Σε ολοκληρωμένο σχέδιο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων καταγραφής των συχνοτήτων των ραντάρ και των επικοινωνιών των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot PAC-3 της ΠΑ και Hawk του ΕΣ εξελίχθηκε η «εισβολή» της τουρκικής φρεγάτας TCG ORUC REIS (F 245)  εντός των Εθνικών Χωρικών Υδάτων (ΕΧΥ) πραγματοποιώντας τον περίπλου της Σκύρου.

Στην ευρύτερη αυτή περιοχή εδρεύουν δύο μονάδες Patriot (Σκύρος, Τανάγρα) και μια μονάδα των συστημάτων Hawk του ΕΣ σχηματίζοντας ένα πολύ "σκληρό" τρίγωνο αεράμυνας για οποιοδήποτε εχθρικό μαχητικό ή γενικότερα αεροκίνητη επιδρομή που θα επιχειρήσει να προχωρήσει σε επιθετική κίνηση κατά του χερσαίων εγκαταστάσεων των τριών Κλάδων των ΕΔ.

Ολοκληρωμένο γιατί σε συνδυασμό με τη φρεγάτα ταυτόχρονα και εντός του τουρκικού FIR πετούσε αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας του τουρκικού Ναυτικού CN-235MPA με συστήματα καταγραφής  ηλεκτρονικών εκπομπών.

Έτσι και σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις ο περίπλους της τουρκικής φρεγάτας γύρω από τη Σκύρο και ειδικότερα ο διάπλους ανάμεσα στη Σκύρο και την Εύβοια ήταν η καταγραφή όλων των συχνοτήτων των ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων μέσω των συστημάτων υποστήριξης (ESM) που διαθέτει.

Παράλληλα, αν και από το ΓΕΕΘΑ δεν το επιβεβαιώνει- είναι πάγια τακτική του τουρκικού Ναυτικού σε περιπτώσεις αποστολής τουρκικού σκάφους κοντά στις ελληνικές ακτές  να συνοδεύεται από τουρκικό υποβρύχιο το οποίο πλέει σε εγγύτητα με τη φρεγάτα ή την κορβέτα κατά περίπτωση.

Σκοπός η καταγραφή των υποβρύχιων οδών που καταλήγουν στην Σκύρο. Η μεταφορά ειδικών δυνάμεων μέσω υποβρυχίου είναι αυτονόητη άρα αυτονόητη είναι και η ανίχνευση του βυθού.

Το ενδιαφέρον των Τούρκων εκτός των συχνοτήτων των ραντάρ και των επικοινωνιών (για την ανανέωση της βιβλιοθήκης απειλών τους) συγκεντρώνουν επίσης και οι επικοινωνίες των Patriot και Hawk, τόσο μεταξύ τους όσο και με τo Mambo, το ραντάρ δηλαδή της ΠΑ που βρίσκεται στην Πάρνηθα.

Το πρόβλημά τους σε μια καταδρομική επιχείρηση, δεν είναι να μην εντοπιστούν τα μαχητικά, τόσο, όσο το να μην εντοπιστούν τα ελικόπτερα.

Η ελεύθερη και ανεντόπιστη αεροκίνηση για τις τουρκικές δυνάμεις είναι το "κλειδί" για την επιτυχία του εγχειρήματος σε μεγάλο βαθμό.

Λίγες ώρες μετά τον πλου της φρεγάτας TCG ORUC REIS γύρω από την Σκύρο "πακέτο" 6 μαχητικών και 5 ελικοπτέρων S-70B-28, τα δύο εκ των οποίων είχαν απογειωθεί από τη προωθημένη βάση της τουρκικής Αεροπορίας  στο Ντάλαμαν και τα υπόλοιπα τρία από τη βάση του τουρκικού Ναυτικού στο Τσιγλκί απέναντι από τη Χίο,παραβίασαν τον ΕΕΧ..

Ο τουρκικός Στρατός διαθέτει 13 ελικόπτερα S-70A28D Blackhawk ASAM. Πρόκειται για το γνωστό μεταφορικό ελικόπτερο της εταιρείας Sikorsky, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει περάσει από ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ηλεκτρονικών του συστημάτων από την εταιρεία Aselsan και μία ισραηλινή εταιρεία, εκ των οποίων τα 5 εξοπλίστηκαν με το ηλεκτροπτικό σύστημα AselFlir 200, επίσης της τουρκικής εταιρείας.

