Φαίνεται ότι "Κι ο άγιος φοβέρα θέλει", καθώς αμέσως μετά την υποβολή αιτήματος από την ελληνική κυβέρνηση  προς τη γαλλική για προμήθεια 4 νέων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ), τύπου Atlantique 2, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανταποκρίθηκαν εκ νέου στο ελληνικό αίτημα (το οποίο είχε απορριφθεί προς ... 20 ημερών) προσφέροντας 4 Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ) P-3C στη δύναμη του ΠΝ!

Συγκεκριμένα σε επιστολή που απέστειλε η κατασκευάστρια εταιρία Lockheed Martin στο ΓΕΝ, με ημερομηνία 18/02 (υποτίθεται την παραμονή της άφιξης Ολάντ...)  προτείνεται στην ελληνική πλευρά η απόκτηση μέσω διακρατικής συμφωνίας (LOA), με την κυβέρνηση των ΗΠΑ των 4 αεροσκαφών, ενώ τα προτεινόμενα αεροσκάφη θα παραχωρηθούν στο ΠΝ, από το Αμερικανικό Ναυτικό (USN) ως Excess Defence Articles (EDA).

Τα κυριότερα σημεία της επιστολής προσφοράς προς τον Α/ΓΕΝ είναι τα εξής:

"18 Φεβρουαρίου 2013

Αρχηγόν Γενικού Επιτελείου Ναυτικού

ΘΕΜΑ:  Κάλυψη των Απαιτήσεων του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) σε Α/Φ Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ).

    Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) ζήτησε από το Αμερικανικό Ναυτικό (USN) την παραχώρηση αεροσκαφών P-3C ναυτικής συνεργασίας σε πτήσιμη κατάσταση, προκειμένου να ικανοποιήσει άμεσες επιχειρησιακές του ανάγκες στον τομέα της ναυτικής συνεργασίας και επιτήρησης. Το πρόγραμμα απομείωσης και απόσυρσης από την ενεργό υπηρεσία του USN, των αεροσκαφών P-3C, δεν δύναται να υποστηρίξει το αίτημα του ΠΝ, καθόσον τα συγκεκριμένα αεροσκάφη τίθενται σε απόθεση με ελάχιστο ή μηδενικό υπολειπόμενο αριθμό ωρών πτήσεως λόγω των αυξημένων επιχειρησιακών αναγκών του USN.

    Για την επείγουσα επιχειρησιακή απαίτηση του ΠΝ για ΑΦΝΣ, η Lockheed Martin προτίθεται να συνεργασθεί με το ΠΝ και το USN, προκειμένου να δοθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα απόκτησης αεροσκαφών P-3C που θα καλύψει τόσο τις άμεσες όσο και τις μακροπρόθεσμες ανάγκες του ΠΝ. Το πρόγραμμα θα είναι βασισμένο στα ακόλουθα:

    α.    Το ΠΝ σε συνεργασία με το USN και την Lockheed Martin θα επιλέξουν τα τέσσερα (4) καλύτερα διαθέσιμα προς παραχώρηση αεροσκάφη P-3C, τα οποία και θα παραδοθούν, από το USN, στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin.
    β.    Η Lockheed Martin θα εκτελέσει μια σειρά επιθεωρήσεων στα πρώτα δύο (2) αεροσκάφη, με σκοπό αυτά να έχουν επέκταση του υπόλοιπου ορίου ζωής των κατά 1000 ώρες πτήσης, προκειμένου να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες του ΠΝ.
    γ.    Στα άλλα δύο (2) αεροσκάφη η Lockheed Martin θα εκτελέσει πρόγραμμα πλήρους δομικής αναβάθμισης που περιλαμβάνει την τοποθέτηση νέων πτερύγων, δομικές παρεμβάσεις και την τοποθέτηση αναβαθμισμένων κινητήρων, δίδοντας έτσι ένα όριο ζωής τουλάχιστον 20 ετών και περισσότερες από 15.000 ώρες πτήσεως. Η συντήρηση των υπαρχόντων ηλεκτρονικών συστημάτων και η τοποθέτηση ενός νέου mission system, ανεπτυγμένο από ελληνική εταιρεία, θα πραγματοποιηθεί από την εταιρεία μας ούτως ώστε τα αεροσκάφη να είναι πλήρως επιχειρησιακά για την εκτέλεση αποστολών ναυτικής συνεργασίας και επιτήρησης.
    δ.    Μετά την παράδοση των δύο πλήρως αναβαθμισμένων αεροσκαφών στο ΠΝ, τα πρώτα δύο αεροσκάφη θα επιστρέψουν στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin, προκειμένου να εφαρμοσθούν και σε αυτά οι εργασίες της δομικής αναβάθμισης και της τοποθέτησης του νέου mission system. Με τον τρόπο αυτό το ΠΝ θα αποκτήσει σε βάθος χρόνου έναν στόλο τεσσάρων αεροσκαφών P-3C πλήρως αναβαθμισμένων, ικανών για εκτέλεση αποστολών για πάνω από είκοσι χρόνια.
    ε.    Η επανεκπαίδευση και πιστοποίηση των πληρωμάτων και του τεχνικού προσωπικού θα γίνει ως μέρος του προγράμματος αυτού.  Η υπάρχουσα υποδομή (εγκαταστάσεις, εξοπλισμός εδάφους, ανταλλακτικά κλπ) θα αξιολογηθεί και θα ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της εν συνέχεια υποστήριξης που θα προσφερθεί.
  
Η ανωτέρω προσέγγιση έχει δομηθεί με γνώμονα την ικανοποίηση των άμεσων και μακροπρόθεσμων επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΠΝ με γνώμονα ότι τα αεροσκάφη P-3 αποτελούν σήμερα την πλέον αξιόπιστη και οικονομικά εφικτή λύση για την κάλυψη των αναγκών του σε αποστολές ναυτικής επιτήρησης".
 

ΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ P-3C

Τα αεροσκάφη τα οποία έχουν συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό ωρών πτήσης προτείνεται κατ αρχήν να υποβληθούν σε  μια σειρά δομικών επιθεωρήσεων με σκοπό να επεκταθεί το υπόλοιπο ορίου ζωής των κατά 1000 ώρες πτήσης. Αυτό αφορά τα 2 πρώτα αεροσκάφη P-3C τα οποία εν συνεχεία θα παραδοθούν άμεσα στο ΠΝ για έναρξη πτητικής εκμετάλλευσης και εκπαίδευσης πληρωμάτων.

