Τώρα, ο – εκ των κορυφαίων – στρατηγικών αναλυτών με πλούσια συνεισφορά και στη βιβλιογραφία, κυρίως στον τομέα της αποκαλούμενης ως «υψηλής στρατηγικής» (για παράδειγμα το «Strategy: The Logic of War and Peace» που το συνιστούμε ανεπιφύλακτα σε όσους μιλούν αγγλικά, μαζί με τα βιβλία του για την Υψηλή Στρατηγική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Σοβιετικής Ένωσης), στέλεχος του φημισμένου Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS: Center for Strategic and International Studies) της Ουάσιγκτον, Έντουαρντ Λούτβακ, λέει πάλι πικρές αλήθειες για τον πόλεμο στη Συρία, ενώ αδειάζει εντελώς την Τουρκία και τον Ερντογάν…

Γράφοντας στους «New York Times», ο Λούτβακ λέει κάτι πολύ απλό, προειδοποιώντας την αμερικανική κυβέρνηση: Όποιος και να νικήσει στον βρόμικο εμφύλιο της Συρίας, οι ΗΠΑ θα βγουν ζημιωμένες. Και προτείνει ως μοναδική βιώσιμη – για το αμερικανικό συμφέρον – λύση, την «ισοπαλία», παραδεχόμενος ότι πρόκειται για μια κυνική προσέγγιση!

Άλλωστε, στη διάρκεια της ζωής και της λαμπρής ακαδημαϊκής του καριέρας, αλλά και πλέον ως ιδιώτης-σύμβουλος κυβερνήσεων και μεγάλων εταιριών, ξεχωρίζει το συναίσθημα από τη λογική και εστιάζει αποκλειστικά στον αντικειμενικό σκοπό, αναζητώντας τα βήματα που θα τον οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Εάν λοιπόν νικήσει ο Άσαντ, το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα προβάλλουν της ισχύ τους στην Ανατολική Μεσόγειο και όλη τη Μέση Ανατολή, ενώ θα απειλούν και φιλικά προς τις ΗΠΑ κράτη, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ευρώπη (μιλάει για τους εξτρεμιστές ισλαμιστές που μάχονται τον Άσαντ με τους αντικαθεστωτικούς, με διαφορετική βέβαια ατζέντα). Εάν νικήσουν οι αντικαθεστωτικοί, πιθανότατα θα δημιουργηθεί εξουσία η οποία θα είναι εχθρική προς τους Αμερικανούς. Οπότε, η μόνη λύση είναι να εξοπλίζουν οι ΗΠΑ τους αντικαθεστωτικούς όταν ο Άσαντ προελαύνει και να σταματά την τροφοδοσία όταν πάνε να νικήσουν!

Κατά συνέπεια, η σύσταση του Λούτβακ στις ΗΠΑ είναι να αντισταθούν στον πειρασμό της πιο ενεργής παρέμβασης στον συριακό εμφύλιο και να επιδιώξουν το παρατεταμένο αδιέξοδο. Και πριν προλάβουν να τον αποδοκιμάσουν ορισμένοι από τους φίλους μας για τον κυνισμό του, τους καλούμε να αναλογιστούν: Θα είναι λιγότερα τα θύματα σε οποιαδήποτε στρατηγική τελικά επιλεγεί; Οι απώλειες και οι φρικαλεότητες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το φαινόμενο του πολέμου.

Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να αποκαλέσει και «ειρηνική» τη στρατηγική που προτείνει: Μόνο δύο εξαντλημένοι από τον πόλεμο αντίπαλοι που δεν μπορεί ο ένας να νικήσει τον άλλο, έχουν κίνητρο να αναζητήσουν πολιτική λύση. Όσο η οποιαδήποτε πλευρά θεωρεί ότι μπορεί να ξεκαθαρίσει την κατάσταση δια των όπλων, δεν πρόκειται να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό κάνει ο σήμερα Άσαντ. Ισχύει όμως και το αντίθετο: Ούτε οι αντικαθεστωτικοί θέλουν να προσέλθουν, διότι γνωρίζουν ότι θα το πράξουν από θέση αδυναμίας…

Πάμε όμως και στις απόψεις του για την Τουρκία την οποία κυριολεκτικά απαξιώνει, σε ένα ακόμα μήνυμα προς την αμερικανική κυβέρνηση… Στα μέσα του 2011, λέει ο Λούτβακ. Ο Ερντογάν φώναζε να σταματήσει η βία στη Συρία. Η συριακή κυβέρνηση των ειρωνεύτηκε και οι δυνάμεις της κατέρριψαν τουρκικό μαχητικό (το Phantom), έριχναν βολές πυροβολικού εντός τουρκικού εδάφους και προέβαιναν σε ενέργειες στα σύνορα με τη Τουρκία, όπως το παγιδευμένο αυτοκίνητο που σκόρπισαν το θάνατο.

Όλοι όμως εξεπλάγησαν, λέει ο Λούτβακ, αφού αντί για κάποιου είδους ανταπόδοση, η Τουρκία δεν έκανε τίποτα. Στις αρχές θα ήταν πιο λογικό για τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν με πληροφορίες και όπλα μια εξέγερση υποστηριζόμενη από την Τουρκία, καθώς ένα τμήμα της συριακής κοινωνίας σκεπτόταν όντως αρνητικά για τον Άσαντ, ενώ οι ΗΠΑ θα είχαν έναν ισχυρό τοπικό σύμμαχο.

Η εξήγηση που δίνει, είναι οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Τουρκίας που δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση, η οποία με τη σειρά της δεν εμπιστεύεται το στράτευμά της, οπότε παρέλυσε το σύστημα! Ως αποτέλεσμα, επικράτησε γενικευμένο χάος, βία και αναρχία, με τον Ερντογάν να μετατρέπεται σε ανίκανο να πράξει οτιδήποτε θεατή ενός εμφυλίου στο κατώφλι του…

Εν κατακλείδι, όσον αφορά τη «στρατηγική της ισοπαλίας», ο Λούτβακ στηρίζει τον Ομπάμα, λέγοντας ότι η πολιτική του είναι περίπου αυτή. Και ότι η μόνη εναλλακτική που δεν θα απολάμβανε της υποστήριξης του αμερικανικού λαού, θα ήταν η ολοκληρωτική επέμβαση των ΗΠΑ για να ηττηθούν τόσο ο Άσαντ όσο και οι εξτρεμιστές ισλαμιστές, θέτοντας υπό κατοχή τη Συρία. Γι’ αυτό συνιστά ότι η επέμβαση βλάπτει τα αμερικανικά συμφέροντα.