Mε μια κίνηση που, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι η Άγκυρα στο Αιγαίο όχι απλώς επιμένει στην συνεπή αναθεωρητική, σε ότι αφορά τις διεθνείς συνθήκες και το staus qvo, πολιτική της, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μετέφεραν τους παλαιούς, αλλά απόλυτα αξιοποιήσιμους σε μια σειρά αποστολών αντιαεροπορικού πυραύλους ΜΙΜ-14Β (του γνωστούς "Νίκη-Ηρακλής") από τα Δαρδανέλια, σε δύο τοποθεσίες στα μικρασιατικά παράλια.

Mάλιστα βάφτηκαν και σε χρώμα παραλλαγής του Στρατού (φωτό), όπως οι βαλλιστικοί Yildirim 600T!

Η κίνηση ξένισε τα ελληνικά Επιτελεία καθώς δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την σκοπιμότητά της: Οι ΜΜ-14Β είναι ως αντιαεροπορικό όπλο, εντελώς παρωχημένο (μπήκε σε υπηρεσία στα τέλη της δεκαετίας του '50) και ακατάλληλο για να πλήξει τα μαχητικά της ΠΑ.

Για να γίνει αντιληπτός ο τρόπος που επιχειρούσε το βλήμα, η έκρηξη γινόταν με τηλεκατεύθυνση και στόχος ήταν ολόκληρα σμήνη. Η έλλειψη ακρίβειας του βλήματος ήταν δευτερεύουσας σημασίας: Ήταν προορισμένο, αρχικά, να μεταφέρει ... πυρηνική γόμωση με γόμωση 20 ή 28 Kt!

Φαίνεται όμως ότι τα τουρκικά επιτελεία εκτίμησαν κάτι που ίσως έπρεπε να είχε εκτιμηθεί και από τα ελληνικά: Την μεγάλη ακτίνα δράσης του βλήματος (150 χλμ) και την μεγάλης ισχύος πυροκεφαλή του, αλλά και τον μεγάλο αριθμό βλημάτων που έχουν στην διάθεσή τους (υπολογίζονται πάνω από 150 βλήματα).

Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν την τουρκική κίνηση και βάσει πληροφοριών που συνέλεξαν "από την άλλη πλευρά του λόφου" οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών κατέληξαν σε δύο κύριους λόγους αυτής της μετακίνησης:

- Η χρήση του βλήματος όχι σε αντιαεροπορικό ρόλο αλλά σε ρόλο ... βαλλιστικού βλήματος! Mε γόμωση 502 κιλών το βλήμα μπορεί να ισοπεδώσει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα!

Η ακτίνα του σε αποστολές επιφανείας-αέρος ήταν 140 χλμ, οπότε υπολογίζεται ότι σε ρόλο βαλλιστικού βλήματος θα μπορεί να κτυπήσει με μεγάλη ακρίβεια αστικά συγκροτήματα σε αποστάσεις μεταξύ 150 και 200 χλμ.

Να πούμε ότι αυτή η πρόταση είχε γίνει από αξιωματικούς της Αεροπορίας στον Στρατό, όταν αποσύρθηκαν τα ελληνικά Νίκη-Ηρακλής και αντικαταστάθηκαν από τους Patriot MIM-104, αλλά δεν ευοδώθηκε.

-Το δεύτερο ενδεχόμενο που μπορεί να λειτούργησε ως κίνητρο είναι η αναχαίτιση ή ο ... εκφοβισμός όχι των μαχητικών της ΠΑ, αλλά του ΑΣΕΠΕ EMP-145 Erieye. Το αεροσκάφος έχει σταθερή πορεία, σίγουρα δεν έχει την ευελιξία ενός μαχητικού και στην χειρότερη περίπτωση πρέπει να ληφθεί υπ'όψιν η απειλή και να τροποποιηθεί ανάλογα το προφίλ της αποστολής.

Οπωσδήποτε δρα περιοριστικά για αποστολές του Erieye το οποίο δεν θα είναι και τόσο απλό να κινηθεί σε αποστάσει 140 σημείο από το σημείο εκτόξευσης των Νίκη-Ηρακλής.

Να τονίσουμε ότι σε πολιτικό επίπεδο η κίνηση είναι καθαρά επιθετική είτε στην μία, είτε στην άλλη περίπτωση.