Με τον τρόπο αυτό αναμένεται να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες του ΠΝ ενώ ταυτόχρονα, τα άλλα δύο (2) αεροσκάφη θα υποβληθούν από τη κατασκευάστρια εταιρία Lockheed Martin σε πρόγραμμα πλήρους δομικής αναβάθμισης (Mid Life Upgrade - MLU).

Το πρόγραμμα MLU περιλαμβάνει  την τοποθέτηση νέων πτερύγων, δομικές παρεμβάσεις και την τοποθέτηση αναβαθμισμένων κινητήρων, που ουσιαστικά θα «μηδενίσει» της ώρες πτήσης και θα προσφέρει έναν ορίζοντα πτητικής εκμετάλλευσης για τα επόμενα 25 χρόνια με πάνω από 15.000 ώρες πτήσεως.

Επίσης θα εκτελεσθεί  συντήρηση των υπαρχόντων ηλεκτρονικών συστημάτων και τοποθέτηση ενός νέου mission system, ανεπτυγμένου από ελληνική εταιρεία και τα αεροσκάφη θα παραδοθούν στο ΠΝ.

Εν συνεχεία με την παράδοση των δύο πλήρως αναβαθμισμένων αεροσκαφών στο ΠΝ, τα πρώτα δύο αεροσκάφη που στο μεταξύ θα πετάνε με πληρώματα του ΠΝ στην Ελλάδα, θα επιστρέψουν στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin στις ΗΠΑ, προκειμένου να εφαρμοσθούν και σε αυτά οι εργασίες της δομικής αναβάθμισης και της τοποθέτησης του νέου εξοπλισμού αποστολής.

Σύμφωνα με τη Lockheed Martin η προτεινόμενη λύση ικανοποιεί τις μακροπρόθεσμες απαιτήσεις του ΠΝ, αλλά καλύπτει χρονικά και τις βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις του και μάλιστα με Α/Φ πολύ πιο σύγχρονα από τα παροπλισμένα πλέον P-3B.

Επιπλέον η λύση της παραχώρησης P-3C από τα αμερικανικά αποθέματα θα εξοικονομήσει όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά,  σημαντικά κονδύλια που θα απαιτούσε η επανενεργοποίηση των P-3Β σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο για την Ελλάδα και τις Ε.Δ.

Βασικό σημείο που εστιάζει η πρόταση της Lockheed Martin είναι ο τομέας της υποστήριξης ο οποίος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομαλής επιχειρησιακής αξιοποίησης.

Συγκεκριμένα περιλαμβάνει όχι μόνο τα αεροσκάφη, αλλά και ανταλλακτικά αρχικής υποστήριξης, εκπαίδευση, κλπ) και έχει λάβει υπόψη της τις ήδη ανεπτυγμένες στη χώρα υποδομές και τεχνικές ικανότητες από τα προηγούμενα P-3B, μειώνοντας ακόμα περαιτέρω το συνολικό κόστος.

Επιπλέον η επανεκπαίδευση και πιστοποίηση των πληρωμάτων και του τεχνικού προσωπικού θα γίνει ως μέρος του προγράμματος αυτού.  Η υπάρχουσα υποδομή (εγκαταστάσεις, εξοπλισμός εδάφους, ανταλλακτικά κλπ) θα αξιολογηθεί και θα ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της εν συνέχεια υποστήριξης που θα προσφερθεί.  

Πολύ σημαντική λεπτομέρεια είναι η σαφής αναφορά εμπλοκής ελληνικής εταιρείας για το τακτικό σύστημα των αεροσκαφών που εξασφαλίζει τεχνογνωσία, θέσεις εργασίας αλλά και την απαιτούμενη ελληνική προστιθέμενη αξία.

ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ

Το ζήτημα που έχει προκύψει με την απόκτηση  αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας είναι περίπλοκο, αφού υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που θα πρέπει πλέον με τα νέα δεδομένα  να αξιολογηθούν και να συγκριθούν.

Υπενθυμίζεται ότι  Πολεμικό Ναυτικό είχε ζητήσει από το Αμερικανικό Ναυτικό την παραχώρηση αεροσκαφών P-3C ναυτικής συνεργασίας σε πτήσιμη κατάσταση, προκειμένου να καλύψει τις άμεσες επιχειρησιακές του απαιτήσεις για την υποστήριξη της ΑΟΖ.

Αυτό είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης που πραγματοποίησε ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης ΠΝ, στις ΗΠΑ (19 έως 25 Ιανουαρίου 2013),όταν συναντήθηκε και συζήτησε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος με κορυφαία στελέχη του αμερικανικού Ναυτικού εισπράττοντας όμως αρνητική απάντηση στο αίτημα για άμεση παραχώρηση αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας.

Ως επίσημη δικαιολογία δόθηκε η εξήγηση της μη διαθεσιμότητας αεροσκαφών εξ αιτίας των ανελαστικών επιχειρησιακών αναγκών του USN στη παρούσα φάση.

Όμως η επανεμφάνιση της αμερικάνικής πλευράς με πρόταση άμεσης διαθεσιμότητας 4 ΑΦΝΣ τύπου P-3C ως αντίδραση στην πρόσφατη θετική ανταπόκριση της Γαλλίας για την ενοικίαση 4 ΑΦΝΣ Atlantique 2, δημιουργεί εύλογες απορίες για τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούνται τα αιτήματα από τις ΗΠΑ για άμεση αμυντική συνδρομή στενών συμμαχικών χωρών, όπως είναι η Ελλάδα.

Επιπλέον όμως προκαλούν ζήτημα πολιτικής αξιοπιστίας όσον αφορά τη κυβέρνηση των ΗΠΑ να ανταποκριθούν στην αίτηση υποστήριξης της Ελλάδας σε μια τόσο δύσκολή περίοδο για ζητήματα που άπτονται την προστασία και επιτήρηση της κρίσιμης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου τόσο σε Εθνικό όσο και σε συμμαχικό επίπεδο.

Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι η υποψηφιότητα των P-3C Orion είναι σαφώς ικανοποιητική και επιθυμητή από πλευράς τεχνικών και επιχειρησιακών δεδομένων, ειδικά σε ότι αφορά την τοποθέτηση του mission system (συστήματος αποστολής) το οποίο κατασκευάζεται από ελληνική εταιρεία και έχει ήδη πουληθεί στο εξωτερικό.

Αυτό επιβεβαιώνεται άλλωστε καθώς είναι γνωστό ότι το Πολεμικό Ναυτικό, έχοντας αξιολογήσει τις δυνατότητες διαφόρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας και μετά την αποτυχία υλοποίησης της απόκτησης νέων αεροσκαφών το 2009 (λόγω κόστους και ρίσκου του προγράμματος) έχει καταλήξει ότι τα P-3C αποτελούν μια αξιόπιστη και ενδεδειγμένη επιχειρησιακά λύση για την Ελλάδα.

Η λύση που προτείνεται είναι ήδη ανεπτυγμένη και λειτουργεί επιχειρησιακά με πολλούς χρήστες παγκοσμίως, αφού μόνον έτσι εξασφαλίζεται η έγκαιρη και ολοκληρωμένη παράδοση των αεροσκαφών, η υλοποίηση του προγράμματος με ελάχιστο ρίσκο και εντός των προϋπολογισθέντων κονδυλίων και αποφεύγονται οι περιπέτειες που κατά καιρούς έχουν εμπλακεί οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις με αναπτυξιακά προγράμματα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.  

Γι αυτό άλλωστε τα Orion βρισκόντουσαν στην κορυφή της λίστας με τα αιτήματα που υπέβαλε ο Α/ΓΕΝ κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ.

Όμως μετά την κωλυσιεργία που επιδείχτηκε από πλευράς Ουάσιγκτον ποιος μπορεί να εμπιστευτεί πλέον τις νέες δεσμεύσεις που τώρα προτείνουν οι Αμερικανοί;

Θα πρέπει λοιπόν να πείσουν την ελληνική πλευρά για τις προθέσεις τους και προς την κατεύθυνση αυτή θα εξυπηρετούσε η πρόταση αρχικής παραχώρησης όχι 2 αλλά 4 αεροσκαφών P-3C παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό των υπολοίπων δύο στις ΗΠΑ.

Εκτιμούμε ότι καθώς οι εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίους ρυθμούς, θα φανεί σύντομα το κατά πόσον οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να επιβεβαιώσουν και να επεκτείνουν τις στενές σχέσεις στον αμυντικό τομέα με την χώρα μας, όχι μόνο σε αυτή, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις...

Πιο συγκεκριμένα ο Γ. Δελαβέκουρας υπογράμμισε πως η Ελλάδα είχε ήδη από τον Ιούλιο του 2012 προχωρήσει σε ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του ΝΑΤΟ αναφορικά με την τουρκική προκλητική στάση και τη πρωτοβουλία της να ανοίξει Οικόπεδα προς παραχώρηση σε ξένα… χωράφια. Φυσικά η Αθήνα είχε ήδη προβεί και στις απαραίτητες παραστάσεις προς τη τουρκική πλευρά μέσω διαβημάτων.

Όπως είναι φυσικό, η αδιαφορία που έδειξε η Άγκυρα προς τις εκκλήσεις της Αθήνας οδήγησε την Ελλάδα σε διπλωματική κλιμάκωση, «προχωρήσαμε σε ένα επόμενο βήμα, αυτό της επίσημης ενημέρωσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και των αρμοδίων οργάνων του», ανέφερε σε συνέντευξή του ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ και συμπλήρωσε πως «με αυτόν τον τρόπο ενημερώνεται, ουσιαστικά, η Διεθνής Κοινότητα, τα κράτη που είναι μέρη στη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, για τις ελληνικές θέσεις και προασπίζουμε, με αυτόν τον τρόπο, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας».

«Είναι μία κίνηση η οποία διασφαλίζει τα συμφέροντα της Ελλάδας και τα κυριαρχικά της δικαιώματα», υπογράμμισε ο Γρ. Δελαβέκουρας και υπογράμμισε πως «Το ισχυρότερο χαρτί που έχει η Ελλάδα είναι ότι κινείται σε απόλυτη ταύτιση με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, με το εθιμικό Δίκαιο, το οποίο πρέπει να έχει οικουμενική εφαρμογή, από όλες τις χώρες και το οποίο οφείλει να σέβεται και η Τουρκία».

Ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ εξέφρασε δε την ελπίδα πως η Τουρκία δεν πρόκειται να τεντώσει το σχοινί μέσω τη παραχώρηση αδειών, και πως θα σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, αφού η Αθήνα έχει «καταστήσει σαφές ότι αυτή η περιοχή είναι περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας, περιοχή στην οποία η Ελλάδα ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα, έχει οικονομικά συμφέροντα και θα πρέπει αυτά να γίνουν σεβαστά».

Φρούδες ελπίδες θα λέγαμε εμείς…

Οι συντελεστές του video "Gracias Grecia" μίλησαν στο ellines.com για τους λόγους που τους οδήγησαν στην παραγωγή του, στέλνοντας ένα ακόμα μήνυμα στους Έλληνες αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Δείτε τι είπαν και θυμηθείτε το βιντεάκι που έφτιαξαν:

Ως μέγα θέμα εμφάνισαν χθες την κατάθεση, από ελληνικής πλευράς, ρηματικής διακοίνωσης στον ΟΗΕ για τα όρια της υφαλοκρηπίδας. Την ίδια ώρα, οι τούρκοι είχαν ήδη παραχωρήσει άδειες έρευνας στην εν λόγω περιοχή (δηλαδή μέσα στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας) και προχωρούσαν ακάθεκτοι!

Οι παράγοντες των Αθηνών, πέραν της ρηματικής διακοίνωσης στον ΟΗΕ, προέβησαν και σε θερμές χειραψίες on camera με τον σοσιαλιστή Ολάντ. Την ώρα που ο Σαμαράς παρέθετε πολυτελές γεύμα στους Γάλλους αυλικούς, την Κεφαλογιάννη και διάφορες κυρίες επί των τιμών, το πλήρωμα της κορβέτας BOZCAADA έπινε τούρκικο καφέ με θέα το Σούνιο. Ας πάψουν λοιπόν να θριαμβολογούν οι διάφοροι γλείφτες του πρωθυπουργού, που πλήρωσε - αντί να υπηρετήσει - 21 μήνες στρατιωτικής θητείας. Η χώρα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και όσοι πανηγυρίζουν έχουν μοναδικό κίνητρο τα 1.000 ευρώ το μήνα που εισπράττουν από τα μαύρα ταμεία της Συγγρού.

Το ελληνικό πρόβλημα είναι σύνθετο και η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει (εδώ και δεκαετίες) πως η λύση του σχετίζεται άμεσα με τα χρυσοφόρα ενεργειακά κοιτάσματα που βρίσκονται εντός της ελληνική ΑΟΖ. Σημειώστε ένα σημαντικό στοιχείο: όσο τερατώδες και άλυτο κι αν παρουσιάζεται το (οικονομικό) πρόβλημα της Ελλάδος, δεν είναι τίποτα σε σχέση με το (ενεργειακό) πρόβλημα της Ευρώπης. Λένε πως τους χρωστάμε κάποια εικονικά δισ., που υπάρχουν μόνο στους υπολογιστές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κάποια ευτελή τραπεζογραμμάτια, δηλαδή κάποια εκτυπωμένα χαρτιά χωρίς καμία αξία. Διαθέτουμε όμως αυτό που λείπει από την Ευρώπη και την καθιστά στην ουσία (ενεργειακό) υποχείριο της Ρωσίας. Διαθέτουμε ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ πετρέλαιο και φυσικό αέριο, δηλαδή τη δύναμη που κινεί τον κόσμο, και χωρίς αυτή θα ήταν ένα τίποτα οι πιο βαριές βιομηχανίες και οι πιο ισχυροί στρατοί της γης.

Με μία αληθινά εθνική κυβέρνηση η Ελλάς θα προχωρούσε άμεσα σε καταγγελία όλων των επαχθών εις βάρος της μέτρων και σε διαγραφή του παράνομου χρέους της. Επόμενο βήμα η ταχύτατη σύναψη μίας ενεργειακής και στρατιωτικής ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, για τις οποίες η ελληνική ενέργεια έχει ζωτική σημασία. Μιλάμε όμως για πραγματική ΣΥΜΜΑΧΙΑ ανεξαρτήτων κρατών και όχι για τη σημερινή άθλια εικόνα της χώρας που παραπέμπει σε προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων. Το ζήτημα της ελληνικής ενέργειας είναι πολυσύνθετο και δεν αφορά μόνο την Ευρώπη. Ήδη οι ΗΠΑ έχουν φωνάξει για τις προθέσεις τους: στο περυσινό συνέδριο του Economist στην Αθήνα, το State Department (διά στόματος R. Mornigstar) μίλησε ευθέως για απαγόρευση μονομερών ενεργειών και συνεκμετάλλευση των ενεργειακών μας πηγών με τους τούρκους.

Οι μεγάλες δυνάμεις γνωρίζουν εδώ και 50 χρόνια (τουλάχιστον) για τον θησαυρό που κρύβει η ελληνική υφαλοκρηπίδα. Οι αμερικανοί ήταν εξ αρχής αντίθετοι με την εκμετάλλευσή του, γιατί την αγορά κάλυπτε (και καλύπτει ακόμη) η Μέση Ανατολή. Στα σχέδια του ξένου παράγοντα που διοικεί τον κόσμο είναι να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, όταν θα έχουν πλέον στερέψει οι αραβικές πετρελαιοπηγές. Εις ότι αφορά την Ελλάδα, αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ απαιτούν στάση αναμονής και εν συνεχεία συνεκμετάλλευση. Για να μοιράσουν ένα ελάχιστο κομμάτι των κερδών σε Έλληνες και τούρκους και να κατασπαράξουν το υπόλοιπο οι διεθνείς ενεργειακοί κολοσοί.

Πάγια θέση της Χρυσής Αυγής είναι η άμεση έναρξη της διαδικασίας εξόρυξης των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων, με βάση το Δίκαιο της θάλασσας. Πρώτη και κύρια στρατηγική κίνηση είναι η καταγγελία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ του τουρκικού casus belli και η άμεση επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Το βήμα αυτό υπερκαλύπτει οποιαδήποτε ενέργεια στο ζήτημα της ΑΟΖ, καθώς καθιστά το Αιγαίο κλειστή ελληνική θάλασσα και μας δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της ναυσιπλοΐας στα Στενά. Καθοριστικός παράγων για τις εξελίξεις στο επίπεδο αυτό είναι η Ρωσία, που τα συμφέροντά της ταυτίζονται με τις ελληνικές θέσεις. Η ταύτιση αυτή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μείζονα ενεργειακή και αμυντική συμφωνία, με στόχο την εξάλειψη της τουρκικής απειλής.

Η πιο συχνή ερώτηση που δεχόμαστε στο σημείο αυτό είναι αν θέλουμε τον πόλεμο ή αν η Ελλάς είναι έτοιμη να προχωρήσει σε κινήσεις, που θα αλλάξουν πλήρως τον παγκόσμιο ενεργειακό και γεωπολιτικό χάρτη. Επαναλαμβάνουμε πως δύο είναι τα προαπαιτούμενα: μία αληθινά εθνική ηγεσία και η βούληση ολόκληρου του ελληνικού λαού να ζήσει με τις δικές του δυνάμεις, ώστε να πάψει η χώρα να αποτελεί υποχείριο των ξένων τοκογλύφων. Δυστυχώς ή ευτυχώς, εναλλακτική πρόταση δεν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή ζούμε με δανεικά, παράγουμε αέρα και σε λίγο καιρό η πλειοψηφία του πληθυσμού θα είναι χωρίς δουλειά. Ως θείο δώρο έχουμε λάβει τον ορυκτό μας πλούτο. Ή θα τον εκμεταλλευθούμε ως κυρίαρχο εθνικό κράτος προς όφελος του λαού μας ή θα αποδεχθούμε επίσημα την ξενοκρατία, είτε ως τουρκοκρατία, είτε ως διεθνή έλεγχο από τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια και τους διεθνείς τοκογλύφους.

