Ενάντια σε όλες τις διεθνείς συνθήκες η τουρκική κυβέρνηση με απόφασή της ουσιαστικά κατήργησε το αυτοδιοίκητο του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, προσπαθώντας να επιβάλλουν αντίποινα στην Ελλάδα για τον πρόσφατο νόμο που πέρασε για τους ιμάμηδες της μουσουλμανικής μειονότητας στην Δ.Θράκη.

Έτσι, λίγα 24ωρα πριν από την σύγκληση του "συμβουλίου συνεργασίας" των δύο χωρών με απόφαση του τουρκικού υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία κοινοποιήθηκε ήδη στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και έχει ισχύ από χθες 1η Μαρτίου, οι χριστιανοί ιερείς της Τουρκίας θα συνεχίζουν να ανήκουν πνευματικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο όμως θα είναι οικονομικά εξαρτημένοι από το τουρκικό κράτος, το οποίο τουρκικό κράτος θα τους διορίζει όπου αυτό θέλει!

Στo πλαίσιο  της νέας αυτής νομοθεσίας, όλοι οι διορισμοί ιερέων στις Ελληνορθόδοξες εκκλησίες θα γίνονται από το Διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας μετά από τη σύμφωνη γνώμη μιας πενταμελούς επιτροπής που θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, έναν εκπρόσωπο του τουρκικού Υπουργείου Εσωτερικών και τρεις Ελληνορθόδοξους θεολόγους.

 

Η απόφαση δεν είναι καθόλου "ανάλογη" με τον ελληνικό νόμο, καθώς εν προκειμένω παραβιάζει συνθήκες και θεσμούς αιώνων και εκτός όλων των άλλων υπαρκτών και  ουσιαστικών ζητημάτων σε επίπεδο ασφάλειας στις σχέσεις των δύο χωρών, πλέον δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για την σκοπιμότητα αυτού του "Συμβουλίου Συνεργασίας".

 

Με την αποδοχή σύγκλησης του η κυβέρνηση και προσωπικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς, ουσιαστικά επιβραβεύει τέτοιες πολιτικές από την Άγκυρα. Η συνάντηση πρέπει να ματαιωθεί άμεσα.

 

Πως θα σφίξει το χέρι του Ρ.Τ.Ερντογάν ο Α.Σαμαράς όταν αυτό το χέρι υπογράφει τέτοιες ενέργειες και μάλιστα υπό την μορφή αντιποίνων σε έναν νόμο που η Ελλάδα είχε κάθε δικαίωμα να περάσει;

 

Τι άλλο θέλουν για να αντιληφθούν ότι τέτοιες συναντήσεις νομιμοποιούν την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας σε βάρος της χώρας;