Η είσοδος των S-300 σε επιχειρησιακή ετοιμότητα και η επικείμενη προμήθεια νέων ρωσικών SHORADS τα οποία θα αντικαταστήσουν τα OSA-ΑΚ σηματοδοτούν μια στροφή του συστήματος της ελληνικής Αεράμυνας  σε πιο «στατικές» μεθόδους αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και εν τέλει ίσως και πιο αποτελεσματικές.

Η νέα γενιά αντιαεροπορικών συστημάτων έτσι και αλλιώς από τη στιγμή που υπάρχουν αεροσκάφη τα οποία θα μπορούν να σταθούν απέναντι σε ένα αντίπαλο, είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προ έτους ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντιμίτρι Ρογκόζιν δήλωσε ότι «τα νέα αντιαεροπορικά συστήματα τα οποία εισέρχονται σε υπηρεσία θα καταστήσουν το αεροσκάφος ως ένα εξαιρετικά ευάλωτο οπλικό σύστημα».

Η κύρια πρόκληση για την Ελλάδα πλέον και ο κύριος προβληματισμός των επιτελείων δεν είναι άλλος από το F-35 το οποίο σταδιακά θα αρχίσει να εντάσσεται στις τάξεις της τουρκικής Αεροπορίας από τα μέσα της δεκαετίας που διανύουμε και μετά.  

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι πως το κυριότερο πλεονέκτημα του αεροσκάφους, δηλαδή η χαμηλή παρατηρησιμότητά του, στο Η/Μ είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημά του. Αυτό σημαίνει πως εάν το αεροσκάφος εντοπιστεί τότε καταρρίπτεται.

Η ρωσική πλευρά εγγυάται  πως τα ραντάρ των νέων εκδόσεων των Tor M2 αλλά και Pantsir-S1  μπορούν να εντοπίζουν τα F-35, αλλά κάθε αεροσκάφος stealth της κατηγορίας του, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με ένα δίκτυο αισθητήρων, όχι απαραίτητα ραντάρ, που μπορούν να επίσης να προμηθεύσουν την Ελλάδα.

Έτσι στο ΓΕΕΘΑ πρόκειται να δοθεί  έμφαση εκτός από την αγορά των νέων SHORADS και στις αναβαθμίσεις των μαχητικών αεροσκαφών καθώς τα ποσά που απαιτούνται για την αγορά νέου μαχητικού αεροσκάφους δεν επαρκούν.

Αυτή είναι η γενική κατεύθυνση που τεκμαίρεται μέχρι στιγμής σύμφωνα με πληροφορίες από το ΓΕΕΘΑ  στο πλαίσιο των νέων δεδομένων που έχουν προκύψει. Αυτά αφορούν τόσο την πορεία των τουρκικών εξοπλισμών όσο και την γενικότερη πολιτική κατάσταση.

Ας σημειωθεί, όπως και προαναφέρθηκε, πως ένας από τους κύριους προβληματισμούς του ΓΕΕΘΑ αφορά την έλευση του F-35 στις τάξεις της τουρκικής Αεροπορίας αλλά και τις παραδόσεις των τουρκικών F-16 από τα προγράμματα αναβάθμισης.

Σε αυτά η ΠΑ δεν έχει να αντιπαρατάξει ένα νέο μαχητικό, η αγορά του οποίου μετατίθεται για το 2022, παρά μόνο έχει τη δυνατότητα εφαρμογής συμπληρωματικών προγραμμάτων. Και ως τέτοια λογίζεται καταρχάς το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 και ενδεχομένως των Mirage 2000 κατόπιν ειδικής συμφωνίας με τη Γαλλία.

Ταυτόχρονα ο εγκλωβισμός, για πρώτη φορά, τουρκικών μαχητικών F-4E 2020 Terminator, από ελληνικά συστήματα MIM-104 Patriot PAC-3 από την αντιαεροπορική συστοιχία της Σκύρου, δίνει μια νέα διάσταση στις ελληνικές κινήσεις που προετοιμάζονται. Αυτόν της ανάδειξης της αντιαεροπορικής άμυνας σε πιο ενεργό ρόλο παράλληλα με την αγορά νέων συστημάτων SHORADS.

Η κίνηση αυτή έχει τρία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:

Πρώτο χαρακτηριστικό είναι η αντικατάσταση των παλαιών συστημάτων OSA AK (SA-8B Gecko Mod-1 ) τα οποία υπηρετούν στα νησιά του Α. Αιγαίου

Δεύτερον με την κάλυψη των μεγάλων υψών και μεγάλων αποστάσεων από τα συστήματαPatriot και S-300 υπάρχει ανάγκη για «κλείδωμα» του εναέριου χώρου και στα μικρότερα ύψη

Τρίτον τα μοναδικά συστήματα που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των ΕΔ τα ρωσικάTorM2 και Pantsir-S1 έχουν σημαντικές επιδόσεις εναντίον στόχων stealth όπως τα F-35 με αποτέλεσμα η προμήθειά τους να θεωρείται ως ένα απόλυτα ενδεδειγμένο βήμα.

