Ο υπουργός επισημαίνει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα η έρευνα και ανόρυξη υδρογονανθράκων, αν δεν υπάρξουν προϋποθέσεις ασφάλειας.

Για πρόγραμμα είναι προϋπολογισμού 120 εκατ. ευρώ και δεν το διακόπτει ούτε δωρεά δύο ισραηλινών περιπολικών που θα χρησιμοποιηθούν ως ενδιάμεση λύση.

Ο Φ.Φωτίου επισημαίνει, ακόμα, ότι παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση, θα εξευρεθούν τρόποι ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ παράλληλα προωθείται και η δημιουργία στρατηγικών συμμαχιών με διάφορες χώρες, κυρίως το Ισραήλ, λόγω κοινών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και κατεπέκταση τα γεωστρατηγικά δεδομένα οδηγούν σε επανασχεδιασμό της συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου, τονίζει ο κ. Φωτίου και συμπληρώνει:«αυτό ήταν ένα από τα κύρια θέματα των συζητήσεων μου με τον υπουργό Εθνικής 'Αμυνας της Ελλάδος και αυτούς τους σχεδιασμούς έχουμε αποφασίσει και προωθούμε».

Ο Κύπριος υπουργός θα έχει στις 23 Μαΐου στη Μόσχα συνομιλίες με τον Ρώσο ομόλογο του Σ.Σοϊγκού για θέματα διμερών σχέσεων, με ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα ασφάλειας και άμυνας και στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Θεωρούμε ότι είμαι μια εξαιρετική ευκαιρία για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία σε συνδυασμό με την προμήθεια των δύο φρεγατών FREMM να υπάρξει με τη ναυπηγό εταιρεία DCNS συμφωνία για την ναυπήγηση στην Ελλάδα ή εν πάση περιπτώσει για την ανάληψη σημαντικού ναυπηγικού φόρτου για τις κορβέτες Gowind Oι οποίες είναι υποψήφιες για το κυπριακό πρόγραμμα και είναι από τα φαβορί βάσει των δυνατοτήτων τους.

Συν το γεγονός ότι Ναυτικό που έχει γαλλικά πλοία στο Στόλο του αυτόματα "συμμαχεί" και με τον γαλλικό Στόλο, όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία ...

Η νεότευκτη stealth κορβέτα του γαλλικού στόλου, «L'επιδέξιος», το πρώτο σκάφος της κλάσης «Gowind» κατέπλευσε στην Κύπρο και επιδείχθηκε στις 23 του περασμένου Ιανουαρίου.

Το πλοίο είναι το κορυφαίο σκάφος επιφανείας της κατηγορίας των 2.000 τόνων, κατηγορία που ενδιαφέρει το κυπριακό Ναυτικό

Η πλεύση της «L'επιδέξιος» σε ύδατα στα οποία μόλις χθες η Τουρκία "έβαλε φωτιά" με την άρνηση της Άγκυρας να δεχθεί τα ελληνικά δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και να προειδοποιεί ευθέως, διά του Α.Νταβούτογλου, με πόλεμο (όπως έκανε άλλωστε και με την Κύπρο, απλά δεν τους βγήκε και έβαλαν την "ουρά στα σκέλια"), έχει πλέον "ειδική σημασία", σε συνδυασμό με την κινητικότητα που έχει αρχίσει να επανεμφανίζεται στο πρόγραμμα των γαλλικών φρεγατών FREMM για την Ελλάδα.

Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της κλάσης Gowind είναι η ράμπα που επιτρέπει την ταχεία επιχειρησιακή αξιοποίηση ταχυπλόων, ιδανικό χαρακτηριστικό για αποστολές προστασίας εξεδρών άντλησης πετρελαίου / φυσικού αερίου ..

Πρόκειται για μια δυναμική σχεδίαση που μπορεί να φτάσει εκτόπισμα μέχρι 2.400 τόνους και διαθέτει βλήματα επιανίας-επιφανείας ΜΜ-40 Βlock 2 Exocet, βλήματα επιφανείας-αέρος ASTER 15, πυροβόλο των 76 χλστ., Ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό, ταχύπλοα για βατραχανθρώπους, επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Το μήκος του σκάφους είναι 87 μέτρα και το πλάτος του 13 μέτρα και μπορεί να έχει αυτονομία 8.000 ναυτικών μιλίων (περίπου τρεις εβδομάδες), ενώ έχει μέγιστη ταχύτητα 21 κόμβων.

Όσο για την Ελλάδα, απ'ότι ακούγεται από κυβερνητικά χείλη, η προοπτική υλοποίησης προγράμματος απόκτησης σύγχρονων φρεγατών, μπορεί να υλοποιηθεί πολύ πιο σύντομα  απ'ότι δείχνουν τα οικονομικά δεδομένα της χώρας. Κάτι για το οποίο δεν θα έχει αντίρρηση ούτε η Γερμανία ..

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό.Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα-το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000 . Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.

Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό, τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό, τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος ​​σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαϊου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια ​​φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.

Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.