Θερμό επεισόδιο σημειώθηκε σήμερα στον Κόλπο με πρωταγωνιστές ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος Predator και μαχητικά τύπου F-4C Phantom της ιρανικής Αεροπορίας (IRIAF) τα οποία αποπειράθηκαν να το καταρρίψουν.

Συγκεκριμένα το συμβάν σημειώθηκε ενώ το Predator πετούσε στον εναέριο χώρο πάνω από διεθνή ύδατα όταν την εμφάνιση του έκανε σχηματισμός μαχητικών Phantom τα οποία το καταδίωξαν προκειμένου να καταφέρουν να βρεθούν σε παραμέτρους βολής

Στην περιοχή έσπευσαν όπως έγινε γνωστό αμερικανικά μαχητικά που εγκλώβισαν τα ιρανικά μαχητικά.

Συγκεκριμένα όπως έγινε γνωστό από τον εκπρόσωπο του Πενταγώνου Τζορτζ Λιτλ "δύο μαχητικά F-18E Super Hornet του αμερικανικού Ναυτικού επενέβησαν και εκτόξευσαν προειδοποιητικά πυραύλους αέρος-αέρος με αποτέλεσμα το ιρανικό F-4C που παρέμεινε για να καταδιώξει το UAV, να διακόψει την εμπλοκή και να αποχωρήσει από την περιοχή!

Στο μεταξύ σε άλλο περιστατικό που έγινε σήμερα γνωστό, πτήση αναγνωριστικού αεροσκάφους U-2 της αμερικανικής Αεροπορίας, το οποίο πετούσε στον εναέριο χώρο του Ιράκ - πιθανότατα σε μικρή απόσταση από τα ιρανικά σύνορα - εντοπίστηκε από ραντάρ αεράμυνας του Ιράν.

Το περιστατικό που συνέβη στις 10 Φεβρουαρίου, ήρθε στη δημοσιότητα έπειτα από δηλώσεις του ιρανού Ταξίαρχου Φαράζ Εσμαγιελι, διοικητή βάσης Αεράμυνας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι το αμερικανικό αναγνωριστικό αεροσκάφος προσέγγιζε τον εναέριο χώρο του Ιράν, καθώς εντοπίστηκε και διατάχθηκε η αναχαίτιση του.

Έγινε γνωστό ότι η ιρανική Αεροπορία έδωσε scramble σε μαχητικά αεροσκάφη, πιθανότατα τύπου F-14A Tomcat προκειμένου να αναχαιτίσουν το U-2, το οποίο δεν έγινε γνωστό αν τελικά παραβίασε τον ιρανικό εναέριο χώρο αλλά μόνο ότι πετούσε σε πολύ μεγάλο ύψος.

Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι στο Ιράν, εθνική εορτή λόγω της επετείου νίκης της ισλαμικής επανάστασης.

Ο Ιρανός αξιωματικός ανέφερε επιπλέον ότι το προσωπικό της ιρανικής Αεράμυνας κατάφερε να εντοπίσει το U-2, το οποίο χρησιμοποιεί συστήματα υψηλής τεχνολογίας για συλλογή πληροφοριών, εκτελώντας τις διαδικασίες εντοπισμού, αναγνώρισης και εγκλωβισμού αποτρέποντας της συνέχεια της αποστολής του.

Η περιγραφή των ιρανών ταιριάζει με το προφίλ δράσης του U-2 παρά το γεγονός ότι η αμερικανική Αεροπορία δε σχολίασε τους ιρανικούς ισχυρισμούς.

Το U-2 γνωστό και ως «Dragon Lady», μπορεί να πετάει σε ύψος 70,000ft (21,336m) πάνω από την περιοχή επιχειρήσεων για αρκετές ώρες, σχεδόν ως ένα ανεμόπτερο λόγω των πτητικών χαρακτηριστικών του και της χαρακτηριστικής πτέρυγας μεγάλου εκπετάσματος.

Σχεδιάστηκε το 1955 από το φημισμένο τμήμα απόρρητων αεροσκαφών Skunk Works της Lockheed Martin και έχει εκσυγχρονιστεί παραμένοντας διαχρονικά ένα από τα ικανότερα μέσα συλλογής πληροφοριών και παρακολούθησης εκπομπών της USAF μέρα και νύχτα και με κάθε καιρό.

Αυτή τη στιγμή σε επιχειρήσεις πετάνε 32 U-2S υποστηρίζοντας επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο με τη Μ. Ανατολή να αποτελεί ένα από τα κύρια σημεία ενδιαφέροντος εξορμώντας από προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων στη περιοχή.

Μπορεί να μεταφέρει μεγάλη ποικιλία αισθητήρων ηλεκτροοπτικών, ραντάρ συνθετικής απεικόνισης SLAR τύπου ASARS 2, εξοπλισμό καταγραφής ηλεκτρονικών εκπομπών Senior Glass, καθώς και συστήματα αναμετάδοσης πληροφοριών.

Ένα τεράστιο –όπως εκτιμάται- σε διαστάσεις άγνωστο αντικείμενο κατέγραψαν οι κάμερες του διεθνούς διαστημικού σταθμού σύμφωνα με βίντεο το οποίο αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Δεν εγινε γνωστή η ημερομηνία λήψης του βίντεο ούτε άλλες λεπτομέρειες αναφορικά με τις συνθήκες της συγκεκριμένης θέασης.

H νέα εποχή του ιστορικού ξενοδοχείου "Μακεδονία Παλλάς" ξεκίνησε στην Θεσσαλονίκη πριν λίγο με τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης που επαναλειτουργεί το ξενοδοχείο και πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη να πραγματοποιεί θριαμβευτική είσοδο στο νέο του απόκτημα.

Οι πρώτοι πελάτες που πέρασαν από τη ρεσεψιόν του είναι 300 Ρώσοι μεγαλοεπιχειρηματίες που κατέφθασαν στη Θεσσαλονίκη με πτήση τσάρτερ μαζί με τον νέο ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου συμβόλου της πόλης, Ιβάν Σαββίδη.

Τις επόμενες ημέρες πρόκειται να πραγματοποιήσουν στο ξενοδοχείο κλειστές επαγγελματικές συναντήσεις δίνοντας έτσι την ελπίδα πως ίσως και να δημιουργηθούν συνθήκες συνεργασίας και ρώσικων επενδύσεων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Η πληρότητα στο Μακεδονία Παλλάς το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας θα ανέλθει στο εντυπωσιακό ποσοστό του 90%, αφού εκτός από τους Ρώσους έχουν κάνει κράτηση και πελάτες από το Ισραήλ.

