Αξιόπιστες πληροφορίες που έχουν κυκλοφορήσει τις τελευταίες ώρες, αναφέρουν ότι η αμερικανική πλευρά έχει κινητοποιηθεί και έχει ανοίξει γραμμή επικοινωνίας με το Βερολίνο με στόχο τη διευθέτηση της κρίσης που ενέσκηψε εξαιτίας του προβλήματος με την οικονομική βοήθεια στην Κύπρο.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Δεν πρόκειται να κοροϊδέψουμε τους αναγνώστες. Πληροφορίες για το περιεχόμενο των συζητήσεων ΔΕΝ υπάρχουν. Αυτό που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι κάποιεςόσο το δυνατόν περισσότερο ασφαλείς εικασίες για το περιεχόμενο της αμερικανικής επιχειρηματολογίας, βασιζόμενοι σε αντιλήψεις που επικρατούν στους αμερικανικούς κύκλους εξωτερικής πολιτικής. Και λέμε «εξωτερικής πολιτικής», διότι το θέμα εξ αρχής δεν είχε μόνο την οικονομική του διάσταση όπως καταστήσαμε σαφές από την πρώτη στιγμή.

Είναι ασφαλές, θεωρούμε, να υποστηρίξει κάποιος ότι η έμφαση έχει δοθεί πλέον στην πολιτική διευθέτηση της υπόθεσης και όχι στην αμιγώς οικονομική. Είναι εξίσου ασφαλές να εικάσει κανείς, ότι οι Αμερικανοί έχουν ενοχληθεί και έχουν πει στους Γερμανούς συνομιλητές τους, ότι με την ασφυκτική πίεση που ασκείται οδηγούν την Κύπρο στην αγκαλιά της Ρωσίας. Είναι ίσως ασφαλέστερο, ότι τέτοια προοπτική δεν είναι αποδεκτή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τουλάχιστον χωρίς να έχουν τον πρώτο λόγο και τα ηνία της διευθέτησης οι ίδιες…

Όσο περνούν οι ώρες τόσο αυξάνεται η προσδοκία επίδειξης ορθολογικής πολιτικής συμπεριφοράς από όλους τους εμπλεκόμενους. Πρακτικά αυτό σημαίνει οι Γερμανοί να κάνουν πίσω, χωρίς βέβαια να προσδοκούμε ότι το «σύστημα» στην Κύπρο θα μείνει απείραχτο. Άλλο όμως αυτό και άλλο να ζητούν σε μια νύχτα ανατροπή των βάσεων επί του οποίου η Κύπρος στήθηκε στα πόδια της και «αναστήθηκε» από την τραγωδία του 1974. Και πλέον, η συγκεκριμένη περιοχή είναι ίσως ακόμα πιο σημαντική για να αφεθεί στο «γινάτι» του οποιουδήποτε…

Μέρος αυτής της ορθολογικής συμπεριφοράς είναι όπως οι Αμερικανοί σήκωσαν το τηλέφωνο και επικοινώνησαν με το Βερολίνο, να κάνουν το ίδιο και με τη Μόσχα. Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ σε συνδυασμό με την προτίμηση προς συμβιβαστικές λύσεις που επιδεικνύει συχνά-πυκνά η κυβέρνηση Ομπάμα, σε αντίθεση με την προηγούμενη που θεωρούσε την ισχύ των όπλων και τον πειθαναγκασμό ως βασικό στοιχείο της πολιτικής της χώρας, με στόχο να διαμορφώσει τις εξελίξεις σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους των επί χάρτου σχεδιασμών, ενισχύουν την πιθανότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πιθανό οι ΗΠΑ και η Ρωσία να επεξεργαστούν ένα σχέδιο που θα οδηγήσει στη συμμετοχή και των δύο πλευρών στην αξιοποίηση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή. Το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει με τη συμφωνία της Gazprom με τους Ισραηλινούς. Τα οφέλη θα ήταν μεγάλα, κυρίως στον τομέα της ασφάλειας. Εάν το δουν ευκρινώς όλοι οι εμπλεκόμενοι, τότε το ιδανικό σενάριο για τον Ελληνισμό μπορεί να γίνει πράξη.

Το θέμα είναι όμως και η «παγωμένη» κυβέρνηση των Αθηνών, μαζί με τους Κύπριους, να ξεκινήσει κύκλο επαφών δείχνοντας τον δρόμο της «γεωπολιτικής αρετής» που θα σταθεροποιήσει την περιοχή και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για ευρύτερη επίλυση των ζητημάτων που την ταλανίζουν, τα οποία κινδυνεύουν να εμπλέξουν μεγάλους «παίκτες» του διεθνούς συστήματος σε σοβαρές περιπέτειες. Την ίδια στιγμή, εάν προκύψει το χειρότερο, οι μικροί παίκτες που η γεωγραφία τους εμπλέκει εκ των πραγμάτων στην περιοχή, θα είναι καταδικασμένοι να υποφέρουν. Οπότε ας προσπαθήσουμε κι εμείς μία φορά να διαμορφώσουμε και όχι να ακολουθήσουμε ασθμαίνοντας τις εξελίξεις.