Σε προσωπικό φιάσκο του πρωθυπουργού και με σοβαρούς κινδύνους για τις μετέπειτα εξελίξεις στα εληνοτουρκικά ζητήματα, εξελίχθηκε η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη.

Τσαλακωμένος στο ισχυρό του "χαρτί" που ήταν η μέχρι χθες σκληρή του γραμμή στα εθνικά θέματα και την ΑΟΖ αφέθηκε να συρθεί από τον ΥΠΕΞ Δ.Αβραμόπουλο σε μία εντελώς απαράδεκτη διέστα από την οποία ο μόνος κερδισμένος ήταν ο Ρ.Τ.Ερντογάν.

Και αν τώρα διαρρέεται από την κυβέρνηση ότι "Τον παρέσυρε ο Αβραμόπουλος να κάνει το ταξίδι και την συνάντηση" μικρή σημασία έχει.

Ένα λάθος ταξίδι σε μια λάθος συγκυρία. Ποτέ δεν επισκέπτεσαι τον αντίπαλο και δεν συζητά μαζί του όταν αυτός είναι στο μάξιμουμ της ισχύος του κι εσύ στο ναδίρ σου.

Το αποτέλεσμα ήταν - για όποιον ακόμα δεν τ έχει καταλάβει - ότι η Άγκυρα έθεσε επίσημα θέμα συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην δυνητική ελληνική ΑΟΖ της Α.Μεσογείου και η Αθήνα ακόμα δεν το έχει αρνηθεί!

Ούτε μια άρνηση της προκοπής μπόρεσε να ψελλίσει ο - εμφανώς σοκαρισμένος από τις ριπές που δεχόταν για ΑΟΖ και "τρομοκρατία" - Α.Σαμαράς, χθες.

Μόλις σήμερα προσπάθησε να μαζέψει καταστάσεις ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Παναγιωτόπουλος με την δήλωσή του ότι "Δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο θέμα της ΑΟΖ", αλλά αυτό ήταν πολύ λίγο και ήρθε πολύ αργά.

Οι Ισραηλινοί ακόμα περιμένουν την σύγκληση του ελληνοϊσραηλινού Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, το οποίο αναβλήθηκε προκειμένου να γίνει πράξη το, εν τέλει, φιάσκο.

Έτσι έχουμε από τη μία η ελληνική κυβέρνηση να το «παίζει» σκληρή, υποβάλλοντος στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση απορρίπτοντας τις περιοχές που η Άγκυρα θέλει να κάνει σεισμικές έρευνες, καθ’ ότι είναι στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και από την άλλη δεχόταν αδιαμαρτύρητα την πρόταση Ερντογάν για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Το "win-win" ή «καζάν – καζάν» του Τούρκου πρωθυπουργού χάθηκε στη μετάφραση για την ελληνική αντιπροσωπεία, αλλά οριοθέτησε την τουρκική πολιτική.

Κανείς από ελληνικής πλευράς δεν κατάλαβε ή έκανε πώς δεν κατάλαβε τι ειπώθηκε. Ήταν η στιγμή που ξεκάθαρα ο Ερντογάν έβαζε θέμα συνεκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και του πετρελαίου της ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς να διατυπωθεί ποτέ από τον Αντώνη Σαμαρά ούτε καν μία ένσταση.

Τι δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός που έμοιαζε να συμμετέχει σε κάποιο συνέδριο ή χάπενινγκ; «Είναι συμβολική ημέρα γιατί η υπογραφή των συμφωνιών μας δίδει τη δυνατότητα να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι και να συνεννοηθούμε». Σε τι ακριβώς να συνεννοηθούμε; Στο πως θα δώσουμε στους Τούρκους το Καστελόριζο και τα κοιτάσματα της Κρήτης;

Αυτό είναι που θέλει ο Ερντογάν και βασικά η Τουρκία: Να δεχθούμε μια πολιτική αναθεώρησης των υπαρχόντων συνθηκών και αυτό εννοούσε με το «καζαν – καζαν». Να γίνει διάλογος για το μέχρι που θα φτάσει ο τουρκικός επεκτατισμός. Μέχρι τα Δωδεκάνησα ή να το αφήσουμε μέχρι τις Κυκλάδες;

Σε ένα ξύπνημα ο Σαμαράς πέταξε πώς «ο χρυσός κανόνας αυτής της προσπάθειας είναι ο αλληλοσεβασμός, το Διεθνές Δίκαιο και η προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας». Το οποίο η Άγκυρα το ερμηνεύει κατά πως την βολεύει!

Δεν είναι όμως μόνο τα πενιχρά αποτελέσματα σε πολιτικό επίπεδο. Το ίδιο πενιχρά ήταν και στο επίπεδο των επιχειρηματικών επαφών.

Όπως δήλωσε στο newmoney.gr επιχειρηματίας Νίκος Βασιλείου (διευθύνων σύμβουλος και μέτοχος στην εταιρεία Bright): «Πολλοί ήταν εκείνοι οι Τούρκοι επιχειρηματίες που μας αντιμετώπισαν σαν επαίτες». Τέτοια υπεροψία υπήρξε.

Η υπεροψία αυτή των Τούρκων επιχειρηματιών, οι οποίοι λόγω της αδυναμίας της χώρας μας κατατάσσουν στην κατηγορία «επαίτης», αλλά και μια σειρά αδυναμιών στη διοργάνωση των επαφών οδήγησαν τελικά σε χαμηλότερα του αναμενόμενου αποτελέσματα.

Το πόσο επιτυχημένη ήταν η επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και η κρισιμότητα της, φάνηκε από τη διάρκεια της. Στις 4:45 το Embraer που μετέφερε την κυβερνητική αποστολή απογειώθηκε από την Τουρκία με προορισμό την Αθήνα. Και πίσω, οι Τούρκοι έστησαν έναν πάρτι γιατί όχι μόνο πέρασαν τη θέση του στο θέμα των υδρογονανθράκων, αλλά και ανάγκασαν το Σαμαρά να αποδεχθεί επί της ουσίας ότι στην Ελλάδα εκπαιδεύονται τρομοκράτες.