Το ξενοδοχείο παρέμενε κλειστό από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μετά την αποχώρηση της εταιρείας ΑΞΤΕ του ομίλου Δασκαλαντωνάκη, που το λειτουργούσε τα τελευταία 16 χρόνια.

Μετά την εκμίσθωσή του από την εταιρεία του κ. Σαββίδη έχει γίνει μια μικρή ανακαίνιση και είναι έτοιμο να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει τους επισκέπτες από Ρωσία και Ισραήλ στα 260 δωμάτια και τις 24 σουίτες του.

Σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι έχουν επανέλθει στις θέσεις τους.

"Αγνωστοι" βεβήλωσαν χθες τη νύχτα τους τάφους των Ελλήνων στρατιωτών που έχασαν την ζωή τους στον Α'ΠΠ, στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στην πόλη Βαλάντοβο της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Οι πρώτς πληροφορίες κάνουν λόγο για Σκοπιανούς παρακρατικούς.

Το Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας στα Σκόπια ενημερώθηκε για την καταστροφή και επικοινώνησε άμεσα με το Υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό του, και ζήτησε την άμεση διερεύνηση της υπόθεση.

Τόνισε ότι "γεγονότα όπως αυτό επιβαρύνουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και δεν υπηρετούν τις σχέσεις καλής γειτονίας".

Εκπρόσωπος του Γραφείου Συνδέσμου και ο Ακόλουθος Άμυνας μεταβαίνουν επί τόπου. Το νεκροταφείο έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς.

Με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο Επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου στα Σκόπια θα πραγματοποιήσει επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, δια του οποίου θα ζητήσει από τις αρχές να καταδικάσουν το γεγονός και να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον εντοπισμό και την τιμωρία των ενόχων, καθώς και για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών.

Δυστυχώς, τα γεγονότα αυτά, απλά επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική της ανοχής επιτρέπει να ενισχύονται οι Σκοπιανοι αλυτρωτικοί κύκλοι οι οποίοι χρηματοδοτούνται από τον επιχειρηματία Τ.Σόρος.

Το υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του "κατόπιν εορτής" αναφέρει ότι "για άλλη μια φορά τους κινδύνους και τις συνέπειες του εθνικισμού και του λαϊκισμού, που καλλιεργείται στην ΠΓΔΜ και που φτάνει στο σημείο να προσβάλει βάναυσα τους νεκρούς και να ασεβεί απέναντι στην ιστορία".

Μέσα σε κλίμα οδύνης λεγινε η κηδεια του αδικοχαμένου Ανθυπολοχαγού, Δημήτρη Κώτσια, που έδωσε την ζωή του εν ώρα καθήκοντοες χθες στο Πεδίο Βολής Ψηλός Στάλος στον Έβρο.

Μόλις 42 χρονών ο Ανθυπολοχαγός σκοτώθηκε όταν εξερράγησαν παλαιά πυρομαχικά που του έδωσαν από τις αποθήκες για να τα καταστρέψει.

Συνεχίζει η Βόρεια Κορέα τις πολεμικές της προετοιμασίες ενόψει μιας πιθανής σύγκρουσής της με τη Νότια Κορέα αλλά και τις ΗΠΑ. Το κλίμα μεταξύ των κρατών της κορεατικής Χερσονήσου είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένο ύστερα και από την πρόσφατη ακύρωση της εκεχειρίας από το καθεστώς της  Pyongyang η οποία ίσχυε από το 1953.

Όπως ανακοίνωσε σήμερα το κρατικό βορειοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un παρακολούθησε νέες ασκήσεις πυροβολικού οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών.

Ο Kim εξήρε τις επιδόσεις του προσωπικού που μετείχε στις ασκήσεις αφού παρακολούθησε τις βολές τους εναντίον νησίδας η οποία βρίσκεται κοντά στα θαλάσσια σύνορα με τη Νότια Κορέα περιγράφοντας την περιοχή ως «το πιο θερμό σημείο του νοτιοδυτικού μετώπου».  

Παράλληλα η  Βόρεια Κορέα είναι ένα από τα κράτη που διαθέτει πυρηνικά όπλα αλλά κι τεχνολογία βαλλιστικών πυραύλων, έχοντας θέσει τουλάχιστον ένα δορυφόρο σε τροχιά.

Από την άλλη οι εκτιμήσεις είναι διφορούμενες εάν η χώρα αυτή έχει τη δυνατότητα να φέρει πυρηνικές κεφαλές στους βαλλιστικούς της πυραύλους αν και πρόσφατα οι Βορειοκορεάτες ισχυρίστηκαν ότι διαθέτουν επιχειρησιακούς πυραύλους έτοιμους να πλήξουν τις ΗΠΑ. Χωρίς να είναι σε θέση κανείς να γνωρίζει εάν οι ισχυρισμοί αυτοί ευσταθούν το βορειοκορεατικό καθεστώς σχεδόν καθημερινά διαφημίζει και τοις συμβατικές του ικανότητες.

Μια από αυτές είναι και η Αεροπορία η οποία για πολλούς είναι ο μεγάλος άγνωστος. Η Αεροπορία της Βόρειας Κορέας KPAF (Korean People's Army Air Force) με 13.000 άτομα προσωπικό, 24 αεροπορικές βάσεις και περίπου 650 μαχητικά αεροσκάφη θα μπορούσε να αποτελεί μια υπολογίσιμη δύναμη στην περιοχή εάν τα στοιχεία ιδιαίτερα για τα μαχητικά της αεροσκάφη μπορούσαν να διασταυρωθούν.

Στην πραγματικότητα όμως το κύριο υλικό της βορειοκορεατικής Αεροπορίας εκτός από παρωχημένο αντιμετωπίζει και σοβαρότατα προβλήματα διαθεσιμότητας. Η μοναδική σύμμαχος της χώρας στην περιοχή η Κίνα καθώς πολλά αεροσκάφη της υπηρετούν στην KPAF είναι αμφίβολο κατά πόσο εξακολουθεί να προμηθεύει με επαρκείς ποσότητες ανταλλακτικών.

Το πιο σύγχρονο αεροσκάφος της βόρειοκορεατικής Αεροπορίας είναι το MiG-29 με 35 μονοθέσια B και 5 διθέσια (UB). Ο άλλος κύριος τύπος είναι το MiG-23ML με τα στοιχεία να αναφέρουν 56 αεροσκάφη, αλλά όπως θα αναφέρουμε πολλές φορές όλοι αυτοί είναι υπο σοβαρή αίρεση αναφορικά με το πόσα από αυτά τα αεροσκάφη είναι πραγματικά επιχειρησιακά.

