπιν επίσημης άδειας που έδωσε η ΑΤΕ, εύλογα προκάλεσε τους σχετικούς συνειρμούς. Στο ίδιο πλαίσιο των σεναρίων και μόνο, η κυβέρνηση φέρεται να προτιμά την εξαγορά της ΣΕΚΑΠ από τον Ελληνορώσο επιχειρηματία, μετά από αντιδράσεις που έχουν προκληθεί από μερίδα της τοπικής κοινωνίας για την προοπτική της διείσδυσης τουρκικών επιχειρηματικών συμφερόντων στη Θράκη.

Οι πληροφορίες λένε ότι η πλευρά Σαββίδη ήθελε να μάθει από πρώτο χέρι σε τι κατάσταση βρίσκεται η καπνοβιομηχανία της Ξάνθης και οι εκπρόσωποί του συναντήθηκαν με τον οικονομικό διευθυντή της εταιρείας, τον διευθυντή παραγωγής και τον διευθυντή του εργοστασίου. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες επισκέψεις συνεργατών του Ιβάν Σαββίδη στην Ξάνθη, την ώρα που η αγωνία των εργαζομένων για το μέλλον της ΣΕΚΑΠ κορυφώνεται.