Πολιτικά "αγχωμένη" εμφανίζεται η κυβέρνηση από την αίτηση άρσης ασυλίας που εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, του πρώην πρωθυπουργού του Γ.Παπανδρέου.

Τα πολιτικά περιθώρια να μην γίνει δεκτή η αίτηση άρσης ασυλίας είναι αντιστρόφως ανάλογη του πολιτικού κόστους που θα είχε μια τέτοια κίνηση. Δηλαδή "με τι μούτρα" θα τολμήσουν να απορρίψουν την αίτηση άρσης της ασυλίας του για τα μέλη του κόμματος του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή προχωρούν σε άρσεις ασυλιών με συνοπτικές διαδικασίες για "ψύλλου πήδημα".

Την ίδια στιγμή όμως ο Γ.Παπανδρέου, απολαμβάνει ασυλίας γενικότερα σε μια αόρατη συμφωνία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα πεπραγμένα των ημερών (και φυσικά κάνει διακοπές σε όλο τον πλανήτη με τα λεφτά των Ελλήνων πολιτών). Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα δεν είναι απλά:

Κατ'αρχήν η αίτηση άρσης ασυλίας του αφορά όχι μόνον την εξαπάτηση εκλογέων και διασπορά ψευδών ειδήσεων προεκλογικά με αφορμή το σύνθημα λεφτά υπάρχουν, αλλά ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου πρόσθεσε στο δικό του αίτημα ότι τα αδικήματα αυτά τελέστηκαν και μετεκλογικά όταν ήταν πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα η αίτηση που ήρθε στη βουλή να αντιμετωπιστεί με το νομό περί ευθύνης υπουργών που χρειάζεται υπογραφές βουλευτών για σύσταση εξεταστικής ή προανακριτικής επιτροπής και όχι ως απλή άρση ασυλίας από την επιτροπή δεοντολογίας.

Είναι η πρώτη φορά που φθάνει στην Βουλή αίτηση άρσης ασυλίας του Γ.Παπανδρέου, εν μέσω μαζικών διώξεων ενός κόμματος, το οποίο σύμφωνα με τον αριστερό -για τα αμερικανικά δεδομένα Greg Palast είναι το μοναδικό κόμμα που έχει απομείνει να αντιπαλέυεται το πολιτικό έργο του Γ.Παπανδρέου δηλ. το Μνημόνιο.

Αυτό σε συνδυασμό με το ότι την μήνυση την κατέθεσε στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων (ε.α ή όχι παραμένει στέλεχος των ΕΔ) δίνει ιδιαίτερη διάσταση σημειολογική και συμβολική στο όλο ζήτημα.