Ένας από τους πλέον πολυάριθμούς τύπους στο αεροπορικό οπλοστάσιο είναι το MiG-21PFM τα συνολικά εκ των οποίων αεροσκάφη που έχουν έρθει στην κατοχή της KPAF ανέρχονται σε 150.  Επόμενος τύπος είναι τα κινεζικής κατασκευής Chengdu Jian-7 (F-7 η εξαγωγική τους ονομασία) όπου είναι το κινεζικό αντίγραφο των MiG-21bis. Η Αεροπορία της Βόρειας Κορέας έχει αποκτήσει συνολικά περί τα 40 αεροσκάφη του τύπου. Από εκεί και πέρα περί τα 180 ShenyangF-6 και F-5 (κινεζικά αντίγραφα των MiG-19 και MiG-17 αντίστοιχα) ουσιαστικά δεν έχουν επιχειρησιακή αξία.

Σε ότι αφορά τα επιθετικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη η KPAF τα μόνα αεροσκάφη που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως αξιόμαχα είναι 36 Su-25K και UBK και 40 κινεζικής κατασκευής Nanchang A-5. Εκτός αυτών περίπου 16 με 18 Su-7 και 80 Harbin H-5 (κινεζικό αντίγραφο του παλαιού σοβιετικού βομβαρδιστικού IL-28 Beagle) συμπληρώνουν την αμφίβολης δύναμης Βορειοκορεατική Αεροπορία.

Σε νέες παραβάσεις και παραβιάσεις προχώρησε η τουρκική Αεροπορία και το Ναυτικό σήμερα, κινούμενη πρακτικά σε όλο το Αιγαίο.

Πιο συγκεκριμένα 6 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και 1 CN-235 πραγματοποίησαν σήμερα 3 παραβάσεις του FIR Αθηνών και 2 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (EEX). Από τα τουρκικά μαχητικά τα 2 έφεραν οπλισμό. Η τουρκική δραστηριότητα εξελίχθηκε στο βόρειο, κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο.

Κουβεϊτιανός αξιωματούχος φέρεται να έχει αποκαλύψει ότι στο περιθώριο της πρόσφατης συνόδου των «φίλων της Συρίας» που πραγματοποιήθηκε στη Ντόχα του Κατάρ, υπογράφτηκε μια συμφωνία που αλλάζει τα δεδομένα…

Η συμφωνία φαίνεται πως υπογράφτηκε ανάμεσα στους υπουργούς Εξωτερικών του Κατάρ, της Τουρκίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Αμερικανού πρεσβευτή στη Συρία (Χένρι Φορντ), του μέλους της συριακής αντιπολίτευσης, Ριάντ Σαΐφ, αλλά και αντιπροσώπου του συμβουλίου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Αφορά στην κατάτμηση της Συρίας σε μικρότερα κρατίδια τα οποία θα έχουν μετριοπαθείς ισλαμικές κυβερνήσεις… Το στράτευμα της Συρίας θα μειωθεί στα 50.000 άτομα, ενώ η Τουρκία με τον τρόπο αυτό θα ξεκαθαρίσει μια για πάντα το ζήτημα της επαρχίας Χατάι (Αλεξανδρέττα) που έχουν προσαρτήσει και η Συρία το αμφισβητεί…

Κάπου εδώ έρχονται απόψεις που έχουν εκφραστεί και υποστηρίζουν ότι η όλη κατάσταση στη Συρία ερμηνεύεται ως ένα μεγάλο παίγνιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το οποίο προβλέπει αρχικά τη χρήση της Τουρκίας ως «οχήματος» για τη διάλυση της Συρίας, η οποία Τουρκία όμως θα… πάρει σειρά στη συνέχεια για διάλυση, για να δημιουργηθεί ένας «κουρδικός διάδρομος» υπό τον έλεγχο των προαναφερθέντων δυνάμεων που θα οδηγεί στην Κεντρική Ασία και το Πακιστάν, που θα περνάει από το «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και θα φθάνει στην επαρχία Μπαλουχιστάν του Πακιστάν…

Εάν επιχειρήσει κανείς να αξιολογήσει τα ανωτέρω, δεν μπορεί παρά να πει ότι έχουν ειπωθεί ξανά στο παρελθόν και η όλη λογική παραπέμπει – ανάγεται στο μεγάλο γεωστρατηγικό παίγνιο των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία και την Κίνα. Επειδή όμως όπως είναι γνωστό στην εκπόνηση στρατιωτικών επιχειρησιακών σχεδίων ποτέ όσα σχεδιάζονται δεν βγαίνουν στο πεδίο της μάχης, χωρίς όμως αυτό το δεδομένο να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός είναι άχρηστος, καλό θα είναι να κρατάμε «μικρό καλάθι».

Τουλάχιστον να μην πείσουμε τους εαυτούς μας ότι αυτό θα γίνει και ότι μάθαμε την απόλυτη αλήθεια… Ακόμη και αν δεχθούμε ότι αυτός είναι ο σχεδιασμός (πιθανότατα είναι ένα από τα «σχέδια επί χάρτου» που εκπονούν κατά δεκάδες διάφορα think tank στις ΗΠΑ και αλλού), δεν έχουν αξιολογηθεί οι δυνατότητες αντίδρασης της Μόσχας και του Πεκίνου, είτε ξεχωριστά είτε σε συνεννόηση, αφού η απειλή θα είναι κοινή… Ούτε οι Τούρκοι είναι κορόιδα… Κάθε πλευρά αγωνίζεται να διαμορφώσει τις εξελίξεις ανάλογα με όσα θεωρεί εθνικά της συμφέροντα.

Όσον αφορά τα σχέδια δημιουργίας – ίδρυσης κουρδικού κράτους, φαίνεται ότι προς το παρόν έχουν μπει στο ράφι, οι Κούρδοι έχουν ήδη εκφράσει τις πρώτες αντιρρήσεις τους, ακόμα και έμπρακτα (ανοίγοντας στρατηγικό διάλογο με τους Ρώσους και παραχωρώντας αξιόλογα ενεργειακά συμβόλαια). Αυτό δεν σημαίνει ότι κουρδικό κράτος δεν θα ιδρυθεί. Σημαίνει όμως ότι η διαδικασία είναι δυναμική και κάθε εμπλεκόμενη έμμεσα ή άμεσα πλευρά, μπορεί να αλλάξει και να τροποποιήσει τις θέσεις της αναλόγως των εξελίξεων, κάτι που πιθανώς θα οδηγήσει στην ανάγκη αναθεώρησης του σχεδιασμού, είτε μόνο στο τακτικό είτε και στο στρατηγικό επίπεδο.