Στο σύνολο τους και τα 13 ελικόπτερα απέκτησαν glass cockpit, το οποίο είναι συμβατό με τα Night Vision Googles AN/AVS-6 (M929/M930 και M929A/M930A) για πιλότους, που κατασκευάζει η ίδια εταιρεία κατόπιν άδειας, τα οποία επιτρέπουν στον πιλότο να πετά με ταχύτητα 278 χλμ/ώρα σε ύψος  χαμηλότερο από τα 200 πόδια ακόμα και με αστρικό φώς.

Το ελικόπτερο S-70A28D Blackhawk επανδρώνεται από τριμελές πλήρωμα και μπορεί να μεταφέρει συνολικά 11 εξοπλισμένους άνδρες σε απόσταση 592 χλμ., με ταχύτητα πτήσης 290 χλμ/ώρα στα 2000 πόδια.

Αν στο ελικόπτερο προστεθεί και το σύστημα External Stores Support System (ESSS), το οποίο αποτελείται από δύο βραχίονες επί των οποίων μπορούν να φορτωθούν δύο δεξαμενές των 230 US gal (870 L) και δύο των 450 US gal (1,700 L), τότε η εμβέλειά του αυξάνεται στα 2130 χλμ.         

Εκτός από τα 13 εκσυγχρονισμένα ελικόπτερα S-70A28D ASAM, οι τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις διαθέτουν το δικό τους ελικοπτερικό στόλο, ο οποίος αποτελείται από 5 ελικόπτερα S-70A28 Blackhawk CSAR και S-70D28 Blackhawk CSAR, καθώς και 4 ελικόπτερα S-70A28Y Blackhawk/YARASA.

Το δεύτερο σε χρήση σύγχρονο ελικόπτερο του τουρκικού Στρατού είναι το AS-532 U2 Cougar Mk2. Ο τουρκικός Στρατός χρησιμοποιεί συνολικά 10 ελικόπτερα αυτού του τύπου, τα οποία ανήκουν στη δύναμη της 4ης Στρατιάς (Στρατιά του Αιγαίου), εκ των οποίων τα 4 έχουν διαμορφωθεί για επιχειρήσεις SAR (κωδικοποιούνται ως AS-532 U2 Cougar Mk2).

Εκτός από αυτά τα τέσσερα ελικόπτερα, η τουρκική πολεμική αεροπορία διαθέτει 6 AS-532 A2 Cougar Mk2 για επιχειρήσεις CSAR και 14 ελικόπτερα AS-532 U2 Cougar Mk2 για επιχειρήσεις SAR. Τα ελικόπτερα αυτά μπορούν να μεταφέρουν 29 συνολικά  στρατιώτες σε απόσταση 796 χλμ., με ταχύτητα 242 χλμ/ώρα.

Η αυτονομία του ελικοπτέρου φτάνει τις 4 ώρες και 20 λεπτά, ενώ τα ελικόπτερα της έκδοσης SAR είναι εξοπλισμένα με συστήματα Radar και FLIR. Τα ελικόπτερα που εκτελούν αποστολές CSAR είναι εξοπλισμένα με σύστημα   FLIR.

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν ένα ικανοποιητικό στόλο ελικοπτέρων που θα μπορούσαν να εκτελέσουν ειδικές αποστολές σε σχετικά μεγάλη απόσταση από τις βάσεις του, πίσω από τις γραμμές του εχθρού.

Τα συνολικά 24 ελικόπτερα AS-532 U2 Cougar Mk2 και AS-532 A2 Cougar Mk2 μαζί με τα 4 S-70A28Y Blackhawk/YARASA, τα οποία λόγω των επιπρόσθετων δεξαμενών που απέκτησαν με το πρόγραμμα  YARASA έχουν αυξημένη εμβέλεια που φτάνει τα 1.520 χλμ., θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος της καταδρομικής επιχείρησης στο νησί της Σκύρου.

Το σχέδιο κατάληψης ελληνικού νησιού και πιο συγκεκριμένα της Ρω το 2009 που η τουρκική επιθετικότητα είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της είναι πλέον ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.

Πρόκειται για την δεύτερη επίθεση που σχεδιάστηκε από την Άγκυρα μετά την υπόθεση "Βαριοπούλα" το 2003 που χρησιμοποιήθηκε από τον Ρ.Τ.Ερντογάν για να "στριμώξει" του κεμαλικούς, αλλά αυτή την φορά είχε σχεδιαστεί από το νεο-οθωμανικό καθεστώς προκειμένου να "σπάσει" την πρόθεση ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα.

