Την "ευρωπαϊκή ασπίδα" πρόταξε για πρώτη φορά ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς σε ότι αφορά την προστασίας στις έρευνες για τα κοιτάσματα αρχικά και εν συνεχεία την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στην δυνητική ελληνική ΑΟΖ στην Α.Μεσόγειο, αλλά και στις μέχρι στιγμής έρευνες που διεξάγονται στο Ιόνιο κια δυτικά της Κρήτης.

Μάλιστα για πρώτη φορά υπογράμμισε το ρόλο της Ελλάδας ως εναλλακτικής πηγής υδρογονανθράκων σε σχέση με την Ρωσία (την οποία δεν κατονόμασε φυσικά).

"Αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές τα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ, ευρύτερα της Ευρώπης. Μπορούμε να μειώσουμε την εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο. Μαζί με την Κύπρο μπορούμε να παίξουμε έναν ευρύτερο ρόλο να αποκτήσει η Ευρώπη τους δικούς της υδρογονάνθρακες και αυτό το υπογραμμίζουμε ιδιαίτερα προς την Γαλλία" είπε ο Α.Σαμαράς σε μία δήλωση που καταδεικνύει εξαιρετική βεβαιότητα για την ύπαρξη πλούσιων ενεργειακών πεδίων ειδικά φυσικού αερίου, επιβεβαιώνοντας το δημοσίευμα του defencenet.gr γιαα τα αποτελέσματα των ερευνών του Nordic Explorer της PGS.

Αλλά και μια δήλωση που αποτελεί πρόταση συνεκμετάλλευσης προς την Γαλλία.

Μια πρόταση που, φυσικά,  άμεσα έγινε δεκτή από τον Φ.Ολάντ. "Είναι ευκαιρία για την Ελλάδα τα αποθέματα φυσικού αερίου. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι κανόνες (εννοεί το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας) θα γίνουν αποδεκτοί. Αν η Γαλλία μπορέσει να βοηθήσει να γίνει από κοινού αυτή η διερεύνηση θα το κάνουμε".

Πιο καθαρή πρόταση συνεκμετέλλευσης δεν θα μπορούσε να γίνει...

Το γιατί προχώρησε σε τέτοια πρόταση είναι ευκόλως πολιτικά αντιληπτό αν και σε εθνικό επίπεδο προβληματίζει: Πρόκειται και για μία έμμεση ρεαλιστική, πάντως, παραδοχή ότι η Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της να προστατέψει τα δικαιώματά της και να εκμεταλλευθεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Και είναι η πρώτη φορά που εμμέσως πλην σαφώς ομολογείται δημοσίως η γεωστρατηγική υποχώρηση της Ελλάδας.

Το αν είναι μια μόνιμη κατάσταση ή όχι, αυτό θα το δούμε μελλοντικά...