Όσο εξελίσσεται αυτό το παιχνίδι, Ρωσία και Κίνα εξακολουθούν να ενισχύονται στρατιωτικά κ.λπ. Η συνέχεια θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον και θα εμπλέξει και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Διά τούτο… γρηγορείτε…

Σε μείζονα ανάφλεξη οδεύει Ανατολική Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή μετά την απόφαση Γαλλίας και Βρετανίας να προμηθεύσουν με βαρύ οπλισμό τους ισλαμιστές αντάρτες στην Συρία οι οποίοι έχουν υποχωρήσει σε όλα τα σημεία της αναμέτρησης τους με τις κυβερνητικές δυνάμεις και την Χεζμπολάχ (στα νότια της χώρας και στην Δαμασκό) τους τελευταίους μήνες και κινδυνεύουν με ολοκληρωτική καταστροφή.

Παρομοίως έδρασαν και στην σύγκρουση της Λιβύης, όταν ο συνταγματάρχης Καντάφι, είχε πάρει το πάνω χέρι, και οι δυτικοί ξεκίνησαν να τον βομβαρδίζουν ανηλεώς.

Οι αντάρτες έχουν μεγάλες ανάγκες από αντιαρματικά όπλα μακρού βεληνεκούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους

Και μάλιστα προετοιμάζεται το κατάλληλο "κλίμα" για να δικαιολογηθεί η παροχή όπλων με ισραηλινή βοήθεια: "Ο Άσαντ ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, λέει ο επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών του Στρατού  ( Sin Bet) Υποστράτηγος Αβίβ Kochavi"σύμφωνα με την έγκυρη ισραηλινή εφημερίδα Ηaaretz.

Ο ίδιος , δήλωσε ότι "Ο πρόεδρος της Συρίας δεν έχει ακόμη δώσει την εντολή να χρησιμοποιηθούν χημικά όπλα αλλά αυτό θα γίνει πολύ σύντομα με σκοπό την εξολόθρευση των Σύρων ανταρτών" .

Πάντως οι πληροφορίες του υποστράτηγου Αβίβ Kochavi σε πρώτη φάση αφορά την κλιμάκωση από πλευράς Άσαντ είναι ακριβείς: Σε συνέδριο για την ασφάλεια στην παράκτια πόλη  Herzliya δήλωσε ότι "Ο Άσαντ  επιταχύνει  την επίθεση του εναντίον των ανταρτών που προσπαθούν να τον εκδιώξουν και θα κάνει τα πάντα γι αυτό".

Πριν από λίγο ανακοινώθηκε γενική επιστράτευση όλων των κλάσεων από την συριακή κυβέρνηση.

Το Ισραήλ ανησυχεί βασικά για την διαρροή χημικών όπλων προς την Χεζμπολάχ κάτι που όμως μπορεί να έχει ήδη συντελεστεί, όπως επίσης και η μεταφορά σε τμήματα βλημάτων επιφανείας-επιφανείας SCUD-D.

Πάντως οι Γαλλοβρετανοί  δηλώνουν έτοιμοι να ξεκινήσουν τις αποστολές όπλων στους αντάρτες της Συρίας ακόμη και χωρίς την υποστήριξη της ΕΕ.

Το βρετανικό αίτημα για συνάντηση των ευρωπαίων διπλωματών με στόχο τη χαλάρωση του εμπάργκο στους εξοπλισμούς προς τη Συρία -αποβλέποντας τον εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών- στηρίζει το Παρίσι, ανέφερε σχετικά ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών.

«Η Γαλλία», όπως ανέφερε ο Fabius, έχει «ταυτόσημη στάση» με τη Βρετανία.

Ακαριαία ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov δήλωσε σχετικά ότι "Εάν Βρετανία και Γαλλία προχωρήσουν στον εξοπλισμό των ανταρτών αυτό θα σημαίνει την παραβίαση του διεθνούς νόμου".

Το Παρίσι και το Λονδίνο θα ζητήσουν να πραγματοποιηθεί νωρίτερα η προσεχής σύνοδος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την άρση του εμπάργκο όπλων στη Συρία και, αν δεν υπάρξει ομοφωνία, θα αποφασίσουν να προμηθεύσουν ως μεμονωμένες χώρες πλέον όπλα στους Σύρους αντάρτες, ανακοίνωσε σήμερα ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς.

Αν δεν υπάρξει ομοφωνία στην ΕΕ για την άρση του μέτρου αυτού, Παρίσι και Λονδίνο θα λάβουν την απόφαση να προμηθεύσουν όπλα, καθώς η Γαλλία «είναι ένα κυρίαρχο έθνος», διευκρίνισε ο υπουργός.

Την Τετάρτη, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε ότι η χώρα του μπορεί να σπάσει το εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων που εφαρμόζεται, προμηθεύοντας όπλα στη συριακή αντιπολίτευση για να πολεμήσει τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ.

Η προσεχής σύνοδος της ΕΕ που θα εξετάσει το εμπάργκο όπλων προς τη Συρία έχει προγραμματιστεί στα τέλη Μαΐου.

«Πρέπει να προχωρήσουμε με πολύ ταχύ ρυθμό και να ζητήσουμε μαζί με τους Βρετανούς η σύνοδος να διεξαχθεί νωρίτερα», είπε αποκλείοντας ωστόσο αυτή να πραγματοποιηθεί πριν από τα τέλη Μαρτίου καθώς οι αντάρτες συντρίβονται σε όλα τα μέτωπα..

«Δεν μπορούμε να αποδεχόμαστε αυτή τη σημερινή ανισορροπία, από τη μια πλευρά το Ιράν και η Ρωσία να προμηθεύουν όπλα στον Μπασάρ και από την άλλη πλευρά, οι αντάρτες να μην μπορούν να αμύνονται», τόνισε ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας.

«Η άρση του εμπάργκο είναι ένα από τα λίγα μέσα που έχουν μείνει για να κινηθεί πολιτικά η κατάσταση». Παράλληλα σε άρθρο του στην εφημερίδα Liberation με αφορμή της συμπλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη των συγκρούσεων, στις 15 Μαρτίου του 2011, κατά του καθεστώτος Ασαντ, ο Φαμπιούς τονίζει «πρέπει να πείσουμε τους εταίρους μας, κυρίως στην Ευρώπη, ότι πλέον δεν έχουμε άλλη επιλογή από την άρση του εμπάργκο για να βοηθηθεί ο Συνασπισμός» της συριακής αντιπολίτευσης

«Τουλάχιστον 70.000 νεκροί, ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, η συστηματική καταστροφή μιας χώρας: η δεύτερη επέτειος της έναρξης της συριακής επανάστασης είναι μια επέτειος αίματος και δακρύων», επισημαίνει.

Ωστόσο η Γερμανία δείχνει να βρίσκεται πιο κοντά στην θέση της Ρωσίας και προειδοποίησε ότι η προμήθεια όπλων στους αντάρτες μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση όπλων στην ταραγμένη περιοχή και να πυροδοτήσει πολιτική κρίση στην περιοχή.

Οπως αναφέρει η εφημερίδα Pakistan Observer οι ΗΠΑ στέλνουν όπλα στους αντάρτες της Συρίας, τα οποία συνίστανται σε στοιχεία πυροβολικού, τεθωρακισμένα οχήματα και άλλα οπλικά συστήματα, όπλα τα οποία προέρχονται από το Αφγανιστάν που χρησιμοποιούσαν οι αμερικανικές δυνάμεις εκεί. Με τη σταδιακή αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν τα όπλα αυτά δεν επιστρέφουν πίσω στις ΗΠΑ αλλά προωθούνται στους αντάρτες της Συρίας!

Αυτό αποκάλυψε ένα ανώτατος αξιωματικός των Αμερικανών Πεζοναυτών λέγοντας πως το Πεντάγωνο πήρε την απόφαση να στέλνει βαρύ οπλισμό στους αντάρτες της Συρίας.

«Η απόφαση να σταλούν τα όπλα που χρησιμοποιούμε στο Αφγανιστάν σε ομάδες ανταρτών στη Συρία ελήφθη για πρώτη φορά επί θητεία στο υπουργείο Άμυνας του πρώην υπουργού Leon Panetta αλλά το Πεντάγωνο έλαβε την ίδια εντολή και από τον νέο υπουργό Άμυνας Chuk Hagel»δήλωσε ο ίδιος ανώτατος αξιωματικός.

Ό ίδιος εξήγησε πως τα φορτία όπλων είναι αποθηκευμένα στην αεροπορική βάση της Κανταχάρ στο Αφγανιστάν και αυτά στέλνονται στη Συρία μέσα Τουρκίας και Ιορδανίας είτε αεροπορικώς είτε οδικώς.

Μάλιστα διευκρίνισε πως τέτοια φορτία απαρτίζονται από αντιαρματικούς πυραύλους, συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών και δεκάδες οχήματα HUMVEEs!

Το τουρκικό ερευνητικό «Πίρι Ρέις» βρίσκεται στη Χίο και έχει ξεκινήσει σεισμολογικές έρευνες. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες δεν έχει παραβιάσει ελληνικά χωρικά ύδατα. Κινείται εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων και της περιοχής που έχει δεσμεύσει με NAVTEX. Η αναγγελία προβλέπει πως οι έρευνες θα συνεχιστούν μέχρι τις 5 Απριλίου.

Η κίνηση της Άγκυρας είναι ενδεικτική των προθέσεων της που έχουν εκφραστεί τόσο με τη ρηματική διακοίνωση που κατέθεσε στον ΟΗΕ όσο και με δηλώσεις της σε πολιτικό επίπεδο για την αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Η Άγκυρα θέλει τη συναδιαχείριση του Αιγαίου και την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων εντός της ελληνικής ΑΟΖ και για να προωθήσει τις αξιώσεις είναι αποφασισμένη να προκαλέσει ακόμη και «θερμό επεισόδιο».

Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος βρίσκεται υπό παρακολούθηση από ναυτικές δυνάμεις των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.

Φαίνεται πώς τα όργανα έχουν αρχίσει…

Ελληνοτουρκική κρίση στο Αιγαίο για τους υδρογονάνθρακες της ελληνικής ΑΟΖ βλέπει το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και καλεί την ΕΕ να μεριμνήσει για την προστασία του Διεθνούς Δικαίου, σε μία εξέλιξη θετική για τα ελληνικά συμφέροντα που προκλήθηκε από κείμενο της ευρωβουλευτού Ν.Τζαβέλα που κατατέθηκε προς ψήφιση.

Κάτι που που καταδεικνύει ότι η δειλή πολιτική της κυβέρνησης όπως επιδείχθηκε στο πρόσφατο ταξίδι στην Τουρκία μόνο ενδεδειγμένη δεν ήταν.

 Συγκεκριμένα, η Επιτροπή για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως το 2050 στο τελικό κείμενο της φέρεται να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ, αναφορικά με τις αξιώσεις που έχουν εγείρει οι Τούρκοι σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

 Στην παράγραφο 77 του τελικού κειμένου της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επισημαίνεται πώς, «η παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις και η οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) θα μετατραπεί σε πηγή προστριβών με τρίτες χώρες».

Εννοείται σαφώς πώς οι «τρίτες χώρες» είναι η Τουρκία που απέστειλε και ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ απειλώντας με casus belli την Ελλάδα σε περίπτωση που δεν της δοθεί το δικαίωμα να κάνει έρευνες και να εξορύξει το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που βρίσκεται πέραν των 6 ναυτικών μιλιών  της θαλάσσιας περιοχής των νησιών Ρόδος και Καστελόριζο και όχι μόνο.

Προστίθεται μάλιστα στη συγκεκριμένη παράγραφο πώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διατηρήσει βασικό πολιτικό ρόλο στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και να επιδιώξει να αποτραπούν διεθνείς τριβές, υπογραμμίζοντας ότι η ενέργεια πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα. Τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Ότι η Ε.Ε. στο όνομα της ειρήνης στην ανατολική Μεσόγειο «ευλογεί» τις τουρκικές αξιώσεις σε βάρος της Ελλάδας, μίας χώρας κράτος μέλος της και τη σπρώχνει στη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της.

 Αν ψηφιστεί το συγκεκριμένο κείμενο, τότε θα αποτελεί σημαντική επιτυχία για την Ελλάδα αφού σαφώς αναφέρεται στο Δίκαιο της Θάλασσας και ότι έχει να κάνει με την αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων εντός της υφαλοκρηπίδας και της δυνητικής ΑΟΖ.

 Η Ε.Ε. κατά τα άλλα και στη βάση της σύμβασης UNCLOS επιθυμεί να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ενεργειακής ασφάλειας και ενεργειακής αυτάρκειας της από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσας. Η Αρκτική δεν υπάρχει στο τελικό κείμενο λόγω, όπως φαίνεται, της κόντρας μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Ε.Ε.

Την απειλή πολέμου με «τρίτες χώρες» στη Μεσόγειο βλέπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πιο συγκεκριμένα η επιτροπή για την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ.Το τελικό κείμενο της επιτροπής η οποία σήμερα, 13 Μαρτίου, θα έθετε προς ψήφιση στις Βρυξέλλες, στην ουσία «φωτογραφίζει» τη κατάσταση έτσι όπως έχει αυτή διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο το τελευταίο χρονικό διάστημα, ενώ θέτει επιτακτικά ερωτήματα στην Ελλάδα, η απάντηση των οποίων θα καθορίσει τη μοίρα του τόπου για τον επόμενο αιώνα.

