Πριν μερικές ημέρες έφυγε από την ζωή ο Λουκάς Χρηστίδης,ο Έλληνας κατάσκοπος που έμεινε φυλακισμένος 30 χρόνια στα κολαστήρια του Ε.Χότζα ξεχάστηκε (και αυτός) για την Ελλάδα. Ο επονομαζόμενος και "Έλληνας 007", λόγω της πλούσιας δράσης του στο Παραπέτασμα μεταξύ 1950 και 1960, οπότε και συνελήφθη

Το όνομα του Λουκάς, Λουκάς Χρηστίδης, η καταγωγή του από τους Δρυμάδες Χειμάρρας της Β. Ηπείρου. Για τους πιο πολλούς το όνομα αυτό δεν λέει και πολλά, αλλά αυτό είναι ο ιστορικός νόμος: Αυτοί που προσφέρουν πολλά στην πατρίδα, φεύγουν αθόρυβα.

Η "αριστερόστροφη" δημοσιογραφία στην Ελλάδα, ποτέ δεν δέχθηκε να αναδείξει τον αγώνα και το βασανιστήριο που κράτησε επί 30 χρόνια, του Λ.Χρηστίδη.

Ο Λουκάς Χρηστίδης αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή του για την μητέρα πατρίδα Ελλάδα.

Υπήρξε κατάσκοπος της χώρας μας στην Αλβανία εργαζόμενος για την τότε ΚΥΠ και έχοντας οργανώσει ένα κατασκοπευτικό δίκτυο που προσέφερε πολλά στην πατρίδα του.

Είχε μεταδώσει πολύτιμες πληροφορίες για τα κομμουνιστικά δίκτυα στην Ελλάδα, ειδικά στην περιοχή της νοτίου Ηπείρου, για κρύπτες όπλων και για τις σοβιετικές δραστηριότητες στην χώρα μέχρι την έξοδο της Αλβανίας από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας το 1967.

Συνελήφθη μετά από δέκα χρόνια κατασκοπευτικής δράσης, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση και έμεινε στην φυλακή 30 ολόκληρα χρόνια από το 1960 μέχρι το 1990. Η επιβίωσή του στις απάνθρωπες φυλακές του σταλινικού καθεστώτος του Ε.Χότζα, χαρακτηρίζεται ως "θαύμα".

Όταν πέσανε τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, ήρθε στην Ελλάδα καμαρώνοντας για την προσφορά του.

Περίμενε η πατρία να αναγνωρίσει έστω και στο ελάχιστο την προσφορά του.

Αντί αυτού, κατέληξε σ” ένα δωματιάκι , 2 επί 2 ιδρύματος στην Ηγουμενίτσα , όπου και ζούσε τα τελευταία χρόνια. Εκεί άφησε πριν από λίγες ήμερες την τελευταία του πνοή ξεχασμένος από την πατρίδα στην οποία προσέφερε τα νιάτα του.

Όπως ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, που πέθανε σε ένα ανήλιαγο υπόγειο στον Πειραιά, όπως τόσοι άλλοι ήρωες της Επανάστασης του '21, αλλά και πρόσφατοι ήρωες του πολέμου στην Κύπρο το 1974.

Αιώνια τιμή και δόξα στον ΕΛΛΗΝΑ που υπέφερε για να είμαστε εμείς ελεύθεροι...