Τόσο το TorM2 όσο και το Pantsir-S1 θεωρούνται από τα πλέον προηγμένα συστήματαSHORADS παγκοσμίως ενώ ιδιαίτερα σε ότι αφορά το πρώτο η εταιρεία κατασκευής τουAlmaz-Antey ανακοίνωσε πρόσφατα ότι έχει υπό εξέλιξη μια νέα έκδοση του Tor-M2 το οποίο θα έχει μεγαλύτερη εμβέλεια, αυξημένη ακρίβεια πλήγματος και μεγαλύτερη δυνατότητα μεταφοράς πυρομαχικών.

«Μπορούμε να πούμε τώρα ότι ένα μοναδικό στην κατηγορία του αντιαεροπορικό σύστημα με εκπληκτική ακρίβεια και εμβέλεια έχει γεννηθεί. Οι επιδόσεις του έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία και κάθε παράμετρο» είχε δηλώσει τον Οκτώβριο ο Sergei Druzin  επικεφαλής του τμήματος έρευνας και ανάπτυξης της Almaz-Antey.

Ο ρωσικός Στρατός χρησιμοποιεί σήμερα τις εκδόσεις Tor-M1 και Tor-M2U με το βλήμα 9M331 ενώ ο ΕΣ το Tor-M1 με το ιδιο βλήμα σε μια ποσότητα 21 συστημάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εταιρείας η νέα προηγμένη έκδοση του Tor θα χρησιμοποιεί το βλήμα 9M338 το οποίο δοκιμάστηκε επιτυχώς στα τέλη  Οκτωβρίου.

«Πραγματοποιήσαμε πέντε δοκιμαστικές εκτοξεύσεις εναντίον drones τα οποία πραγματοποιούσαν ακραίους  ελιγμούς αποφυγής. Τρείς από τους στόχους κτυπήθηκαν κατά μέτωπο ενώ οι άλλοι δύο καταστράφηκαν από τα θραύσματα της πολεμικής κεφαλής. Είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα και με εκπληκτική επίσης ακρίβεια», πρόσθεσε ο  Druzin.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του νέου βλήματος 9Μ338 είναι οι μικρότερες διαστάσεις του με αποτέλεσμα το αυτοκινούμενο σύστημα να μπορεί να μεταφέρει τώρα 16 συνολικά βλήματα έναντι των οκτώ στις παλαιότερες εκδόσεις.

Η «ελληνική» έκδοση S-300PMU1, την οποία αξιοποιούν επιχειρησιακά και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τέθηκε σε υπηρεσία το 1993.Το σύστημα S-300 PMU1 εντάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία το 2000 και αφορά ένα πολυκάναλο, παντός καιρού σύστημα, που περιλαμβάνει υποσυστήματα αποκάλυψης και προσδιορισμού στόχων, καθώς και συμπλέγματα πυραύλων αεράμυνας.

Η έκδοση αυτή εισήγαγε το σημαντικά βελτιωμένο βλήμα 48Ν6. Τα χαρακτηριστικά του βλήματος επιτρέπουν επίσης την εμπλοκή βαλλιστικών βλημάτων σε μέγιστη ακτίνα 40 χιλιομέτρων.

Το S-300PMU1 εισήγαγε επίσης την προηγμένη έκδοση 36Ν85 του ραντάρ εμπλοκής 30Ν6, η οποία αναφέρεται συχνά με τον εξαγωγικό κωδικό 30Ν6Ε1.

Στις εκτεταμένες βελτιώσεις περιλαμβάνεται η εγκατάσταση ενός σύγχρονου υπολογιστή ελέγχου βολής. Το ραντάρ διαθέτει τρεις διαμορφώσεις σάρωσης, για χαμηλά ιπτάμενους στόχους, για στόχους μέσου και μεγάλου ύψους καθώς και για τον εντοπισμό βαλλιστικών βλημάτων.

Μετά την πρόσκτηση στόχου, το ραντάρ περνά σε λειτουργία σάρωσης τομέα για αυτόματη ιχνηλάτηση και καθοδήγηση βλημάτων.

Το σύστημα επιτρέπει την εμπλοκή 6 στόχων ταυτόχρονα με δύο βλήματα ανά στόχο. Επίσης, στο S-300PMU1 αντικαταστάθηκε και ο εξοπλισμός επιτήρησης και Διοίκησης, Ελέγχου, Επικοινωνιών και Πληροφοριών (C3I) των προηγούμενων εκδόσεων, σε επίπεδο ταξιαρχίας.

Στο σύστημα C3I, περιλαμβάνεται το τρισδιάστατο ραντάρ επιτήρησης με κεραία φασικής διάταξης και ο σταθμός διοίκησης 54Κ6. Ο τελευταίος είναι εγκατεστημένος σε φορτηγό όχημα ΜΑΖ-543.