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Έτσι, τα μέλη της επιτροπής, της οποίας θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως ηγείται η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Νίκη Τζαβέλα, βλέπουν «πηγή προστριβών με τρίτες χώρες» η οποία έχει να κάνει με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των χωρών μελών της ΕΕ σε συνδυασμό με τη «παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις».

Πιο συγκεκριμένα, η παράγραφος 76 του κειμένου αναφέρει πως η επιτροπή και κατ’ επέκταση το ίδιο το Κοινοβούλιο: «τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια και ενεργειακή αυτάρκεια της ΕΕ, που επιτυγχάνεται πρωτίστως με την προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι οποίες, σε συνδυασμό με άλλες εναλλακτικές πηγές ενέργειας, μειώνουν την εξάρτηση από τις εισαγωγές, σημειώνει το αναδυόμενο ενδιαφέρον σχετικά με την έρευνα για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο, πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για χάραξη ολοκληρωμένης πολιτικής της ΕΕ στον τομέα της θαλάσσιας γεώτρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στους περιβαλλοντικούς κινδύνους και στην οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (EEZ) των κρατών μελών της ΕΕ και των σχετικών τρίτων χωρών, σύμφωνα με τη Σύμβαση UNCLOS, την οποία έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη και η ΕΕ καθαυτή».

Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο η παράγραφος 77 τονίζει «ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης για γεωτρήσεις και η οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών θα μετατραπεί σε πηγή προστριβών με τρίτες χώρες, και ότι η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ στο θέμα αυτό και να επιδιώκει να αποτρέπει διεθνείς τριβές, υπογραμμίζει ότι η ενέργεια πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για ειρήνη, περιβαλλοντική ακεραιότητα, συνεργασία και σταθερότητα».

Είναι προφανές πως η ψήφιση του συγκεκριμένου κειμένου στην ουσία προσπαθεί να θέσει τα πράγματα στη σωστή τους βάση δηλαδή, θέτει το θέμα της ΑΟΖ από ένα τοπικό θέμα των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, στο επίπεδο ενός πραγματικού ευρωπαϊκού ζητήματος, του οποίου η δίκαιη και βιώσιμη επίλυση θα έχει τεράστια πλεονεκτήματα για την ίδια την ΕΕ.

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση, εάν φυσικά εγκριθεί, δίνει νόημα στην όλη ελληνική στρατηγική «εξευρωπαϊσμού» του ζητήματος της ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων, ενώ θέτει το επιτακτικό ζήτημα της άμεσης εμπλοκής της Γαλλίας και των υπολοίπων δυνάμεων στη περιοχή. Στη Γαλλία αναφερόμαστε, διότι εκ των πραγμάτων φαίνεται να έχει αποκομίσει τη «μερίδα του Λέοντος» από την Κύπρο όπου σκέφτεται να αποστείλει ακόμα και αεροπλανοφόρο εάν απαιτηθεί, ενώ ο Γάλλος πρόεδρος έχει ξεκαθαρίσει τη θέση και για την περίπτωση της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής τους στην Αθήνα.

Ένα ακόμα ζήτημα στο οποίο ο παρατηρητικός αναλυτής των τεκταινομένων θα πρέπει να σταθεί είναι πως στο τελικό κείμενο σε σχέση με τα αρχικά σχέδια δεν υπάρχει καμία αναφορά για την Αρκτική ενώ αναφέρεται η Μαύρη Θάλασσα. Με άλλα λόγια η αρχική έκδοση του σχεδίου ψηφίσματος περιείχε ονομαστικά τη «Μεσόγειο» και την «Αρκτική», στη τελική όμως μορφή του κειμένου έχει διαγραφεί η «Αρκτική» και έχει προστεθεί η «Μαύρη Θάλασσα».

Με βάση τη συγκεκριμένη παρατήρηση, είναι προφανές πως τα ζητήματα ΑΟΖ στην Αρκτική τα οποία εμπλέκουν άμεσα τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τις σχέσεις των δύο αυτών χωρών με την ΕΕ και ειδικά με τη Γερμανία (ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, στρατιωτική εξάρτηση από το ΝΑΤΟ [ΗΠΑ], οικονομική εξάρτηση της ΕΕ από την ίδια), μάλλον επηρέασαν ανασταλτικά στο να καταδειχθεί ένα νέο πεδίο σύγκρουσης για το παραπάνω γεωπολιτικό τρίγωνο, τουλάχιστον όχι με έναν τόσο επίσημο τρόπο όπως ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικά εν αναμονή της απόφασης της Ουάσιγκτον να προσχωρήσει στο Δίκαιο της Θαλάσσης και την ΑΟΖ, διαδικασία που θα περάσει από τη Γερουσία.

Η συγκεκριμένη αναφορά, δηλαδή η επικέντρωση στη «Μεσόγειο», δηλαδή στην Ανατολική Μεσόγειο, που απλά δεν ήταν πολιτικά ορθό να είμαστε τόσο… ακριβείς όσο και στη «Μαύρη Θάλασσα», σημαίνει για τη χώρα μας ένα πράγμα: H Τουρκία πρόκειται να αποθρασυνθεί όταν ο νεοθωμανός ηγέτης της αντιληφθεί πως η ΕΕ μιλάει για την σπουδαιότητα του ίδιου του «Στρατηγικού Βάθους» της χώρας του (κατά τον Αχμέτ Νταβούτογλου βέβαια, αφού έχουν κι άλλοι… στρατηγικό βάθος), κατά συνέπεια η Ελλάδα θα πρέπει να ετοιμαστεί για να υπερασπιστεί τα απαράγραπτα δικαιώματά της στον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος, στην περιοχή δηλαδή όπως έχει οριστεί σε παλαιότερες αναλύσεις μας, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένας ενιαίος στρατηγικός χώρος.

Η ουσία πλέον είναι μία: H περιοχή Μαύρη Θάλασσα – (Αν.) Μεσόγειος, έχει δύο κύριους τοπικούς γεωπολιτικούς δρώντες, την Ελλάδα και την Τουρκία. Κατά συνέπεια, το αποτέλεσμα της επίλυσης της δύσκολης εξίσωσης που αυτοί οι δρώντες δημιουργούνε θα κρίνει και την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ έως το 2050. Η αρμόδια επιτροπή, αναφέρεται στην πιθανότητα δημιουργίας «προστριβών με τρίτες χώρες» και καλεί τις Βρυξέλλες να πράξουν το καθήκον τους απέναντι στα κράτη-μέλη τους, αλλά και απέναντι στους κατοίκους της Ένωσης, οι οποίοι σε λίγα χρόνια από σήμερα, περί το 2020, θα αντιμετωπίσουν μία μεγάλη ενεργειακή κρίση ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης της Ένωσης εκείνη τη περίοδο.