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της Χρυσής Αυγής: αν θα καταφέρει να αφυπνίσει, να κινητοποιήσει, να ξεσηκώσει και πάλι τους Έλληνες. Με στόχο να εργαστούμε όλοι ενωμένοι, σκληρά και παραγωγικά, να γίνουμε μία γροθιά για την υπεράσπιση της ελληνικής κυριαρχίας, που θα οδηγήσει σε οικονομική ανάκαμψη και γεωπολιτική αναβάθμιση του Ελληνισμού στην πιο κρίσιμη ίσως περιοχή της γης τον 21ο αιώνα.

Ηλίας Κασιδιάρης

H Άγκυρα τελικά απάντησε στην χθεσινή ρηματική διακοίνωση των ορίων της ελληνικής υφαλοκηρπίδας από την Ελλάδα στον ΟΗΕ με έναν αναμενόμενο τρόπο και ο οποίος δείχνει ότι έχει αιφνιδιαστεί, αλλά και ότι σκοπεύει να ακολουθήσει πορεία σύγκρουσης με την Ελλάδα στην Α.Μεσόγειο.

«Έγινε γνωστό ότι η Ελλάδα κατέγραψε στα Ηνωμένα Έθνη τις απόψεις της αναφορικά με την ελληνική υφαλοκρηπίδα σχετικά με τις άδειες που δόθηκαν από τη χώρα μας στον ΤΡΑΟ για την υφαλοκρηπίδα μας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι εν λόγω ισχυρισμοί της Ελλάδος δεν έχουν κάποια βάση στο Διεθνές Δίκαιο» σημειώνεται στην ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ

Όπως αναφέρεται, «οι ισχυρισμοί αυτοί βασικά εκφράζονταν κατά τις ενέργειες της Ελλάδος σε διμερές επίπεδο και δίδονταν από τη χώρα μας οι απαιτούμενες απαντήσεις. Αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθούν ανάλογα βήματα από πλευράς μας και στο επίπεδο των Ηνωμένων Εθνών».

Το υπουργείο Εξωτερικών της γειτονικής χώρας τονίζει ότι «οι άδειες που έδωσε η Τουρκία από το 2007 μέχρι τώρα στην κρατική εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ) είναι εντός των ορίων της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και υπάρχουν κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας για έρευνα και εξόρυξη φυσικών πηγών στους τομείς αυτούς». Η Τουρκία θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα δικαιώματά της αυτά που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο.

Ωστόσο, η Άγκυρα αποφεύγει να τραβήξει το πράγμα στα άκρα ενόψει του Ανωτάτου Συμβουλίου. «Ενώ γίνονται τα απαιτούμενα βήματα για την προστασία των κυριαρχικών μας (σ.σ.: !) δικαιωμάτων θα συνεχιστεί η συμπεριφορά μας για τη συνέχιση της ανάπτυξης των σχέσεών μας με την Ελλάδα και το να επωφελούμαστε από τους διαύλους διαλόγου που δημιουργήθηκαν με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων» καταλήγει η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, αλλά πέρα από τους βερμπαλισμούς υπάρχει και η ουσία.

Και η ουσία απεικονίζεται στον χάρτη που δημοσιεύουμε και στον οποίο αναφέρεται η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών: Η Τουρκία "καταπίνει" ολόκληρη την ελληνική θαλάσσια και νησιωτική περιοχή ανατολικά της Καρπάθου και της Ρόδου ή μάλλον θέλει να την "καταπιεί".

"Μολών Λαβέ" ψιθυρίζουν ήδη στα Επιτελεία...

Μέχρι και την επόμενη διετία θα έχει κλείσει και το θέμα της ενίσχυσης της ΠΑ, καθώς μετά το Ναυτικό τα «φλέγοντα» θέματα του οποίου φαίνεται να ικανοποιούνται στο μεγαλύτερο βαθμό τους από την πρόσφατη συμφωνία με τη Γαλλία.

Αυτό εκτιμούν κύκλοι του ΓΕΑ καθώς η ενίσχυση του Όπλου θεωρείται καθοριστικής σημασίας για την συνέχιση της ουσιαστικής παρουσίας της ΠΑ στα νέα δεδομένα τα οποία δημιουργούνται στην περιοχή.

Η τελευταία προσθήκη μαχητικών αεροσκαφών στο οπλοστάσιο της ΠΑ ήρθε με την παραγγελία των 30 F-16 Adv. τα οποία παραγγέλθηκαν το 2005 και ξεκίνησαν να παραδίδονται το 2010. Η αμέσως προηγούμενη ενίσχυση αφορούσε τα 25 μαχητικά Mirage 2000-5 τα οποία συνθέτουν μια Μοίρα και τα 60 F-16 block 52+. Από εκεί και πέρα ακολουθεί μια σειρά αεροσκαφών τα οποία άλλα είναι παλαιά αλλά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται (A-7E/TA-7C) άλλα αναβαθμισμένα F-4E AUP και άλλα τα οποία θα έπρεπε να έχουν αναβαθμιστεί (F-16 block 50) και άλλα που δεν ελήφθη ποτέ η απόφαση για την αναβάθμισή τους (F-16 block 30, Mirage 2000EGM).

Μέσα σε αυτό το σκηνικό που δείχνει να φθίνει από πλευράς προσθήκης νέων αεροσκαφών η τουρκική Αεροπορία παρουσιάζει ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα αναβάθμισης 172 μαχητικών F-16 και φυσικά αγοράς 100 F-35 τα οποία αντιπροσωπεύουν και την κυριότερη απειλή.

Δεδομένων των γνωστών δημοσιονομικών περιορισμών που έχουν θέσει σε κίνδυνο και την ίδια την επιχειρησιακή υπόσταση των υπαρχόντων μαχητικών προτάσεις περί αγοράς μέσα από διαγωνισμό ή μέσω απευθείας διακρατικών συμφωνιών φαντάζουν χωρίς βάση.

Έτσι ο προσανατολισμός σύμφωνα με πληροφορίες κινείται στο σχετικό επίπεδο με αυτό που υφίσταται αναφορικά με τα ΑΦΝΣ Atlantique 2 και τις φρεγάτες FREMM, δηλαδή της χρονομίσθωσης ή και της δωρεάν παραχώρησης.

Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται λύσεις οι οποίες στο παρελθόν είχαν εξεταστεί σε άλλο πλαίσιο αλλά και άλλες οι οποίες συνεχίζουν να υφίστανται ως εναλλακτικές.

Πιο συγκεκριμένα ανάλογη πρόταση από ελληνικής πλευράς αναφορικά με τη χρονομίσθωση των φρεγατών FREMM ενδέχεται να υπάρξει και με το γαλλικό μαχητικό Rafale το οποίο είναι ήδη ενταγμένο επιχειρησιακά με τη γαλλική Αεροπορία.

Η τελευταία έχει ως στόχο την προμήθεια 212 αεροσκαφών εκ των σχεδόν τα μισά έχουν παραδοθεί.

Δεύτερο αεροσκάφος το οποίο προτείνεται είναι το ευρωπαϊκό Eurofighter. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ενδέχεται και πάλι η πρόταση να αφορά τη χρονομίσθωση. Πλεονασματικά αεροσκάφη τα οποία θα μπορούσαν να παραχωρηθούν έχουν η Γερμανία, η Βρετανία και η Ιταλία.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι ΗΠΑ πάντα αντιπροσωπεύουν μια σταθερή λύση με την παραχώρηση αεροσκαφών F-=15C/D ενώ πάντα υπάρχει και το ενδεχόμενο παραχώρησης πλεονασματικών F-16. Δεν πάει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που είχαμε σημειώσει την απόσυρση των Block 30++ της 132FW τα οποία αντικαθίστανται από UAV.

Συνολικά οι λύσεις οι οποίες θα μπορούσαν να προταθούν περιστρέφονται γύρω από τους ανωτέρω τύπους και αν και σχετικά νωρίς για να διατυπωθεί κάτι πιο συγκεκριμένο εντούτοις η υπόθεση θα πάρει συγκεκριμένη κατεύθυνση αμέσως μετά την οριστικοποίηση του πακέτου FREMM και ΑΦΝΣ.

Τελικά, όντως, «η γη έχει τα όριά της αλλά η βλακεία είναι απέραντη», μια φράση του Γάλλου λογοτέχνη, Φλομπέρ, ή κατά άλλους, είναι «ανίκητη». Τι άλλο να σκεφτείς όταν διαβάσεις την «ανάλυση» για την επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα, του αυτοαποκαλούμενου ως «μακεδονικού» διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων…

Το ξεκαρδιστικό κείμενο υποστηρίζει, ότι οι Έλληνες, παραδοσιακά, «αγοράζουν» την υποστήριξη χωρών στη διένεξή τους «με τη Μακεδονία» (…) μέσω των εξοπλισμών, κάτι που έκαναν με τη Γαλλία επί Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος τόνιζε την καταγωγή του από τη Θεσσαλονίκη και συμπλήρωνε την υποστήριξή του στην Ελλάδα στο ζήτημα της ονομασίας.

Για τους ευφάνταστους Σκοπιανούς λοιπόν, η Ελλάδα για τον λόγο αυτό – το τονίζουμε – αγόρασε κάθε είδους οπλικό σύστημα, για τον Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία, κάτι σαν δωροδοκία δηλαδή, για να κάνουν δηλώσεις ότι την υποστηρίζουν στη διένεξή της με την… «υπερδύναμη» ΠΓΔΜ…

Ήρθε όμως ο Ολάντ, που δεν είναι σαν τον Σαρκοζί, λένε οι Σκοπιανοί! Και τι έκανε; Όταν λοιπόν πήγε ο πρωθυπουργός να παίξει το ίδιο παιχνίδι, λέγοντας ότι θέλουμε να νοικιάσουμε δύο φρεγάτες, γύρισε ο Ολάντ και του είπε «δεν ήρθα να πουλήσω όπλα»! Και για να μας πικάρει περισσότερο – τι κακός άνθρωπος… – επιδεικτικά, έκανε δηλώσεις μόνο για την οικονομία, την κρίση και τις διμερείς σχέσεις (λες και η αμυντική συνεργασία είναι κάτι διαφορετικό).

Και καταλήγει το ευφυέστατο αυτό δημοσίευμα κάποιου λεβέντη στο «πρακτορείο» που προφανώς θα κόμπαζε κιόλας επειδή… κατατρόπωσε την Ελλάδα, ότι «είναι ασφαλές να πούμε ότι δεν προβλέπουμε επικείμενη έκδοση βιβλίου [με τίτλο] ‘ο Ολάντ από τη Σολούν’», όπως ονομάζουν τη Θεσσαλονίκη (βλ. σχετικό βιβλίο του Σαρκοζί), χωρίς να καταλαβαίνει ο συμπαθής (μετά από τόσο γέλιο, τον συμπαθήσαμε κιόλας!) συντάκτης, ότι με αυτό τον τρόπο αποκάλυψε τις μύχιες σκέψεις των Σλαβομακεδόνων (των Σλάβων δηλαδή [μεγάλη ξεφτίλα να απαρνιέσαι την προέλευσή σου] που κατοικούν στη γεωγραφική περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία) και τον αναθεωρητισμό τους.

Για να συνοψίσουμε. Ο καλός αυτός άνθρωπος που έγραψε αυτή την τρομερή «ανάλυση»προφανώς πιστεύει, ότι οι Έλληνες ξυπνούν και κοιμούνται με τη σκέψη πως θα καταφέρουμε να αποκρούσουμε αυτή την υπερδύναμη των Βαλκανίων που στην προσπάθειά της να αποφύγει τη διάλυσή της (ας μην τη θεωρούσαν – αμφιλεγόμενα και στον αέρα σύμφωνα με πολλούς – ως «buffer state», δηλαδή κράτος-μαξιλάρι, πολύ αμφιβάλουμε αν θα είχε επιβιώσει) κατασκεύασε το ιδεολόγημα του «μακεδονισμού».

