Σε μια μη προγραμματισμένη βολή κατευθυνόμενου όπλου από αυτά που ελάχιστα διαφημίζονται, αλλά είναι για τις "πολύ δύσκολες" αποστολές προχώρησε η Πολεμική Αεροπορία πριν από είκοσι ημέρες περίπου: Η βολή αφορά τον πρώτο εντελώς αθόρυβο και πολύ δύσκολα ανιχνεύσιμο από ραντάρ και ηλεκτροοπτικά συστήματα αφού δεν χρησιμοποιεί κινητήρα, φορέα ειδικών πυρομαχικών AFDS που έχει ως αποστολή την καταστροφή αεροδρομίων και στρατηγικών κέντρων του εχθρού. 

Πρακτικά, ειδικά σε συνθήκες σκότους, το όπλο, παρά την χαμηλή ταχύτητα πλεύσης προς τον στόχο, είναι πρακτικά μη ανιχνεύσιμο και συνεπώς μη αναχαιτίσιμο αντίθετε π.χ. με cruise βλήματα ή πυραύλους αέρος-εδάφους οι οποίοι είναι ανιχνεύσιμοι λόγω της υψηλού υπέρυθρου ίχνους που εκπέμπουν από τους κινητήρες τους.

Η μοναδική ελπίδα για τον αμυνόμενο είναι να καταρριψη το αεροσκάφος πριν την εκτόξευση του όπλου και γι'αυτό οι πιλότοι της 338Μ εκπαιδευονται ακριβώς σε αυτό: Στην αποφυγή των Α/Α όπλων και τους εντοπισμού τους από εχθρικά μαχητικά μέχρι να έρθουν σε παραμέτρους βολής και την εν συνεχεία ασφαλή αποχώρησή τους.

Βέβαια, η μη ύπαρξη κινητήρα έχει το τίμημά της στην μικρή εμβέλεια του όπλου που περιορίζεται στα 20 χλμ. μάξιμουμ και για αυτό τον λόγο ο ρόλος του αεροσκάφους-φορέα είναι κρίσιμος

Την βολή πραγματοποίησε μαχητικό F-4E AUP της 338Μ στο Πεδίο Βολής Καράβια και ήταν απόλυτα επιτυχημένη, παρά το γεγονός ότι από την εποχή που αποκτήθηκε το όπλο το 2000 δεν έχει ξαναγίνει βολή από F-4 AUP .

Η συγκεκριμένη Μοίρα ως γνωστόν με έδρα την 117ΠΜ στην Ανδραβίδα έχει ειδικό ρόλο την εκτέλεση αποστολών κρούσεως με κατευθυνόμενα ;όπλα σε συνδυασμό με το κορυφαίο ατρακτίδιο στοχοποίησης Litening ΙΙ που χρησιμοποιεί η ΠΑ.

Στη συγκεκριμένη αποστολή, η οποία σημειωτέον έγινε αιφνιδιαστικά προκειμένου να καταδειχθεί το επίπεδο ετοιμότητας και ικανότητας συνεργασίας του όπλου και του αεροσκάφους, συμμετείχαν 2 μαχητικά F-4E AUP.

Το ένα μετέφερε και εκτόξευσε το όπλο ενώ το δεύτερο εκτελούσε χρέη συνοδού α/φους καταγράφοντας την άφεση με το LITENING ΙΙ.

Ο διανομέας υποπυρομαχικών AFDS  (Autonomous Freeflight Dispenser System), σχεδιάστηκε για την προσβολή κυρίως αεροδρομίων (διαδρόμων προσγειώσεων/απογειώσεων και άλλων ευπαθών εγκαταστάσεων), εκτοξεύοντας υποπυρομαχικά (Submunitions) για την πρόκληση καταστροφών με τη μορφή κρατήρων, αλλά και για την παγίδευση αναπεπταμένων πεδίων.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται  σημαντικός περιορισμός (ή και διακοπή) των επιχειρησιακών δραστηριοτήτων του αεροδρομίου για ένα επίσης σημαντικό για την εξέλιξη των αεροπορικών επιχειρήσεων χρονικό διάστημα.

Το AFDS ακολουθεί μετά τον αποχωρισμό του από το αεροσκάφος φορέα αυτόνομη τροχιά κατευθυνόμενο προς το στόχο του με τη βοήθεια συσκευών αδρανειακής (INS) και δορυφορικής (GPS) ναυτιλίας, υψομέτρου radar και ενός ψηφιακού υπολογιστή στο λογισμικό του οποίου προγραμματίζονται όλα τα αναγκαία για την επιτυχία της αποστολής στοιχεία.

Σ’ αυτά περιλαμβάνονται οι συντεταγμένες του στόχου και το σημείο και το ύψος της εκτόξευσης των υποπυρομαχικών.

Στην περίπτωση που το αεροσκάφος-φορέας διαθέτει αρτηρία δεδομένων όπως η MIL-STD-1553 όπως ισχύει στην περίπτωση του F-4E AUP, ο πιλότος μπορεί μέχρι τη στιγμή της  άφεσης να τροφοδοτεί τον computer του AFDS με τα στοιχεία του στόχου.

Η σύνθεση υποπυρομαχικών του AFDS περιλαμβάνει

Bομβίδια δημιουργίας κρατήρων σε διάδρομο (RCB): 24

- Bομβίδια κοίλου γεμίσματος (SBun): 504

- Aντι-αρματικές νάρκες (ATM): 120

- Bομβίδια για χρήση εναντίον υλικού (AMS): 96

- Boμβίδια εναντίον υλικού με πυροσωλήνα προσέγγισης (AMS-1, εναντίον κοινών οχημάτων, δεξαμενών κ.ά. AMS-2 εναντίον θωρακισμένων στόχων): 96

- Bομβίδια για την παγίδευση περιοχής (Area-Denial Sum/ADS): 96

Ευνόητο είναι ότι το σύστημα AFDS μπορεί να φορτωθεί με συνδυασμούς των ανωτέρω υποπυρομαχικών ανάλογα με τη φύση του στόχου και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σημειώνεται ότι η ΠΑ απέκτησε 70 συστήματα AFDS το 2000, τα οποία μπορούν να εξοπλίσουν τόσο τα μαχητικά F-4E AUP όσο και τα μαχητικά κρούσης Α-7E Corsair II της 336Μ.

Και στις δύο περιπτώσεις εξασφαλίζεται η ασφαλής προσβολή προστατευμένων στόχων από μεγάλες αποστάσεις, χωρίς το μαχητικό φορέας να εισέρχεται στο βεληνεκές της αντιαεροπορικής άμυνας του αντιπάλου!

Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται σημαντική αύξηση της επιβιωσιμότητας των Phantom και των Corsair εναντίον «δύσκολων» στόχων που προστατεύονται από την εχθρική αεράμυνα!

Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται είναι αποκλειστικές...