Το 2009 η τουρκική επιθετικότητα είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της με δεκάδες διελεύσεις τουρκικών μαχητικών επάνω από ελληνικό έδαφος και τουρκική κορβέτα να φτάνει τόσο κοντά στο Καστελόριζο που να "κολλάει" στο βυθό σε βράχια λίγο έξω από το νησί.

Ήταν τότε που διέρρευσε μυστηριωδώς από στενό συνεργάτη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Μεϊμαράκη, σε δύο εφημερίδες (Αυριανή και Πρώτο Θέμα) ότι "μεταφέρονται 1000 κομμάντο στο Αιγαίο" με εντολή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Δ.Γράψα.

Πρακτικά μεταφέρονταν περίπου 150 άτομα των ειδικών δυνάμεων σε βραχονησίδες και νησάκια του Α.Αιγαίου μετά από συγκεκριμένες πληροφορίες που είχε ο Έλληνας ΓΕΕΘΑ για επικείμενη προσπάθεια δημιουργίας επεισοδίου από την Τουρκία.

Αμέσως δημιουργήθηκε κλίμα με συνεχή δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο.

Τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο είχε σταλεί από την τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ για να καταγράψει την αλλαγή φρουράς στο νησί. Το συνεργείο έσπευσε με ταχύπλοο σκάφος και κινηματογράφησε την αλλαγή φρουράς Εθνοφυλάκων στη Ρω.

Οι όλες σκηνές θα βαπτίζονταν ως "παράνομη μεταφορά ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε νησί των Δωδεκανήσων" (βάσει της συνθήκης των Παρισίων του 1947 δεν επιτρέπεται η παρουσία τακτικών ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στα Δωδεκάνησα) και θα προκαλούσαν την τουρκική αντίδραση με μεταφορά μιας μονάδας ειδικών δυνάμεων περίπου 60 ανδρών με ελικόπτερα στο νησί κατά την διάρκεια της νύχτας.

Το συνεργείο έγινε αντιληπτό την τελευταία στιγμή από παρατηρητήριο του νησιού και ειδοποιήθηκε το Λιμενικό. Το γεγονός ότι πρόλαβαν το τουρκικό ταχύπλοο και το εγκλώβισαν λίγα μέτρα πριν βγει από τα ελληνικά χωρικά ύδατα ίσως γλίτωσε την χώρα από μεγάλες περιπέτειες.

Ακινητοποίησαν το τουρκικό σκάφος, κατέσχεσαν το οπτικό υλικό (υπάρχει ακόμα στην ΕΥΠ το υλικό αυτό) και εν συνεχεία αφέθηκαν ελεύθεροι. αφού "σκαναρίστηκαν" μήπως είχαν κρύψει κάποια βιντεοκασέτα.

Για το σχέδιο γίνεται αναφορά στο περιοδικό Crash, το οποίο μιλά για “μία επιχείρηση – αστραπή", με την οποία οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις θα επιχειρούσαν στρατιωτική κατάληψη της νήσου Ρω με απώτερο στόχο να τεθεί η Αθήνα προ τετελεσμένων γεγονότων στο θέμα που αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Η ελληνική αντίδραση υπήρξε αποτελεσματική λόγω έγκαιρης ενημέρωσης από μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών.

Συγκεκριμένα υπήρξε ενημέρωση από ρωσικές και γαλλικές μυστικές υπηρεσίες για τον σχεδιασμό της Άγκυρας και ως αποτέλεσμα των ενημερώσεων τέθηκαν σε εφαρμογή σχέδια που έκαναν την όλη επιχείρηση "υψηλού κόστους" για την Τουρκία και ματαιώθηκε.

Λίγο αργότερα η έλευση στην εξουσία του Γιώργου Παπανδρέου και της πολιτικής της "ελιάς" (ποιος δεν τον θυμάται στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης να μεταφέρει ένα δενδράκι ελιάς για να το φυτέψει στο τάφο του "φίλου του" πρώην υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, έκανε την όλη επιχείρηση "αχρείαστη": Ο Γ.παπανδρέου τους υποσχέθηκε ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε ανακήρυξη ΑΟΖ...