Η κλοπή των κυπριακών καταθέσεων με την απόφαση του Eurogroup oλοκληρώνει την εθνική απαξίωση του Ελληνισμού που ξεκίνησε από την ένταξη στο Μνημόνιο το 2009. Η Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η Κύπρος παύει να υφίσταται ως οικονομική οντότητα (καθώς η οικονομία της ήταν δομημένη επάνω στις υπηρεσίες που προσέφερε ως χρηματοοικονομικό κέντρο) την στιγμή που ανακάλυψε τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελείων!

Ποιος θα εμπιστευθεί χρήματα ξανά σε μια τράπεζα η οποία του κλέβει το 10% ή ακριβέστερα επιτρέπει να του κλέψουν 10%;

Είναι και ένα μήνυμα προς τους διεθνείς διακινητές κεφαλαίων να αποφεύγουν τέτοιες επιλογές και να εμπιστεύονται τις αποστειρωμένες ευρωπαϊκές τράπεζες που ελέγχονται φυσικά στο σύνολό τους από μυστικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες δίωξης οικονομικών κερδών από δραστηριότητες που δεν εγκρίνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Ένας άλλος από τους βασικούς στόχους του "κουρέματος" είναι οι ρωσικές καταθέσεις που είναι στο  νησί και ανέρχονται περίπου στο 40% του συνόλου των καταθέσεων και είχαν εξασφαλίσει πλούτο και ευημερία στην Κύπρο, αλλά είχαν εξασφαλίσει και "ασπίδα" προστασίας στο νησί:

Η Μόσχα "καίγεται" για την ασφάλεια των καταθέσεων αυτών. Ίσως όχι ο υπουργός Οικονομικών της ή ο διοικητής της ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας της, αλλά οι χιλιάδες εκατομμυριούχοι ή δισεκατομμυριούχοι, κάποιοι από τους οποίους είναι μέλη της Δούμα και αυτοί που ελέγχουν την Ρωσία και στηρίζουν τον Β.Πούτιν.

Την Τρίτη όταν θα έχουν χάσει το 10% των κεφαλαίων τους μέσα σε μια νύχτα και με ανοικτό το "κούρεμα" των καταθέσεων σε ένα επιπλέον ποσοστό 10% (έμεινε ανοικτό το ενδεχόμενο χθες. αφού αρχικά είχε ξεκινήσει η συζήτηση από το ... 40% και εν συνεχεία ειπώθηκε "Ξεκινάμε από 10% και βλέπουμε") θα χαθεί και αυτή η "ασπίδα"...

Τα κεφάλαια της Κύπρου - ακόμα και των πλουσίων Κυπρίων - "σπρώχνονται" στο Λιχτενστάϊν, στο Λουξεμβούργο, στην Βουλγαρία κλπ για να ελέγχονται απόλυτα από την τρόικα. Και όλα αυτά για να βρεθούν 10 δισ. και να κλείσουν οι τρύπες που άνοιξαν στην Κύπρο τα ελληνικά "κουρέματα".

Το αποτέλεσμα είναι ότι το ΑΕΠ της Κύπρου θα συρρικωνθεί σε τέτοιο βαθμό που από το χαμηλότερο έλλειμμα της Ευρωζώνης, θα "καταφέρει" να είναι στο 100% το 2020. Και το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι ποιος θέλει να ανήκει σε μια τέτοια οικονομική κοινότητα και ποιος θέλει να έχει τέτοια νομισματικά "δεσμά" και για ποιο λόγο από την στιγμή που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η εξαθλίωση.

Φυσικά, όπως προαναφέραμε όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που στην ΑΟΖ της Κύπρου εντοπίστηκαν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ευρώπης και εξασφαλίζουν στο δεύτερο ελληνικό κράτος όχι απλά ευημερία μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, αλλά πλούτο μυθικό, ανώτερο κατα κεφαλήν εισόδημα και από την Νορβηγίας.

Αν λοιπόν η Κύπρος έφτανε στην τιτλοποίηση των κοιτασμάτων ή ακόμα καλύτερα στην έναρξη εξόρυξης με μια υγιή οικονομία και με τις τραπεζικές δομές που είχε μέχρι χθες, απλά δεν θα μπορούσαν να ελεγχθούν, όπως θα ελεγχθούν τώρα 100% αν δεν αλλάξει κάτι (υπάρχουν τεράστιες αντιδράσεις στην Κύπρο που μπορούν να συμπαρασύρουν υπό προϋποθέσεις την προδοτική κυβέρνηση Αναστασιάδη) τα κοιτάσματα.

Είναι χαρακτηριστικό της όλης διαδικασίας ότι η τρόικα αρνήθηκε κάθετα να δεχθεί να συμπεριλάβει τα βέβαια μελλοντικά έσοδα της Κύπρου από την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στον υπολογισμό του Μνημονίου για ευνόητους λόγους φυσικά.

Αλλά εδώ ανακύπτουν και ευθύνες για την κυβέρνηση Χριστόφια γιατί 18 μήνες μετά τον εντοπσμό των κοιτασμάτων δεν προχώρησε στην τρίτη επιβεβαιωτική γεώτρηση που θα επέτρεπε την τιτλοποίηση των κοιτασμάτων... Και το ερώτημα είναι γιατί;