Έχουν δε μετατρέψει τα Σκόπια σε πραγματικό αξιοθέατο, αφού τόσο κιτς μαζεμένο δεν υπάρχει σε άλλη πρωτεύουσα του κόσμου, έχοντας γεμίσει κάθε πλατεία με ανδριάντες, προτομές και αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (δεν το συζητάμε, προφανώς φύτρωσαν Μακεδόνες σε κάποιο μέρος που περνούσε ο Βουκεφάλας αφήνοντας… ενθύμιο), του πατέρα του Φίλιππου και δεν ξέρουμε ποιου άλλου.

Περνάνε οι Σλάβοι φίλοι μας και γεμίζουν με εθνική υπερηφάνεια κοιτώντας τα! Θα ήταν τόσο αστεία αυτή η κατάσταση εάν ο γείτονάς τους στον νότο δεν γνώριζε ότι με την πρακτική τους αποξενώνει τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα στην περιοχή που δεν έχει εκφράσει, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος τους.

Κάνουν όνειρα για την ενοποίηση του γεωγραφικού χώρου, της περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία και τρέφουν μεγαλοϊδεατικές αυταπάτες, αρνούμενοι να δουν την πραγματικότητα, ότι αλυτρωτικοί εθνικισμοί και προσδοκίες «εθνικής ολοκλήρωσης» έχουν εκφραστεί και από αλλού. Χωρίς μάλιστα να καταλαβαίνουν ότι τους έχουν μέσα στο «σπίτι» τους, από την πρώτη κιόλας ημέρα δημιουργίας του κράτους τους.

Μωραίνει Κύριος; Η Ιστορία θα δείξει. Ταυτόχρονα όμως ισχύει, ότι η Ιστορία δεν ξαναγράφεται και οι γεωπολιτικές ισορροπίες δεν μένουν πάντα οι ίδιες. Πρόκειται για δυναμική διαδικασία. Και λάθη δεν συγχωρεί για πάντα…

Το νέο ερευνητικό πλοίο της Τουρκίας, αξίας 130 εκατ. δολαρίων, πρόκειται να κατευθυνθεί αρχικά στη Μαύρη Θάλασσα για να διεξάγει σεισμικές έρευνες και όχι στη Μεσόγειο σε μια κίνηση της Τουρκίας που δείχνει ότι έχει αιφνιδιαστεί από την ελληνική κίνηση και σε αυτή την φάση, τουλάχιστον, δεν επιθυμεί να έρθει σε σύγκρουση με την Ελλάδα.

Για κάθε ενδεχόμενο, πάντως, το ΓΕΕΘΑ παρακολουθεί πολύ στενά το όλο σκηνικό από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο...

Δηλαδή η Άγκυρα δεν θέλησε να ρισκάρει ένταση στην Α.Μεσόγειο και σίγουρα αυτό έχει σχέση με την ελληνική κίνηση οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.

Η Άγκυρα χρειάζεται χρόνο να μελετήσει την απάντηση στην ελληνική κίνηση. Είναι άνγωστο πόσο καιρό θα μείνει στην Μαύρη Θάλασσα, αλλά όσο περισσότερο καιρό μείνει τόσο περισσότερο δίνεται χρόνος στην Ελλάδα να οργανώσει και αυτή τις Ένοπλες Δυνάμεις της για να είναι έτοιμη για όλα.

Την διευκρίνιση ότι θα πλεύσει μόνο στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έκανε ο Μεχμέτ Ουισάλ, διευθυντής της κρατικής πετρελαϊκής, ΤΡΑΟ. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το πλοίο θα αναχωρήσει για τη Μαύρη Θάλασσα στις 23 Φεβρουαρίου, ενώ την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, είχε δηλώσει ότι το πλοίο μπορεί να πήγαινε στη Μεσόγειο και να κινηθεί στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Τέσσερα είναι τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης του ελληνικού ΥΠΕΞ που απεύθυνε προς τον ΟΗΕ, ενόψει των τουρκικών ερευνών μέρος των οποίων έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνουν εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Πιο συγκεκριμένα τα τέσσερα αυτά σημεία είναι:

Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης είναι τα εξής:

1. Η Ελλάδα τονίζει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου απολαμβάνουν, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλη εδαφική περιοχή».  Αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 και στη διεθνή νομολογία.

2. Επομένως, ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι οι περιοχές που καθορίζονται στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012 «βρίσκονται πλήρως εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας» είναι «απολύτως αστήρικτες».

3. Η χώρα μας «ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ab initio και ipso facto για την εξερεύνηση στην υφαλοκρηπίδα και για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αυτά τα δικαιώματα δεν θίγονται από μονομερείς πράξεις και δράσεις της Τουρκίας, όπως η χορήγηση αδειών στην ΤΡΑΟ, η οποία αντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και κατά συνέπεια δεν φέρουν νομικές συνέπειες».

4. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται σαφώς από το Άρθρο 2(1) του νόμου 2289/1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4001/2011».

Όπως προβλέπει ο τελευταίος στο Άρθρο 156(1), «ως "υποθαλάσσιες περιοχές" νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».

Σημειώνεται ότι η Άγκυρα μέχρι στιγμής δεν έχει τολμήσει να αντιδράσει στην ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, κάτι που αναμένεται να γίνει εντός των επόμενων ωρών...

"Τα δικά μου, δικά μου, και τα δικά σου δικά μου" είναι η τακτικήπου χρησιμοποιεί διαχρονικά η Τουρκία. Όπου την βολεύει μνημονεύει και κάνει χρήση του  Δικαίου της Θάλασσας, ενώ στην περίπτωση του Αιγαίου έχει "εφεύρει" δικούς της νόμους και κανόνες, προκειμένου να "εξαφανίσει" την ΑΟΖ των νησιών μας (ιδίως το Καστελόριζο και την Στρογγύλη).

Η Τουρκία, αν και δεν υπέγραψε ούτε επικύρωσε τη Σύμβαση του 1982, υιοθέτησε περί το τέλος του 1986 ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και ήρθε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Αργότερα άρχισε συνομιλίες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για το ίδιο θέμα και ήρθε σε παρόμοια συμφωνία που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.