Που και πως ακριβώς βαδίζει η Ελλάδα μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο-ναρκοπέδιο;

Αυτή τη στιγμή και με βάση τις τελευταίες εξελίξεις, η Αθήνα μαζί με τη νέα κυβέρνηση της Λευκωσίας παίζουν ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Από τη μία μας μιλάνε για «ΑΟΖ» κ.λπ. και από την άλλη έχουμε πλέον τη πολιτική του «καζάν-καζάν» [σε συνέχεια φυσικά της πολιτικής των «σεισμών» (Σημίτης), του «ζεϊμπέκικου» (Παπανδρέου) και του «κουμπάρου» (Καραμανλής)]. Το πώς θα συνυπάρξουν τα δύο αυτά παραμένει γνωστό (;) μόνο στους στρατηγικούς εγκεφάλους της κυβέρνησης.

Ταυτοχρόνως, η Αθήνα παίζει ένα ακόμα πιο επικίνδυνο παιχνίδι με τις «Μεγάλες Δυνάμεις».Για παράδειγμα, η επίσημη πολιτική της χώρας περιγράφεται από διαφόρους αναλυτές και διπλωματικές πηγές ούτε λίγο ούτε πολύ ως… «γερμανοτσολιάδικη» (και είμαστε ακριβείς αφού μεταφέρουμε τη συγκεκριμένη εικόνα όπως μας έχει αποδοθεί, ανεξαρτήτως του εάν συμβαίνει ή όχι κάτι τέτοιο), ενώ ταυτοχρόνως «κλείνουμε το μάτι» και προς πιο «ατλαντικές» καταστάσεις ως αντίβαρο.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι σαφές πως από ένα σημείο και ύστερα η Αθήνα, για την ακρίβεια η κυβέρνηση, θα πρέπει να διαλέξει τη «βάρκα» στην οποία θα κάτσει διότι σε τέτοιες περιπτώσεις οι δύο βάρκες δεν είναι ένα εφικτό σενάριο, με τα τωρινά τουλάχιστον δεδομένα.

Κάποιος όμως θα ρωτήσει, «μα καλά δεν είναι σωστό να ελισσόμαστε διπλωματικά, ειδικά όταν έχουμε ένα τέτοιο πλεονέκτημα (του υδρογονάνθρακες) να διαχειριστούμε; Δεν γκρινιάζουμε διαρκώς για έλλειψη διπλωματικών ικανοτήτων και πρωτοβουλιών;». Η απάντηση είναι πως το συγκεκριμένο ερώτημα είναι εύλογο, με μία όμως διαφορά: Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για ένα «παίγνιο μηδενικού αθροίσματος», με αποτέλεσμα, από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να λάβουμε θέση, άρα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι πρώτον να υπολογίσουμε τις συνέπειες της επιλογής μας, δεύτερον, να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής, δηλαδή αφού γνωρίζουμε τι θα «πάθουμε» από αυτόν που θα «χάσει» να μπορούμε να εξουδετερώσουμε τις πιθανές κινήσεις του εναντίον μας και τρίτον να έχουμε μιλήσει με τον «άλλον», ώστε να μπορέσουμε να λάβουμε από εκείνον αυτά που θα στερηθούμε από τον πρώτο.

«Έστω ότι είναι έτσι τα πράγματα, ποιον θα πρέπει να διαλέξουμε σε τελική ανάλυση;», θα συνέχιζε να ρωτάει κάποιος: Η απάντηση είναι σκληρή και απλή, θα πρέπει να πάμε με εκείνον ο οποίος εάν «τσαντιστεί» θα είναι σε θέση να μας κάνει το μεγαλύτερο… κακό. Θα πρέπει να αποφασίσουμε επιτέλους, τι είναι χειρότερο, ή έξοδος από το ευρώ, ή ο εδαφικός ακρωτηριασμός της χώρας, μία χρεοκοπία ή μία πολεμική ήττα με ότι αυτό σημαίνει; H απάντηση νομίζουμε στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι απλή, ίσως όχι για όλους και σίγουρα όχι για «λογιστές» που έχουν θέσεις κλειδιά αυτή τη στιγμή στη χώρα.

Προσοχή! Η σύντομη αυτή ανάλυση προσπαθεί να καταδείξει αυτό που κανένα κανάλι και κανένας πολιτικός «ταγός» δεν πρόκειται να αναφέρει, πολύ απλά διότι δεν είναι πολιτικώς ορθή. Μπορεί κάποιος να τη χαρακτηρίσει έως και κυνική. Απλά θα πρέπει όμως να ξέρουμε ποια είναι η επιλογή μας, εάν προκύψει τέτοιο… τελεσίγραφο, όσο κι αν φαίνεται απίθανο σε πολλούς σε αυτό το χρονικό σημείο. Η απάντηση σε όλους αυτούς είναι, κατά τη γνώμη μας, αυταπόδεικτη:

Κανείς «λογιστής» που μας κυβερνάει τόσο χρόνια δεν είχε δίκιο σε τίποτα από ότι μας παρουσίασε ως «αλήθεια» ακόμα και στον τομέα ευθύνης του. Πολύ περισσότερο, κανένας «λογιστής» δεν γνωρίζει καν την έννοια της γεωπολιτικής μεθοδολογικής προσέγγισης, σε τελική ανάλυση δεν τον ενδιαφέρει και δεν του πέφτει λόγος (κατάσταση που αλλάζει όμως όταν αυτός ο «λογιστής» κυβερνάει, άρα δεν έχει δικαίωμα να μην γνωρίζει, ή να μη συμβουλεύεται).

Κατά δεύτερον, η Ελλάδα έχει «μόνιμα συμφέροντα» και όχι «μόνιμους» φίλους ή εχθρούς – πλην ίσως μίας εξαίρεσης. Η Ελλάδα έχει συγκεκριμένο γεωγραφικό προφίλ, δηλαδή περιβάλλεται από τρεις πλευρές από θάλασσα (έχει κάποιος άραγε αντιληφθεί πως εάν κάποιος «εισέβαλλε» στη πατρίδα μας από νότο, θα μπορούσε να φτάσει στη πρωτεύουσα, χωρίς να χρειαστεί να πιάσει στεριά παρά μόνον στον Πειραιά;). Για τον Ελληνισμό, η θάλασσα ως χώρος αλλά και ως πλουτοπαραγωγικές πηγές, θα καθορίσει τη μοίρα της χώρας για τον επόμενο αιώνα. Κι όποιος κατάλαβε… κατάλαβε.

