Σε μια μη φιλική ενέργεια προς την ελληνική (ελλαδική και κυπριακή) πλευρά προχώρησε η Αίγυπτος, «ακυρώνοντας», όπως χαρακτηριστικά μεταδίδεται, τη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Κύπρο!

Για τον λόγο αυτό εγκρίθηκε νομοσχέδιο που κατατέθηκε μόλις χθες, Τετάρτη, από τον βουλευτή Χαλέντ Αμπντέλ Καντέρ Κούντα και αφορά τη συμφωνία οριοθέτησης που είχε υπογραφτεί από την Αίγυπτο και το Ισραήλ το 2003! Ο Αιγύπτιος βουλευτής στηρίχτηκε στο επιχείρημα ότι η χώρα του είχε δικαίωμα να παρίσταται στη συμφωνία αυτή, επί της ουσίας να είναι αντισυμβαλλόμενος.

Το οικονομικό επιχείρημα είναι ότι η εκ νέου διαπραγμάτευση θα σημάνει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια για την Αίγυπτο, ασφαλώς ως αποτέλεσμα των κοιτασμάτων που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Ζητά μάλιστα και την παρουσία της Τουρκίας στις νέες διαπραγματεύσεις!

Με την τελευταία αυτή αναφορά είναι προφανές ότι αρχίζουν και αποκαλύπτονται οι πτυχές της στρατηγικής της Τουρκίας για τους υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο, καθότι δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο βουλευτής είναι «λαγός» της Άγκυρας. Η στρατηγική συνίσταται στο να μπλοκαριστούν όλες οι διαδικασίες και εν όψει της προοπτικής απώλειας εσόδων, οι εμπλεκόμενες πλευρές να συμφωνήσουν να «παραχωρήσουν» στο «στρατόπεδο» των Τούρκων (δηλαδή και στην Αίγυπτο) ανταλλάγματα.

Υπενθυμίζουμε, ότι εάν η Άγκυρα πετύχει το να εφάπτονται οι ΑΟΖ Τουρκίας και Αιγύπτου, αποκόπτει τον νοητό «ενεργειακό άξονα» που από το Ισραήλ, μέσω Κύπρου και Ελλάδας, θα μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου στις δυτικές αγορές. Περιττό να αναφέρουμε, ότι όσο στους σχεδιασμούς αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται η Μόσχα, η συμμαχία σε τακτικό επίπεδο με την Τουρκία θα πρέπει να μας απασχολεί, με τον ίδιο στόχο. Να μπλοκάρει τις διαδικασίες μέχρις ότου διασφαλίσει τα συμφέροντά της.

Και αυτό είναι θεμιτό, αν και η πρόσφατη συμφωνία αγοράς από το Ισραήλ του φυσικού αερίου από τη Gazprom, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Γι’ αυτό φωνάζουμε ότι απαιτείται η επανεξέταση του όλου πλαισίου κι εάν επιθυμούν οι πραγματικά ισχυροί την ακώλυτη εκμετάλλευση των κοιτασμάτων δεν μπορούν να παραμένουν απαθείς, αλλά πρέπει να «σπάσουν αυγά». Και γνωρίζουν καλά που βρίσκεται το «κοτέτσι»…

Σε αυτό το πλαίσιο που διαμορφώνεται, δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι η ελλαδική πλευρά πρέπει να κάνει τις επιλογές της και να σταματήσει να χαριεντίζεται σε επαφές «δημοσίων σχέσεων» και να αντιληφθούν την πραγματική εμβέλεια των επισκέψεων (ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ) στο Κάιρο που θεωρούσαν ότι είχαν αποκαταστήσει σχέσεις συνεργασίας, αλλά να επιδιώξει πραγματικές λύσεις, τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία στη «μεγάλη εικόνα», αυτό που διακυβεύεται είναι η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. 

Ας ανοίξουν οι υπεύθυνοι τα μάτια τους κι ας αντιληφθούν ότι στο συγκεκριμένο θέμα, η Ελλάδα έχει ένα πολύ ισχυρό διαπραγματευτικό «χαρτί» στα χέρια. Αρκεί να αποφασίσει να το αξιοποιήσει πιο ενεργά, ώστε να ξεκαθαριστεί το τοπίο και να μην υπάρχει περιθώριο «παρανοήσεων», που μπορεί να κερδίζουν χρόνο, φέρνουν όμως κοντά άλλες περιπέτειες…