Έτσι, ενώ η Τουρκία έχει προχωρήσει σε συνεργασία με παρευξείνια κράτη στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα – μιας "κλειστής ή ημίκλειστης θάλασσας", όπως και η Μεσόγειος – αρνείται να πράξει το ίδιο και στη Μεσόγειο, τη στιγμή που η ίδια δημιούργησε προηγούμενο στη Μαύρη Θάλασσα. Αντιθέτως, στη Μεσόγειο προωθεί την αντίληψη ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη "νότιος" Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον, αρνείται να αναγνωρίσει δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και ειδικά στο Καστελόριζο και τη Στρογγύλη, γιατί θα στερηθεί τα θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και επιπλέον παρεμποδίζει ενδεχόμενα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Κύπρου.

Τέσσερα είναι τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης του ελληνικού ΥΠΕΞ που απεύθυνε προς τον ΟΗΕ, ενόψει των τουρκικών ερευνών μέρος των οποίων έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνουν εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Πιο συγκεκριμένα τα τέσσερα αυτά σημεία είναι:

Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης είναι τα εξής:

1. Η Ελλάδα τονίζει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου απολαμβάνουν, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλη εδαφική περιοχή».  Αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 και στη διεθνή νομολογία.

2. Επομένως, ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι οι περιοχές που καθορίζονται στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012 «βρίσκονται πλήρως εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας» είναι «απολύτως αστήρικτες».

3. Η χώρα μας «ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ab initio και ipso facto για την εξερεύνηση στην υφαλοκρηπίδα και για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αυτά τα δικαιώματα δεν θίγονται από μονομερείς πράξεις και δράσεις της Τουρκίας, όπως η χορήγηση αδειών στην ΤΡΑΟ, η οποία αντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και κατά συνέπεια δεν φέρουν νομικές συνέπειες».

4. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται σαφώς από το Άρθρο 2(1) του νόμου 2289/1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4001/2011».

Όπως προβλέπει ο τελευταίος στο Άρθρο 156(1), «ως "υποθαλάσσιες περιοχές" νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».

Στο θέμα δε των εξωτερικών ορίων υπάρχει ήδη μια προεργασία από την εποχή που υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ήταν ο κ. Γ. Μανιάτης. Με τον νόμο 4001/2011, που τροποποίησε τον παλαιότερο νόμο του 1995 για «Αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και άλλες διατάξεις» και συγκεκριμένα βάσει του άρθρου 156(1), ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας ή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αφ' ης κηρυχθεί, είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης από τις οποίες μετρείται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, δηλαδή των χωρικών υδάτων.

Κλειδί για οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου εξασφαλίζει την επαφή της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ. Οι δύο αυτές παρεμβάλλονται μεταξύ τουρκικής και αιγυπτιακής, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την τουρκική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι κανόνες οριοθέτησης τόσο της ΑΟΖ όσο και της υφαλοκρηπίδας είναι ίδιοι, αλλά τα κράτη που προσφεύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης επικαλούνται την ΑΟΖ.

H οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ χωρών που έχουν παρακείμενες ακτές γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου (άρθρο 74, παρ. 1) και πρωτίστως χρησιμοποιείται η αρχή της «μέσης γραμμής».

Η Ελλάδα δεν έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με καμία γειτονική χώρα και αυτό αποτελεί αρνητική παράμετρο (η συμφωνία με την Αλβανία ακυρώθηκε). Το πρώτο βήμα θα ήταν με την Κύπρο, μετά με την Αίγυπτο και τη Λιβύη και ακολούθως με την Ιταλία, με την οποία ήδη υπάρχει οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Το Καστελόριζο αποτελεί για την Τουρκία «αγκάθι στο μάτι» και γι΄ αυτό αρνείται ότι έχει υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ. Σε περίπτωση προσφυγής στη Χάγη με την Τουρκία, τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς είναι νομικώς πανίσχυρα, όμως το δικαστήριο αυτό συνυπολογίζει και συνεκτιμά πολιτικούς παράγοντες αλλά και την αναλογικότητα. Το θέμα δεν είναι αν θα προσδώσει ή όχι ΑΟΖ στο Καστελόριζο, αλλά τι επήρεια θα επιδικάσει, με αποτέλεσμα να μη συνενωθεί η ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ.

Αυτό που "πληρώνει" η Ελλάδα είναι η κωλυσιεργία των κυβερνήσεων σε βαθμό κακουργήματος τις προηγούμενες δεκαετίες, οι οποίες προτιμούσαν να έχουν την "ησυχία" τους σε περιόδους "παχιών αγελάδων" κάτι που τότε το ήθελαν και οι...πολίτες (υπ'ευθύνη τους). Τώρα όμως οι ..."αγελάδες" ψόφησαν και οι πολίτε πεινάνε, και έτσι όλοι θυμήθηκαν την ΑΟΖ τώρα που είναι αργά για "δάκρυα".

Τα τέσσερα σημεία αναφορικά με την ελληνική υφαλοκρηπίδα

Τέσσερα είναι τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης του ΥΠΕΞ που απεύθυνε προς τον ΟΗΕ, ενόψει των τουρκικών ερευνών μέρος των οποίων έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνουν εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας όπως αναφέρει η εφημερίδα "το ΒΗΜΑ". Πιο συγκεκριμένα τα τέσσερα αυτά σημεία είναι:

Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης είναι τα εξής:

1. Η Ελλάδα τονίζει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου απολαμβάνουν, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλη εδαφική περιοχή».  Αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 και στη διεθνή νομολογία.

2. Επομένως, ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι οι περιοχές που καθορίζονται στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012 «βρίσκονται πλήρως εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας» είναι «απολύτως αστήρικτες».

3. Η χώρα μας «ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ab initio και ipso facto για την εξερεύνηση στην υφαλοκρηπίδα και για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αυτά τα δικαιώματα δεν θίγονται από μονομερείς πράξεις και δράσεις της Τουρκίας, όπως η χορήγηση αδειών στην ΤΡΑΟ, η οποία αντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και κατά συνέπεια δεν φέρουν νομικές συνέπειες».

4. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται σαφώς από το Άρθρο 2(1) του νόμου 2289/1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4001/2011».

Όπως προβλέπει ο τελευταίος στο Άρθρο 156(1), «ως "υποθαλάσσιες περιοχές" νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».