Εάν υποτεθεί λοιπόν πως η Αθήνα έχει μία στρατηγική, με αρχή-μέση και τέλος και αντιλαμβάνεται τις ισορροπίες της περιοχής, αναμένουμε από την κυβέρνηση να υλοποιήσει τις διακηρύξεις της, δηλαδή: Να ανακηρύξει ΑΟΖ σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου και όχι του αντίστοιχου… Οθωμανικού, ταυτοχρόνως να δημιουργήσει, εάν αποδειχτεί εφικτό, συνθήκες «καζάν-καζάν» με την Άγκυρα, άρα να αποφύγουμε μία «θερμή» κρίση, να υπακούει μεν τα οικονομικά κελεύσματα της Γερμανίας, χωρίς όμως να μπορούν οι «άλλοι» να τη χαρακτηρίσουν ως υποτελή του Βερολίνου, αλλά και να εξισορροπήσει τα συμφέροντα ΗΠΑ-Γερμανίας-Γαλλίας-Ρωσίας και Ισραήλ στην περιοχή.

Επειδή όμως είμαστε πεπεισμένοι πως… Μέτερνιχ και Ταλλεϋράνδοι στην Αθήνα δεν υπάρχουν, όσο και να επιμένουν ορισμένοι να… αυτοθαυμάζονται για τη διπλωματική τους δεινότητα, κι επειδή είμαστε ακόμα πιο πεπεισμένοι πως στη συγκεκριμένη κατάσταση κάποιος θα χάσει και κάποιος θα κερδίσει, απλά να προτείνουμε η Αθήνα και η Λευκωσία, για να είναι από τη πλευρά των κερδισμένων, να ετοιμαστούν για το «Σχέδιο Β’», τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αφού είναι πλέον σαφές πως το μόνο στρατηγικό σχέδιο για την ώρα, είναι το «βοήθα Παναγιά» (κάτι το οποίο δεν είναι κακό αλλά χρειάζεται και το δικό μας χεράκι).

Το σταματάμε εδώ, λέγοντας πως θα επανέλθουμε σύντομα με ακόμα πιο ενδιαφέροντα ζητήματα.

Στο παρασκήνιο της διεθνούς κρίσης έχει εκδηλωθεί αμερικανική παρέμβαση μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αντικείμενο την αποδοχή των προτάσεων Σαμαρά για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, καθώς τα μηνύματα που έρχονται από την Αθήνα δεν είναι καλά…

Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν από κυβερνητικούς και μη κύκλους, δίνουν την εντύπωση ότι η κατάσταση με την Τρόικα δείχνει να έχει περιέλθει σε κρίσιμο σημείο. Η συγκαταβατική στάση που είχε υιοθετήσει μέχρι σήμερα η ελληνική κυβέρνηση «παρεξηγήθηκε», όπως άλλωστε αναμενόταν, από τους δανειστές και πλέον τα περιθώρια έχουν στενέψει τόσο, ώστε ο πρωθυπουργός, αν και τηρεί σιγή ιχθύος, αντιλαμβάνεται ότι πλέον τον λόγο θα πρέπει να αναλάβει η πολιτική από την οικονομία.

Οι πιέσεις από την πλευρά των εταίρων του κυβερνητικού σχηματισμού, μπορεί να οδηγούν σε αδιέξοδο τις δυνατότητες κυβερνητικών ελιγμών, όμως θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι σε τακτικό επίπεδο, εξυπηρετούν την ελληνική διαπραγματευτική στρατηγική. Ο πρωθυπουργός αξιόπιστα μπορεί πλέον να ισχυριστεί στους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι όσο και να πιέζουν στο πλαίσιο της λογιστικής αντιμετώπισης των πραγμάτων που ακολουθούν (κατανοητό μέχρι έναν βαθμό, «χαρτογιακάδες» είναι οι άνθρωποι), το δίλημμα είναι σαφές…

Είτε η κυβέρνηση θα πει για μια ακόμη φορά «ναι» και θα καταρρεύσει, είτε η Τρόικα θα αντιληφθεί, ότι δεν είναι δυνατόν να πιέζεις παραπάνω τη χώρα που έχει κάνει πολύ περισσότερα από τον οποιονδήποτε για το συμμάζεμα της κατάστασης, κάτι που έχει αναγνωριστεί και από τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Οπότε, εάν το επιθυμούν, ας πάρουν αυτοί την ευθύνη κατάρρευσης της κυβέρνησης και του νομοτελειακού εκτροχιασμού του προγράμματος σταθεροποίησης, με την πιθανότατη πολιτική αβεβαιότητα και τις εκλογές, αλλά και την ανάδειξη δυνάμεων που θεωρούνται από τους ίδιους τους δανειστές ως «μη φιλικές». Είναι πιθανό δηλαδή, η κυβέρνηση να έχει αποφασίσει να πει το πρώτο μεγάλο «όχι» στην Τρόικα…

Παρότι σε αυτό το επίπεδο η κυβερνητική στρατηγική εξυπηρετείται, είναι βέβαιο ότι εσωτερικό πρόβλημα και φυγόκεντρες τάσεις έχουν παρουσιαστεί, αφού η Δημοκρατική Αριστερά φέρεται να έχει βάλει ξεκάθαρη γραμμή και να έχει καλλιεργήσει την εντύπωση ότι ενδεχόμενα νέα μέτρα θα σημάνουν την αυτόματη αποχώρησή της από το κυβερνητικό σχήμα, καθιστώντας την παραμονή του ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον προβληματική.

Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη πλευρά, που ποτέ δεν λησμόνησε «τις μεθόδους διακυβέρνησης», φέρεται να έχει στραμμένο το βλέμμα στον θεωρούμενο ως επικείμενο ανασχηματισμό και σύμφωνα με τις πηγές μας απαιτεί (κυριολεκτικά χρησιμοποιείται ο όρος) τα υπουργεία Ενέργειας(για να ελέγξει το «μεγάλο κόλπο» των εξορύξεων) με την επιστροφή του Γιάννη Μανιάτη στη θέση του υπουργού, το υπουργείο Εργασίας (θα «πέσουν» ευρωπαϊκά κονδύλια για την καταπολέμηση της ανεργίας και θα έχουμε εποχικές προσλήψεις και ακούγεται ο Κουτρουμάνης…).

Επιπρόσθετα, θέλει το «σπάσιμο» του υπουργείου Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων με ένα ξεχωριστό υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, το οποίο και ζητά. Επίσης, ζητά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (επαφή με τον λαό, την παραδοσιακή βάση σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί το κλίμα…). Εναλλακτικά, επιθυμεί και το υπουργείο Υγείας και ζητά θέση αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Αναμένονται εξελίξεις πολύ σύντομα και οι ώρες που ακολουθούν είναι εξαιρετικά κρίσιμες…