Η κύρια λειτουργία του 54Κ6 είναι η εσωτερική διασύνδεση των πυροβολαρχιών βολής της ταξιαρχίας S-300PMU1. Το ραντάρ 64Ν6 επιτρέπει

στο σύστημα την ιχνηλάτηση και εμπλοκή τακτικών βαλλιστικών βλημάτων, σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδόσεις του συστήματος.  

Η σήμανση από το σύστημα διοίκησης 83Μ6 επιτρέπει στο S-300PMU1 την εμπλοκή στόχων πολύ υψηλότερης ταχύτητας, μέχρι και 2.800m/sec, όπως βαλλιστικά βλήματα.

 Οι προηγούμενες εκδόσεις μπορούσαν να εμπλέξουν στόχους μέγιστης ταχύτητας 1.300m/sec, η οποία είναι τυπική για αεροσκάφη. Με το σύστημα 83Μ6, εκτελείται αυτόματα η σήμανση και μεταβίβαση στόχων στις πυροβολαρχίες βολής.

Τα κύρια συγκροτήματα μιας μονάδας πυρός είναι τα εξής:  

>Όχημα Διοίκησης και Ελέγχου (Command Post / CP)

>Ραντάρ Επιτήρησης (All-Round Surveillance Radar / RSR)

>Ραντάρ Ανίχνευσης Τομέα (Sector Scanning Radar / SSR)

>Σταθμός Καθοδήγησης Πυραύλων (Multi-channel Missile Guidance Station / MMGS)

>Εκτοξευτές Πυραύλων (Launchers)

>Φορτωτές Εκτοξευτών (Transporter Loader-Launchers / TTL)

>Κατευθυνόμενοι Πύραυλοι Α/Ε τύπου 9M82 (Heavy) και 9M83 (Light)

Οι Αλβανοί ενοχλήθηκαν από την παρουσία του Ελληνικού Στρατού στα σύνορα και τις ασκήσεις των Ειδικών Δυνάμεων με πιο πρόσφατη αυτή στις Πρέσπες. Θέλουν τα σύνορα αφύλακτα προκειμένου να μπαινοβγαίνουν τα μέλη του UCK και του UCC, να αναπτύσσουν την παράνομη και εγκληματική δραστηριότητα τους εντός της ελληνικής επικράτειας και να οργανώνουν αλυτρωτικές ενέργειες.

Δημοσιεύματα του Αλβανικού Τύπου μιλούν για δυναμική επιστροφή του ελληνικού Στρατού στα σύνορα και κάνουν λόγο για ένταση στις διμερείς σχέσεις. Προκαλούν μάλιστα λέγοντας πώς οι περισσότεροι λαθρομετανάστες περνούν στη χώρα τους από την Ελλάδα προκειμένου να προωθηθούν στη Δύση.

«Τροφή» στα δημοσιεύματα έδωσε ο πρόεδρος του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων PDIU Σπετίμ Ίντριζι, ο οποίος δήλωσε πώς, «η επιστροφή του Ελληνικού Στρατού στα σύνορα με την Αλβανία είναι απαράδεκτη και αρνητική εξέλιξη και συνιστά απειλή για τη χώρα μας».

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει πώς «ο Αλβανικός Στρατός δεν επιτηρεί τα σύνορα».

Προφανώς οι Αλβανοί ένοιωσαν ένα δείγμα της ισχύoς των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων όταν προ ημερών ενεργοποιήθηκε ο βόρειος τομέας της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης και πραγματοποίησε άσκηση «Πυρπολητή» στις Πρέσπες με τους κομάντος να επιβιβάζονται στις ορεινές περιοχές.

Οι ριπές από τα όπλα των ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων και ο ήχος από τα Chinook και τα Apache στα σύνορα θορύβησαν τους Αλβανούς, που μιλούν για «επαναφορά του Στρατού στα σύνορα».

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πως οι Αλβανοί θέλουν τα σύνορα με την Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι» προκειμένου να αναπτύσσουν οι UCKαδες ανενόχλητοι την παράνομη δραστηριότητα τους, από διακίνηση ναρκωτικών μέχρι κινήσεις επιβουλής κατά της Ελλάδας.

Και φαίνεται πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις τους έχουν κάνει τη χάρη τόσα χρόνια. Η απόσυρση του Στρατού από τα σύνορα, η εγκατάλειψη των στρατιωτικών φυλακίων ήταν λάθος που κατάντησε την ελληνοαλβανική μεθόριο «μπείτε σκύλοι αλέστε», προκαλώντας φόβο και τρόμο στους κατοίκους των ελληνικών χωριών.

Πρόσφατα Δήμαρχοι της Ηπείρου είχαν ζητήσει με επιστολή τους τη επιστροφή του Στρατού στα σύνορα με την Αλβανία «προκειμένου να σωθούμε». Η παρουσία των συνοριοφυλάκων με τα μέσα που διαθέτουν δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα.